Alfa Romeo 75 1.6 (1986)

autoreview

19 september 2015 om 00:01

Uitvoering	75 1.6
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1986
Jaar van aanschaf	2014
KM-stand bij aanschaf	90.400 km
KM-stand laatst	103.000 km

Eindelijk een Alfa 75!

93.000 km
19 september 2015

Na jaren kwijlen op Alfa Romeo/Italie evenementen bij oudere Alfa's, is het een jaar geleden eindelijk van gekomen: er staat een Alfa 75 bij mij thuis! Ik moet er wel direct bijzeggen dat de 75 een hobby auto is en de dagelijkse kilometers momenteel door een Mito worden afgelegd.

Het leek mij altijd al erg leuk om er een hobby auto naast te hebben, om lekker mee te toeren. Het oorspronkelijke plan was om een Spider type 4 aan te schaffen, maar met mijn ruim 1 meter 90 werd dat toch wel erg krap, heb ik bij een proefrit ervaren. Ik heb vervolgens getwijfeld tussen een 33 en een 75. Een 33 komt wat "fragieler" over dan een 75, dus ben op zoek gegaan naar een mooie 75. Ik heb nog even een Giulitta (dus de directe voorganger van de 75) overwogen, maar dat vond ik vooral van binnen wel duidelijk een oudere auto. De Alfa 155 vind ik nog steeds een prachtige auto om te zien, maar heeft minder karakter dan de 75. Bovendien is een 155 een stuk nieuwer, dus ook duurder wat belasting, verzekering etc betreft. De 75 wordt ook wel eens de laatste echte Alfa Romeo genoemd, omdat het het laatste model met achterwielaandrijving was. Ik vind dat niet helemaal terecht, ook nieuwere Alfa's hebben het nodige karakter in vergelijking met gelijkwaardige auto's uit dezelfde periode.

Het hoeft van mij niet heel snel te gaan, oorspronkelijk zat ik te denken aan een 1.8IE Indy of Twinspark. Vooral de brede dorpels en spatborden vond ik erg gaaf van die modellen. Ik had het al in gedachten; mooi verlaagd en met de bekende Ronal A1 velgen. Maar ik ben ook geen klusser, dus het moest in ieder geval wel een technisch goed en roestvrije 75 zijn. Helaas staan ze niet overal op elke straathoek te koop. Het kleine aanbod bestond/bestaat vooral uit goedkopere, flink gebruikte 75 viercilinders en dikke, dure V6'en.

Niet heel ver bij mijn huis vandaan stond een mooie 75 te koop: mooie kleur, juiste velgen, weinig kilometers (90300) en op het oog een goed exemplaar. Maar geen brede spatborden en geen stuurbekrachtiging en "slechts" een 1.6. Maar toch eens gaan kijken, een stukje gereden, even over nagedacht en gekocht. Het was echt een mooi, goed exemplaar. En gezien de staat van het interieur en een paar facturen die nog aanwezig waren, zal de kilometerstand zeker kloppen. De motor is ook voldoende vlot en erg soepel.

Nog wat meer info over de auto. Hij is origineel geleverd in 1986 in Frankfurt met kenteken F-NZ 371. De eerste eigenaar was waarschijnlijk dhr Edelbert List, geboren in 1926. Gezien de documentatie moet deze man de auto tot in ieder geval 2005 in zijn bezit hebben gehad en 73000km mee gereden. In 2011 is de auto naar Nederland gehaald en, als ik me niet vergis, in 2013 aangeschaft door de eigenaar waar ik hem van heb verkocht. Ook in die tussentijd is er dus niet veel meegereden. De velgen, verlaging en mistlichten aan de voorzijde zijn aangebracht door de laatste eigenaar. Op mijn verzoek zijn de bumpers gespoten en zit er nu een rechterbuitenspiegel op.

Dat de auto waarschijnlijk veel stil gestaan heeft, was ook te merken aan de slangen en rubbers. Met de goede en noodzakelijke hulp van mijn zwager hebben we bijvoorbeeld nog de bougiekabels, de carburateurrubbers en vacuumslang vervangen. Bij de APK zijn er nog een paar rubbers bij de ophanging vervangen. Voor de rest was de Alfa, zoals gezegd, in hele goede staat, zeker voor een Alfa 75 en zeker ook, omdat het een exemplaar van voor de facelift is, dus één van de eerste bouwjaren.

Ik moet zeggen dat de uitrusting zeer behoorlijk is voor een auto van bijna 30 jaar oud en ook nog eens een basismodel is: centrale vergrendelding, elektrische ramen voor, getint glas en een soort van boordcomputer, het beruchte "Alfa Romeo control". Sporadisch gaat er wel eens een lampje branden zonder dat er wat aan de hand is, maar het gaf wel feilloos aan dat er te weinig koelvloeistof aanwezig was.

De motor is dus de 1.6 die in de basis al tientallen jaren werd geleverd in Alfa's. Je kunt zeker lekker vlot met het verkeer meekomen en rijd je hoger in toeren, dan is hij nog wel wat meer dan vlot. Opvallend vind ik dat de motor zo lekker soepel is. Dat hebben ze bij Alfa denk ook door gehad, want als je bijvoorbeeld 60 in zijn vier rijdt, dan geeft de schakelindicator (!) aan dat je wel kunt opschakelen. Maar de auto houdt er dus ook van om toeren te maken, bij 120km/u maakt hij bijna 4300tpm. De motor levert 110pk en dat is heel wat voor een basismodel. De basismotoren van de Ford Sierra en Opel Ascona hadden in die tijd slechts 75 pk. Toch was deze 1.6 de eerste twee jaar niet leverbaar in Nederland. Het schakelen is ook een berucht punt van de 75. Door de transaxle techniek is er een grote afstand tussen de pook en versnellingsbak. Maar het schakelen gaat bij mijn 75 gewoon goed. Als de boel nog koud is, gaat het allemaal wat minder vlotjes, maar als de auto warm is, schakelt het gewoon goed. Je moet wellicht iets voorzichtiger schalen dan bij een moderne auto, maar dat is dan ook het enige. Overigens lijkt de hele auto zich niet echt prettig te voelen als hij nog koud is. Je zult eerst een kilometer of 15, 20 moeten rijden, voordat de olie in de bak en motor warm is en dan kun je verder in toeren klimmen. Je zult dan ook getrakteerd worden op een mooi, mechanisch geluid, de motor heeft een mooie "sound".

Verder ligt het verbruik zo rond de 1:10, maar dat vind ik niet zo boeiend voor een hobby auto. De maandelijkse kosten voor verzekering en belasting zijn ongeveer 30 euro, dus dat valt dik mee. Zoals gezegd, ben ik niet heel handig wat sleutelen betreft, dus dat zal ik grotendeels moeten laten doen, voor mij de hoogste kostenpost. Ik ga er namelijk niet van uit dat auto veel afschrijft. Uiteraard slaapt de 75 binnen. De auto is voorzien van een klein, houten sportstuur. Een origineel stuur had ik mooier gevonden, maar met dat originele stuur zit ik met mijn benen klem en met dit kleine stuur zit ik prima.

En dan hebben we het belangrijkste nog niet gehad en dat is het rijden. Zoals gezegd heb ik de auto gekocht met verlaging en fraaie, brede Ronal velgen. Op glad asfalt reed het prima, maar verder stuiter je zo'n beetje de auto uit, drempels kun je niet normaal meer over, met andere woorden; dat reed niet fijn. Daarom staat de auto nu weer op zijn originele hoogte en dat rijdt echt fijner. De auto rijdt en stuurt nog steeds erg scherp, maar nu wel met veel meer comfort. Ook spoort de auto beter en stuurt het prettiger, minder zwaar. Hij heeft nu een mooie balans tussen sportief en comfort. Zelfs naar huidige maatstaven is het een fijne auto om mee te rijden. Door de zitpositie en het hogere interieur geluid verneem je dat je in een oudere auto zit, maar wat rijden/sturen betreft, is het gewoon een moderne auto. Ook opvallend dat je de stuurbekrachtiging eigenlijk helemaal niet mist, slechts met fileparkeren oid is het wat zwaarder. Maar zonder verlaging lijken die brede Ronals voor geen meter. Het is wat overdreven, maar het lijkt dan wel een terreinauto. Dus daarom ook op zoek gegaan naar een setje mooi, origineel lichtmetaal en dat misstaat helemaal niet, misschien is hij zo helmaal origineel nog wel mooier... De velgen heb ik wel opnieuw gespoten, voorzien van nieuwe bouten en nieuwe logo's.

Al met al ben ik dus erg blij met mijn 75, hoewel het niet de uitvoering is die ik oorspronkelijk wilde. Maar uiteindelijk is dit misschien wel mooier zo. Dit is namelijk de 75 zoals hij origineel bedoeld is; met de dichte grille, oranje achterlichten, zonder spoiler achterop en geen spatbord- en wielkastverbreders. En hoe vaak zie je nog een originele 75, zeker van het eerste model? Rondom zitten nog een paar hele kleine putjes, die wil ik nog weg laten halen. Ook overweeg ik een anti roestbehandeling voor de bodem en holle ruimtes. Bij twee van de vier deuren, zijn de hadgrepen aan de binnenkant aan het scheuren, daar moeten ook nog nieuwe voor komen. En verder blijven we lekker toeren met de Alfa 75.

Nog steeds in mijn bezit

102.000 km
29 september 2022

Het is al lang geleden dat ik een stukje geschreven heb over mijn 75, maar ik heb de auto nog steeds en zijn wat updates geweest tussentijd.

Al het zwarte kunststof rondom heb ik gespoten, was wel even een dagje werk, maar het maakt een groot verschil, de auto lijkt "nieuwer". Ook heb ik er zelf een nieuwe hemel in gezet, dankzij Alfafora en Youtube is me dat best aardig gelukt, al zeg ik het zelf. De auto is voorzien van nieuwe velgen. De banden onder de auto waren uit 2008, dus het leek me verstandig daar maar eens nieuwe onder te laten zetten. Meteen ook nieuwe wielen gekocht en na heel wat foto's van 75's bekeken te hebben, zijn de Ronal A1 velgen gewoon de mooiste. Toen ik de auto kocht, zaten deze er ook onder, maar die had ik later verkocht. Typisch zo'n geval van "had ik nooit moeten doen". Ik had geen zin in risico's van 2e hands beschadigde, kromme velgen zonder originele naafkappen, dus heb ik maar een nieuwe set gekocht. Het zijn dus replica's, maar ze zien er het zelfde uit, dus dat boeit me verder niet zo. Toch de auto ook maar iets laten verlagen, anders zag het er niet uit met die brede wielen. De minst lage verlaging die mogelijk was, was 3cm en dat is prima. Het ziet er lekker dik uit zonder dat het overdreven is, je kunt er nog prima mee over (de meeste) drempels en het comfort is nog redelijk. Maar eerlijk is eerlijk, in zijn originele setting rijdt hij het fijnst. In dit geval vind ik de auto er op deze manier zoveel beter uitzien, dat ik dat voor lief neem voor die 1500 km per jaar.

Om het jaar krijgt de auto een beurtje met nieuwe olie, maar daar komt eigenlijk nooit wat bijzonders uit (tot nu toe). Ik ga er zelf niet aan sleutelen, dat is aan mij niet besteed. Tussendoor is de radiateur nog wel een keer vervangen. Koelvloeistof en olie blijft de auto wat verbruiken, maar men kan niets bijzonders aan de auto vinden, zal er ongetwijfeld een beetje bij horen. Verder is er een klein roestplekje ontstaan onderaan het rechter achterspatbord, maar het is te klein om er nu wat aan te laten doen. Auto staat uiteraard altijd binnen en ik rijd er niet meer mee als er al gestrooid is. Het schakelen van 4 naar 5 gaat de laatste tijd wel steeds wat stroever, dat is iets om even in de gaten te houden.

Ik vond de auto de laatste tijd wel wat loom aanvoelen en hij stond ook wel eens wat te schudden met stationaire, warme motor. Het is me echter nu duidelijk dat dit zeer waarschijnlijk komt door het vaak lange stil staan en niet frequente gebruik. Afgelopen zomer ben ik er een dagje mee naar het Alfafeest in Zandvoort mee geweest vanuit Assen; over Zwolle en Amersfoort heen en over de Afsluitdijk weer terug. Op de terugreis bijna het hele stuk 130 kunnen rijden sindsdien is de auto daar best van opgeknapt! Het schokken is minder en de auto voelt een stuk bijteriger aan; hij is duidelijk soepeler, vlotter en klimt gemakkelijker in zijn toeren. Het rijdt erg verslavend om (met warme motor uiteraard) de toerenteller richting de 5 te zien gaan en dan te schakelen. En wat een heerlijk geluid! Iedereen heeft het altijd over de V6, maar het geluid van deze viercilinder carburateur is ook geweldig; beetje metalig, sonoor, ongefilterd. Heerlijk om tijdens een rustige zomeravond op verlaten weggetjes hier in de buurt van bocht naar bocht te rijden met een lekkere snelheid zonder meteen op de limiet te rijden. En hoewel het een basismotor met 110pk is, zit er best vaart in de auto. Je moet alleen, in tegenstelling tot de moderne turbomotoren, de boel flink op toeren houden en uiteraard rustig warmrijden.

En verder vind ik het heel leuk hoe vaak ik positieve opmerkingen krijg over de auto en hoeveel duimpjes ik krijg, en niet alleen van Alfa rijders. Had ik niet verwacht, het is geen heel opvallende sportwagen ofzo.

Sinds een jaar staat er ook een huidig model Giulia voor deur en ik moet zeggen dat ik superblij ben met deze auto's, het is een geweldige combinatie. Het is toch wel een beetje een droom die uitkomt om twee van zulke mooie auto's te hebben. Ik had vroeger nooit gedacht dat ik ooit zulke mooie auto's zou kunnen rijden. De 75 is dus zeker een blijvertje, een mooier exemplaar van een vroeg bouwjaar in deze fraaie kleur is volgens mij niet te vinden. Heel misschien als er een hele mooie vroege, originele 2.5 V6 QV voorbij komt, wil ik er misschien over nadenken, maar die zijn nagenoeg niet te vinden en anders bijna onbetaalbaar. Maar van de andere kant heb ik de auto al zo lang, ben er zo blij mee en zuinig op, dat het me zelfs dan zwaar zal vallen om hem weg te doen.

Afscheid

103.000 km
1 mei 2024

Ik zal deze review netjes afsluiten. De auto is onlangs verkocht; niet omdat hij niet goed beviel, maar omdat hij ingeruild is voor een 75 3.0 V6 America, stiekem toch de ultieme versie. Ik heb de auto ingeruild bij Prins in Nunspeet en deze 75 was ook al snel weer verkocht, wat ik wel begrijp natuurlijk. Eerlijk gezegd ging het wel wat aan het hart om de auto weg te doen, maar ik heb er wat moois voor teruggekregen. Van de America zal ik binnenkort een stukje gaan schrijven.