Alfa Romeo 159 Sportwagon 1.8 mpi Progression (2010)
autoreview
Signalement
Uitvoering | 159 Sportwagon 1.8 mpi Progression |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2010 |
Jaar van aanschaf | 2015 |
KM-stand bij aanschaf | 111.276 km |
KM-stand laatst | 323.455 km |
Terug naar de oude liefde
- 112.003 km
Jaren lang reed ik Italiaans; Fiat en Lancia. Tot het moment waarop er geen lekkere middenklassers uit Italië meer kwamen. Overgestapt naar BMW. Twee 320d's gehad. Geen verkeerde auto's natuurlijk. Vooral de motorisatie deugde. Hoewel, ik vond de diesels tamelijk luidruchtig, de geluiden van de fatrun tires, de ophanging en de regen kwamen vrij hard door. Daar had ik bij mijn vijfcilinder Lancia's veel minder last van. Die waren gewoon een stuk rustiger en comfortabeler.
Toen mijn vrouw haar acht jaar oude 159 2.4 JTD aan een Pool verkocht had en ik een goed jaar later mijn leaseauto mocht inleveren, begon het toch wel weer heel erg te jeuken. Nieuw hoefde niet. Leer en nog een paar van die lekkere extra's wel en Italiaans moest het zijn.
Achter de computer gaan zitten, gezocht en gevonden. In Utrecht. Een puntgaaf exemplaar met een niet zo heel erg geprezen 1.8 mpi. Een beauty! Ik geef toe dat 200 pk leuker speelgoed is, maar waar kan je in Nederland nog spelen?
Wat meteen opvalt is dat er een versnelling ontbreekt: de zes. De overbrengingsverhoudingen zijn erg lang. Dat maakt dat je pas laat hoeft te schakelen. Of moet ik zeggen moet, want onder de 4.000 toeren gebeurt er niet veel in de vierde en vijfde versnelling.
Da's even wennen als je uit een diesel komt die je in de zes van 80 naar 230 katapulteert. Aan de andere kant, toeren maken is ook wel weer leuk.
Sturen, remmen, schakelen ... als vanouds. De 17" velgen zorgen voor de precisie. Het gevoel in het stuur en de rechtuitstabiliteit bevallen me ook beter dan in de BMW. Mag vergelijken eigenlijk wel van AW?
Misschien noemen de echte liefhebbers dit geen Alfa. De motor klinkt mooi, maar misschien ook wel een beetje naar Opel. Nou, so what!
Van kraakjes heb ik geen last. Alles gaat goed open en dicht. Heerlijk zijn de dikke fauteuils. Dat die stoelen groot en zwaar zijn maakt dat je ze in de moderne ecotorretjes niet meer tegenkomt. Dit is gewoon een dikke wagen.
Ik zal accepteren dat er in de toekomst misschien wat bewegende onderdelen zullen stuk gaat. Goed, hij is niet nieuw. En dat vind je in de aanschafprijs terug.
Over het garagebedrijf niets dan positiefs. De dingen die nagezien of vervangen moesten worden, zijn vervangen. Een half jaar garantie erbij. Rijden maar!
Na 1.500 km te hebben gereden ...
Weet ik onderhand aardig waar alle knoppen en toetsen voor dienen.
Mijn turbodiesel BMW was zwaar overgemotoriseerd voor de Nederlandse snelwegen. Je vroeg je elke dag af waarom er voor jou een maximum snelheid van 120 of 130 km/uur moet gelden. Met de benzine Alfa is dat een beetje anders. Ik moet harder werken en meer schakelen om op snelheid te komen, maar ach, wat geeft het? Ik rijd als het even kan toch op de cruise control en ik hoef niet zo nodig elke week een bekeuring. Pas bij 4.500 toeren komt de motor echt tot leven. Bij 6.500 giri houdt het op. De motorkarakteristiek is totaal anders dan de 2.4 jtd die we eerder hadden. Dat was een beul.
Een plezierig detail is dat de achterruit schoon blijft als je rijdt bij regen en stof. Dat lijkt inherent aan Italiaanse SW's. Bij BMW moest je hem bijna elke dag afzemen.
Er bleek op de achterbank een vrij lelijke, niet 1-2-3 te verwijderen vlek op het licht-beige leer te zitten. Had ik niet gezien bij aflevering. Maar Bülent Karakoq heeft die vlek gezwind en voor nop verwijderd. Hulde!
Dan de (waarschijnlijk niet-standaard) Pioneer AVIC F10BT-navigatie. Die overstijgt mijn verwachtingen. Om te beginnen zit er een veel beter geluid in dan in mijn BMW. Het touch screen beeldscherm is lekker groot. Hij waarschuwt voor flitsers en geeft de toegestane snelheid aan. Ondanks zijn leeftijd liet hij zich prima koppelen met mijn Android. Zelfs Spotify kan hij draadloos aan. Top! Wel moet je de geluidsinstellingen even personaliseren. De nieuwwaarde zou $ 3.000,- zijn. Dat geloof ik meteen.
Het hoge gewicht van de auto vertaalt zich in een relatief hoog brandstofverbruik. Besparen betekent dus: minder autorijden, maar dat was ik toch al van plan. Hoewel, hij rijdt wel erg lekker!
een zelfhelende auto
- 121.070 km
Twee weken geleden met de auto naar de garage geweest voor het electronisch uitlezen van het motormanagement. Daar zat toch iets niet goed vond ik. Of misschien ook wel en dan hoort het er gewoon bij.
Wat zat er dan niet goed? Bij lage toerentallen leek het alsof de motor wat inhield. Hij kwam pas los bij veel te hoge toeren. Dat bleek ook wel te kloppen. De nokkenassen stuurden de inademing niet goed aan zal ik maar zeggen.
Een redelijk dure reparatie zat er aan te komen. Onder garantie. Dat wel.
De contra-expertise toonde vandaag echter niets aan. Ook dat kon kloppen omdat de wagen zichzelf, zonder tussenkomst van een monteur, tien dagen geleden weer helemaal hervonden heeft.
Nu rijdt de Alfa zoals ze dat in Milaan bedacht hadden. En bezorgt ze me een glimlach op mijn gezicht. Een absoluut pluspunt is het comfort op lange ritten. Dat is duidelijk beter dan in mijn BMW 320d. Moet een keer worden gezegd.
En nu we toch in de vergelijking gaan; heerlijk is ook dat de Alfa veel minder zijwindgevoelig is dan mijn achterwielaangedreven BMW.
still going strong
- 157.700 km
Wat is er het afgelopen jaar gebeurd? Eigenlijk niets om over te schrijven. Ik had een paar nieuwe zomerbanden nodig. Normale verslijt. Elke auto heeft op zijn tijd nieuw rubber nodig. Tussen de parkeersensoren door zachtjes een betonnen paaltje geraakt met de achterbumper. Beetje gepolijst en je ziet er niets meer van. En op de heetste dag van het jaar smolt een connector van de aanjager. Even geen airco dus. Connector vervangen en voor een paar tientjes was ik de man. Heel af en toe een bierglas olie bijvullen en dat is het dan. Om het mooi te houden laat ik de auto eenmaal per jaar professioneel reinigen. Dat deed ik bij mij leasewagens ook. Ziet hij er in alle hoeken en gaten weer netjes uit. Gratis zal autorijden nooit worden, maar voor weinig lopende kosten rijd ik in een puike Alfa.
draagarm
- 183.000 km
Iedere 159-bezitter weet dat het een keer gaat gebeuren: de (rechter) draagarm voor. Ik had het niet meteen in de gaten dat er iets mis was. Ja, er was wel een rammeltje, maar niet ernstig, zo voor het gehoor. Geen stuur- of rijproblemen. De garage was onverbiddellijk: zo mag u niet rijden.
Reparatie was niet heel goedkoop, maar onvermijdelijk. Bij deze kilometerstand vind ik het wel te billijken. Mijn leaseauto's waren ook niet gratis.
Zelfheling duurt niet eeuwig
- 197.000 km
Het euvel wat we in 2015 al constateerden, bleef drie jaar ondershuids aanwezig. Het was maar heel zelden dat de verkeerde nokkenasaansturing de kop op stak. Begrijpen deed niemand het dat zoiets komt en gaat, gaat en komt, een hele tijd wegblijft en dan toch weer opduikt om niet meer te genezen. Het lastige is dat als het goed functioneert het uitlezen niets oplevert. Functioneert het niet, dan sta je natuurlijk niet bij de garage.
We hebben besloten om de reparatie toch maar door te voeren. Redelijk kostbaar, maar de wagen staat er na acht jaar en bijna twee ton op de teller nog heel goed bij. Bella rijdt nu beter dan ooit. We hadden elkaar beloofd om samen oud te worden. Dat gaan we dan maar doen. De resterende afschrijving is nu gering. Misschien krijgt de auto na verloop van tijd weer een liefhebbersprijs, want heel veel 159's zie je niet meer op de weg. Het is echt een liefhebberswagen geworden. Een auto om van te houden.
Slijtage links en rechts
- 233.000 km
We zouden samen oud worden en dat gaan we ook doen, Bella en ik. Helemaal storingsvrij gaat het niet, er moet wel eens iets vervangen worden, maar daarbij blijft de rekening van de garage altijd op een paar honderd euro steken. Dat is zoiets als de afschrijving (of bijtelling) per maand van een nieuwe auto. En die afschrijving (en bijtelling) heb ik al een heel tijdje niet meer.
Het leukste om te vertellen is het verhaal van de leren bekleding van de bestuurdersstoel. Die lijdt natuurlijk 10x meer dan de andere stoelen.
Bij de Alfa van mijn vrouw begon die na 100k al craquelé en scheurtjes te vertonen. Bij mij pas na 200k. Daar moest iets gebeuren, ook omdat de vulling begon in te zakken. Een meneer met een Mediterrane achtergrond en twee handige handjes heeft de bekleding van het zitvlak links en rechts verwisseld en een klein reepje leer vervangen. Het zit er nu zgan uit. Eigenlijk wordt ik elke dag blijer als ik in mijn Alfa stap. Hij rijdt nu echt lekker!
Bewegende delen
- 270.000 km
De kilometerstand begint langzamerhand serieus te worden. Vorig jaar begaf de waterpomp het. Kan gebeuren. Auto moest wel worden afgesleept. Reparatie is natuurlijk niet gratis, maar je weet dat zoiets kan gebeuren. Is de reparatie eenmaal uitgevoerd, dan kan de auto weer tijden mee.
Geen rammeltjes. Geen gekke dingen. Gewoon een fijne, stille, comfortabele auto.
Verder is er iets waar de garage nog eens goed naar moet zoeken. Als de olietemperatuur tussen de 90-100 graden is, lijkt de motor bij versnellen af en toe een beetje in te houden. Niet altijd, maar wel merkbaar. Vaak ben je deze temperatuurband al lang voorbij zonder het gaspedaal dieper in te hebben getrapt. Het duurt maar een paar minuten.
Ben benieuwd of de garage daar in september de vinger achter kan krijgen.
Drie ton
- 300.007 km
Het begint erop te lijken. Een Alfa met drie ton op de teller. Een paar kleine dingen.
Linksachter met de carrosserie een stoeprand geraakt. Daardoor op die plek roestgevoelig. Het dorpeltje laten vervangen. Kostte inclusief spuiten een paar honderd euro. Smeer dat uit over dertien jaar en de kosten zijn nihil.
Bij het achteruit parkeren in het donker een paaltje geraakt. Nee, niet zo'n kunststof of houten ding dat je even uit de grond rijdt, maar een robuuste, stalen H-profiel. Het ging best zachtjes, maar hij gaf niet mee. De bumper had al wat krassen. Een van de parkeersensoren was al eens vervangen. Nu dus de hele bumper, inclusief vier sensoren. Gewoon mijn schuld. Heeft niets met de kwaliteit van de auto te maken. Het hoort er gewoon bij.
Mechanisch verder geen bijzonderheden. Gewoon regelmatig onderhoud en als er iets bijzonders is meld ik me bij de garage. De wachttijden van de officiële dealer worden wel vervelend lang. De vakgarage om de hoek komt steeds vaker in beeld.
Thermostaat vervangen
- 301.566 km
Er zitten heel wat sensoren in een moderne auto. Onder andere voor de temperatuur van het koelwater en de motorolie.
Het viel me al een heel tijd op dat het soms wel een half uur duurde voordat de olie warm was. Ook de watertemperatuur bleef achter. Kan dat kwaad? Volgens de garage niet. In de winter is het toch wel vervelend dat het binnen niet warm wil worden.
Aldus naar de vakgarage, die het onderdeel op voorraad had en binnen een week voor een paar honderd euro een nieuwe thermostaat monteerde. Duur? Voor wie het zelf kan, ja. Voor wie het niet kan, alleszins acceptabel.
De auto rijdt nu weer beter dan als nieuw en ik hoef geen jas en warme handschoenen aan.
Grote beurt
- 314.567 km
Al een tijdje niets meer gepost. Heb besloten dat ik mijn dealer alleen nog bezoek als het echt niet anders meer kan. Er zijn wachttijden van bijna drie maanden voor een gewone afspraak. Ik voel me met mijn oude beestje steeds minder welkom.
De vakgarage in mijn dorp staat voor min gevoel dichter bij zijn klanten. Er valt zelfs iets te kiezen.
De grote beurt was zeker geen goedkope.
De distributieriem moest (preventief) worden vervangen. Verder zijn alle filters en vloeistoffen vervangen. Van tijd tot tijd is dat nodig.
Een waslijst aan kleine dingen. Eigenlijk alleen regulier onderhoud. Niets geks. Nou ja, de mantel van de handremkabel was, na 14 jaar, verteerd. Afgelopen winter dacht ik een paar keer dat hij vastgevroren zat. Niet dus. Genoeg om te worden afgekeurd. bij de APK. Zijn er geen belangrijkere zaken? Enfin, compleet met een frisse APK de deur weer uitgereden. De auto voelt als nieuw. Er zijn wat gebruikssporen, maar van binnen en van buiten alles netjes en schoon. Geen piepjes, geen kraakjes.
Ik zie niet veel Alfa's met een hogere kilometerstand. We zouden samen oud gaan worden. Het gaat aardig de goede kant op, want is er een alternatief?
Draagarmen
- 323.455 km
Na meer dan drie ton op de teller begon het onderstel toch wat te rammelen. Vooral linksvoor. Nu houd ik niet van rammeltjes in mijn auto en al helemaal niet in de ophanging.
De rubbers in de voorste draagarmen bleken ingescheurd, versleten en vergaan. Moet je je daarover verbazen na 14 jaar en meer dan drie ton? Nee!
Wel is het zo dat wordt aanbevolen om niet alleen de rubbers te vervangen maar ook de krakende draagarm. Niet alleen onder, maar ook boven. Niet alleen links maar ook rechts. Is dat nog de moeite waard na zo'n lange reis? Maybe yes, maybe no. Ten opzichte van de dagwaarde een dure reparatie. Ten opzichte van de nieuwwaarde niet.
Voor de rest geeft de auto niet aan dat hij op zijn laatste benen zou lopen, dus groen licht gegeven voor de vervanging.
De auto is weer helemaal kraakvrij, zelfs op kinderkopjes, en rijdt zelfs beter dan toen ik hem bijna tien jaar geleden als ex-leasewagen van iemand anders overnam.
Ben je in Nederland op zoek naar een 159 op benzine dan is dit een van de vijf auto's met de hoogste kilometerstand. Ik zou hem wel aan een goede vriend durven te verkopen,
We zouden samen oud worden. We zijn aardig op weg.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Had je deze auto's al gezien?

Alfa Romeo 159 Sportwagon 2.0 JTD TI | Navi | Xenon | Leer | BOSE | Autom. Airco | Cruise Control | LMV | PDC | APK tot 17-09-2025!
- 2012
- 218.197 km

Alfa Romeo 159 SW 1.7 Ti 1750 TBi 200 PK bj Distinctive bj 2011 ! Vol Opties!
- 2011
- 323.175 km

Alfa Romeo 159 Sportwagon 2.2 JTS Selespeed TI Nieuwe APK
- 2008
- 276.150 km