Alfa Romeo 159 SW 2.0 JTDm 16V Progression (2009)

De 159 gold bij zijn verschijnen in 2005 als het absolute schoonheidsideaal in zijn klasse. Daar is wat ons betreft tot op de dag van vandaag niets aan veranderd. Ontwerper Giorgietto Giugiaro maakte er als het ware een Brera sedan van, met dat prachtige, indringend kijkende front. De driedubbele koplampen turen agressief onder de laag doorlopende motorkap door en de venus-achtige grille maakt het Alfa-plaatje compleet.

Ook het interieur van de 159 is nog helemaal bij de tijd. Het dashboard heeft een aantal mooie, klassieke Alfa-klokken. Jammer is wel dat het aluminiumkleurige plastic op de middenconsole er toch wat goedkoop uitziet.

Met de introductie van de 156 JTD liet Alfa Romeo in 1997 al zien dat een dieselmotor met commonrailtechniek ook sportief kon zijn. Nu herhaalt het merk dit kunstje met een nieuwe tweeliter dieselmotor, die 170 pk mobiliseert en de handgeschakelde versie van de oude 1.9 JTDm met 150 pk met pensioen stuurt. De 2.0 JTDm is een doorontwikkeling van die motor, maar volgens de technici van het merk is een groot deel nieuw, met uitzondering van het basisblok en de krukas. Door alle verbeteringen voldoet de motor nu aan de Euro5-norm en scoort hij een B- in plaats van een C-label.

Fantastisch machientje

En het is een fantastisch machientje geworden. Deze diesel beschikt absoluut over het 'cuore sportivo', oftewel het sportieve hart waarop Alfa zich graag laat voorstaan. Na het  verwinnen van een klein turbogat gaat de beuk er al bij 1.500 tpm vol in, waarna hij gretig doorhaalt tot de hogere toerenregionen.  Daarbij zet hij forse stappen; hij hangt zó lekker aan het gas dat de 2.4 JTD eigenlijk overbodig is geworden. De 2.0 geeft je namelijk nimmer het gevoel meer nodig te hebben. Hij blijft overigens niet uitsluitend voorbehouden aan de 159, ook de Brera en Spider krijgen hem onder de motorkap.

Zodra je de krachtbron start, gaat zijn verbrandingsprincipe niet onopgemerkt aan je voorbij. Bij stationair draaien en lagere snelheden heeft hij een donkere klank, maar op hogere tempi neem je eigenlijk vooral het (redelijk aanwezige) gefluit van de turbo waar. En het afrollen van de banden, tenminste bij de door ons  gereden versie met 18-inch lichtmetaal.

In bochten merk je dat de 2.0 JTD minder zwaar op de vooras drukt dan bijvoorbeeld de vijfcilinder 2.4, het instuurgedrag en de wegligging zijn top. In dat opzicht doet deze dieselmotor dus beslist geen afbreuk aan de rijkwaliteiten van de Alfa. Ook het schakelen en het koppelen verlopen prettig; de bak voelt wat vleziger aan dan bij de benzineversies het geval is. De zitpositie is wat aan de hoge kant, maar daar staat een erg lekker en direct gevoel in het stuur tegenover. De bekrachtiging werkt maar bescheiden mee en de geringste stuurbeweging zet al een koerswisseling in gang.

Met deze nieuwe motor kun je dus prima rijden als een Alfa-mannetje, terwijl het verbruik binnen de perken blijft. En daarmee ook de CO2-uitstoot, die afnam van 157 gram voor de oude 1.9 naar 142 gram. De Eco-versie, die onder meer langere versnellingsbakoverbrengingen heeft, stoot zelfs maar 137 gram uit.