Uitvoering

147 1.6 T.Spark 16V Veloce Progression

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

2001

Jaar van aanschaf

2010

KM-stand bij aanschaf

200.941 km

KM-stand laatst

228.949 km

Alfa Romeo 147 1.6 T. Spark Veloce Progression

213.498 km

7 oktober 2011

** Aanschaf **
Als klein jongetje gaf ik aanvankelijk niks om auto’s. Dat veranderde in één klap toen in 1997 de Alfa Romeo 156 ten tonele verscheen. Blijkbaar waren auto’s niet altijd suf, hoekig en anoniem. Nog steeds vind ik het een schoonheid en vorig jaar ben ik op zoek gegaan naar een geschikt exemplaar. Dat viel echter nogal tegen. De eerste generatie kampt domweg met ontzettend veel mankementen. Roestende bodemplaten, zwetende motoren en doorleefde interieurs zorgden ervoor dat ik afzag van de 156. Natuurlijk is er na de facelift veel verbeterd maar dat vertaalt zich in veel hogere prijzen.

Ik besloot op zoek te gaan naar zijn kleine broertje: de 147. Destijds Auto van het Jaar en beladen met awards. Uiterlijk vind ik de auto nóg geslaagder dan de 156. Sterker nog, het design laat zich nog het beste vergelijken met een Beatles plaat: origineel, innovatief, spannend, evenwichtig, herkenbaar en vooral tijdloos. De koets weet mij iedere keer weer te ‘pakken’. Op een week na rij ik de auto nu 1 jaar en ik ben geen dag uitgestapt zonder even achterom te kijken. Na een paar weken zoeken vond ik een fraai exemplaar met GTA velgen en een 88kW motor. Ten opzichte van mijn Fiat Punto uit 1994 ging ik één segment omhoog, kreeg er 356cc motorinhoud bij en reed ik een auto die 5/6 jaar later ontwikkeld is. In de praktijk lijkt het verschil een lichtjaar. Jawel: de Alfa 147 is een fraai bewijs dat niet alles in kille cijfers te meten is.

** Rijden **
Eenmaal ingestapt gaat de auto verder met zijn bestuurder verleiden. Het dashboard is fraai vormgegeven en 10 jaar later volledig kraakvrij. Enkele sieraden hebben wat krasjes nagelaten maar dat mag de pret niet drukken. Ook de stoelen zijn erg goed. Je kunt in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Focus uit die tijd op de bodemplaat zitten en dat vind ik persoonlijk erg aangenaam. Het beste moet nog komen: het stuurwiel. Prettig van vorm, niet te groot, zacht, met leer bekleed en voorzien van een paar knoppen. Nadat je de sleutel omdraait wordt duidelijk waarom er zoveel werk van het stuurwiel is gemaakt…

Sturen is namelijk de favoriete bezigheid van de auto. De besturing is belachelijk direct en voelt ontzettend vlezig aan. In de stad is dit een pré en op grote wegen zorgt het ervoor dat de bestuurder bij de les moet blijven. Het onderstel is ook erg goed. De auto heeft veel grip en kan loeihard de bocht om. Als je een rotonde neemt weet je echter weer: het is een voorwiel aangedreven auto. Ondanks de sportieve ambities heeft de auto genoeg comfort te bieden. Enkel klinkerwegen en drempels vormen een ware plaaggeest.

Het sportieve karakter van de auto vraagt om een passende motor. In mijn geval zal ik het moeten doen met de 120pk sterke 1.6 T-Spark. Deze motor weet goed raad met het vrij hoge gewicht van de auto. De eerste meters is het even trekken maar zodra je boven de 1400 toeren zit komt de motor in zijn element. Voor een viercilinderblok klinkt hij trouwens fantastisch. Misschien deels door de uitlaat maar toch. Nadeel is dat je door het lage koppel flink gas moet geven waardoor je de fabrieksopgave kan vergeten. Al met al is het een fijn blok.

** Uitrusting/interieur **
In zijn tijd was de 147 waarschijnlijk uniek qua uitrusting. Standaard leverde Alfa Romeo zes airbags, een puike stereo-installatie, middenarm etc. etc. De uitstraling is allerminst goedkoop en de knoppen voelen gewoon goed aan. Minpuntje is de zwakke knop van middenarm die in elke 147 lijkt te breken. Overigens is de auto verassend ruim. Mede door zijn lage zit? In ieder geval kun je er met vier volwassenen in zitten. De ergonomie is redelijk, de meeste dingen zitten waar je ze verwacht. Hoe ruim de auto is voor passagiers, zo krap is ze voor bagage. De kofferbak is domweg erg klein en bovendien niet doordacht ingedeeld. Geeft niets: je kunt de achterbank omklappen en de gemiddelde 147 wordt niet als pakezel gebruikt…

** Pech in Italië **
Na 8/9 maanden kreeg de auto zijn eerste échte test: voor vakantie naar Italië rijden inclusief bagage en medepassagiers. Onder hoge snelheden bleef windgeruis op de achtergrond en in eerste instantie was er geen vuiltje aan de lucht. Op de Autobahn konden we prima meekomen en de auto gedroeg zich voorbeeldig. Totdat de uitlaat bromde. Het flexibele gedeelte bleek los te zijn gesprongen!

Ik wilde het meteen goed aanpakken en bracht de auto voor een beurt. Behalve een nieuw uitlaatgedeelte was de koplamp hoogteregelaar kapot. Wederom een bekend 156/147 euvel. Maar goed, sindsdien rijdt de auto weer als een zonnetje.

** Kosten en conclusie **
Vooralsnog ben ik in 13.000 km € 0,37 ct per kilometer kwijt (exl. afschrijving). Ondanks de dure onderhoudsbeurt maar een paar cent meer als mijn vorige auto. Het maakt ook weinig uit want de 147 rij je met je hart. Iedere dag stap ik met een glimlach in. Ik geniet van elke kilometer en van iedere bocht. Wat kun je die toch heerlijk aansnijden! Waarschijnlijk was een concurrent (Golf/Focus) 20% goedkoper geweest maar ik heb allesbehalve spijt van de aankoop. Als autoliefhebber word ik op mijn wenken bediend. De pedalen geven ontzettend veel feedback en het is een rijdersauto pur sang.

Natuurlijk zijn er genoeg aanmerkingen. Het zicht is bijvoorbeeld ronduit dramatisch. Ook sluiten sommige plaatdelen niet helemaal strak aan. Waarschijnlijk is de Alfa 147 net even te compromisloos voor de gemiddelde automobilist. Toch raad ik het model van harte aan. Voor mij is de belangstelling in Alfa Romeo in ieder geval weer helemaal tot leven gewekt. Ditmaal niet als toeschouwer maar als bestuurder!

** De verkoop **

228.949 km

11 februari 2014

Na ruim twee jaar heb ik mijn 147 ingeruild voor een 156 2.5 V6. Rationeel gezien een domme beslissing aangezien mijn 147 op vier nieuwe banden stond en het rijden nog steeds niet verveelde. Maar na wat gesnuffel in de geschiedenis van Alfa Romeo móest ik gewoon een keer de Busso V6 in bezit hebben gehad. Sinds het laatste verslag zijn er eigenlijk geen vreemde dingen gebeurd. De auto heeft een kleine beurt gehad, twee nieuwe achterbanden en ik heb zelf de ruitenwissermotor vervangen. Na 28.000 kilometer in twee jaar tijd heb ik van deze auto mogen genieten voor iets meer dan € 0,40 per kilometer. Binnen drie weken wisselde de 147 al van eigenaar: mijn vele poets- en schoonmaakwerk heeft blijkbaar zijn vruchten afgeworpen.

7,5