VriMiBolide: Mercedes-Benz 300SL

Deze week was de inmiddels 60 jaar geleden geïntroduceerde Mercedes-Benz 300SL ineens weer in het nieuws. Tijdens de beroemde jaarlijkse klassiekerrally Mille Miglia, die vorige week verreden werd, crashte een 300SL 'Gullwing' uit 1956. De crash, die veel klassiekerliefhebbers in het hart zal raken, wordt overschaduwd door de 60e verjaardag van de Duitse supercar avant la lettre. Daarom staat de 300SL deze week in het middelpunt van de belangstelling in deze rubriek.

In 1952 betrad de W194 300SL het circuit als raceauto. Het kloppend hart was de 3,0-liter zescilinder uit de W186 300. Het vermogen werd voor de 300SL opgeschroefd van 115 pk naar 170 pk. De eerste 300SL-raceauto's hadden nog geen vleugeldeuren, maar een soort luiken die vanaf de onderkant van het zijraam tot bijna halverwege het dak openden. De carrosserie was op die manier aan de zijkanten compleet naadloos.

De voor die tijd baanbrekende aerodynamica in combinatie met het lichtgewicht buizenchassis en de krachtige motor, bleek een succesformule. De auto boekte tweemaal de overwinning bij de 24-uursrace van Le Mans, haalde de tweede en vierde plaats bij de Mille Miglia en won twee keer de Great Jubilee Prize op de Nürburgring.

Duitsland was nog aan het opkrabbelen van de verwoestende Tweede Wereldoorlog. De 300SL was het toonbeeld van de herrijzenis. Terwijl de kantoren van Daimler-Benz in Stuttgart nog werden herbouwd, kwam de Amerikaanse Mercedes-importeur Max Hoffman met een idee; het uitbrengen van een straatversie van de 300SL. Hij stelde het voor aan het management en die waren enthousiast.

De straatversie van de 300SL, de W198, werd in 1954 geïntroduceerd. Het ontwerp was gebaseerd op de W194, maar werd aangevuld met diverse stijlelementen. Zo kreeg de auto onder andere kleinere koplampen, een grotere grille, chromen bumpers en de karakteristieke uitstulpingen boven de voor- en achterwielen. Misschien wel het meest karakteristieke waren de vleugeldeuren waar de 300SL Coupé zijn bijnaam 'Gullwing' aan te danken heeft. De deuren waren vooral zo ontworpen uit praktische overwegingen; een deel van het chassis liep vrij hoog door de zijkant van de auto.

De 300SL was niet alleen een bijzonder model om te zien, het verlegde ook de grenzen van prestaties voor straatauto's. De motor, de maximaal 222 pk sterke 3,0-liter zescilinder M198, was een afgeleide van de motor uit de 300. Mercedes introduceerde met het M198-blok iets volledig nieuws in de auto-industrie: directe brandstofinspuiting. Daardoor kon de 300SL, afhankelijk van de afstelling van de versnellingsbak en de luchtweerstand, tot wel 260 km/h halen. Daarmee was het de snelste productieauto van zijn tijd.

In 1957, drie jaar na de introductie, kwam Mercedes met de 300SL Roadster. Er waren inmiddels 1.400 Coupés geproduceerd en Mercedes zette de 300SL-productie voort met de Roadster. Daar werden er nog 1.858 van geproduceerd tot 1963. Negen jaar na de introductie viel het doek voor de legendarische 300SL.

Volgens de Gullwing Group waren er in 2005 nog tussen de 600 en 650 300SL's over. Anderen hebben het over 40 procent in gerestaureerde conditie, dus bijna 1.300 stuks. Hoe dan ook, ze zijn behoorlijk zeldzaam en wisselen makkelijk voor ruim een miljoen euro van eigenaar. Sinds afgelopen weekend is er eentje minder onder ons, maar gelukkig was dat nog niet de laatste 300SL die we konden bewonderen.