De Tweeling: Holden Commodore - Toyota Lexcen

Het Button Car Plan wordt in het artikel over de als Ford Maverick gevoerde Nissan Patrol uitgebreid beschreven, maar komt er in het kort op neer dat de Australische overheid in de jaren 80 de tot dan toe erg beschermde auto-industrie in het land gezonder wilde maken. Daarom werd het aantal lokaal geproduceerde modellen teruggebracht en werden importtarieven teruggebracht, maar dat resulteerde uiteindelijk vooral in een aan aantal bijzondere samenwerkingen die zonder deze maatregelen ondenkbaar zouden zijn geweest. Neem United Australian Automobile Industries. Die joint-venture tussen Toyota en Holden resulteerde in een aantal tot Holden omgedoopte Japanners die het gat in de line-up van de Australiërs na het inperken van de productievrijheid moesten opvullen. In ruil mocht Toyota echter de Holden Commodore, één van de bekendste modellen van de Australische tak van General Motors, gaan voeren. Het resultaat heet Toyota Lexcen en verscheen als sedan én als stationwagen.

Als de auto op de bovenstaande fotoreeks je bekend voorkomt, is dat overigens niet gek. De Holden Commodore van de tweede generatie deelt namelijk een flink pakket genen met de grote, achterwielaangedreven Opels van destijds. Van opzij is vooral de overeenkomst met de Senator B onmiskenbaar aanwezig, maar toch is de Commodore niet zomaar een Senator met een andere neus. Zo zijn de achterste wielkasten aan de bovenzijde afgeplat, zoals dat bij de iets kleinere Omega ook het geval was. De Holden zweeft dan ook enigszins tussen beide modellen in. De verschillen tussen de Commodore en de Lexcen zijn nog kleiner dan die tussen de Australische sedan en z'n Duitse neefjes. Toyota volstond met het toevoegen van de merknaam in een subtiel andere grille en het aanbrengen van eigen wieldoppen. Voor kopers was er echter wel een belangrijk verschil, want waar de Commodore er ook met een V8 en handgeschakelde versnellingsbakken was, combineerde de 'Toyota' altijd een V6 met een automaat.

Dankzij drie grote update-rondes hield deze generatie Commodore het vol van 1988 tot 2000. Latere versies zijn niet alleen herkenbaar aan een meer afgeronde neus en een anders ingedeelde kont, maar ook aan een subtiel andere zijruitpartij. Dat is opmerkelijk, want het silhouet blijft bij facelifts meestal gelijk. De Toyota Lexcen volgde z'n tweelingbroertje op de voet en kreeg soortgelijke moderniseringen mee, maar verdween al in 1997, na jaren van ietwat tegenvallende verkoopcijfers, van het toneel.