Porsche 924

Om ook de minder in de slappe was zittende liefhebber van het sportwagenmerk te kunnen blijven bedienen, introduceert Porsche in 1975 de splinternieuwe 924 als opvolger van de VW-Porsche 914. De 924 zou oorspronkelijk als Audi op de markt worden gebracht, maar omdat Porsche na de oliecrisis vreest voor het voortbestaan van de 'vuile' en niet echt zuinige 911, besluit men de auto als echte Porsche te introduceren. Zo is de afzet van de firma - mocht het mis gaan met de 911 - nog enigszins gegarandeerd.

Het grootste verschil met de 914 vormen de voorin geplaatste motor en de wat gebruiksvriendelijker 2+2 configuratie, waar de 914 nog een rasechte tweezitter met middenmotor was. Voor de motor winkelde Porsche in de onderdelenschappen van het VW-Audi concern en kwam terug met de uit de Audi 100 en de grote VW Transporter LT bekende tweeliter viercilinder. Na montage van een K-Jetronic inspuitsysteem levert de motor in de 924 125 pk. Dat vermogen wordt via een transaxle-constructie op de achterwielen overgebracht. Daarbij is - omwille van een gelijkmatige gewichtsverdeling van 50:50 - de transmissie met de achteras samengebouwd. Porsche heeft nog even voorwielaandrijving overwogen, maar dat leverde teveel onderstuur op en paste derhalve niet bij de sportieve karakteristiek van een Porsche.

Praktisch is de grote bagageruimte met een wijd openend glazen kofferdeksel, als het ware een derde deur. Ondanks alle inspanningen van Porsche werd de 924 nooit echt voor vol aangezien, ook de eind jaren zeventig / begin jaren tachtig geïntroduceerde 924 Turbo en de Carrera-versies konden het imago niet opvijzelen. Pas met de doorontwikkeling tot 944 verstomt de kritiek. Desondanks verkoopt de 924 heel redelijk en pas in 1987 stopt de productie.