Zonder subsidie - Weblog
Ik kocht een EV van een Duits merk met een nierprobleem. Blij en dankbaar. Maar ik heb merk en type nog niet uitgesproken of mijn halve netwerk vraagt alweer of ik hem ‘over oud en nieuw heen til’. Vanwege de volgende subsidieronde voor nieuwe elektrische auto’s.
Nee mensen. Volgende week staat hij op kenteken. Ik kocht hem niet voor de subsidie, áls ik daar al voor in aanmerking was gekomen. En ik had er geen gebruik van zullen maken. Ik kocht hem omdat ik de i3 al sinds zijn komst in 2013 een unieke auto vind en ik als liefhebber van eigenzinnigheid een stijlvolle vervanger zocht voor de vertrokken youngtimers.
Ik kocht hem ook voor het milieu en voor mijn zielerust, omdat ik met de vier brikken van mijn oude leven iets te vaak bij de garage kwam - tot ik er letterlijk het heen en weer van kreeg. Maar op de eerste plaats staat dat de i3 in mijn perceptie de A2 van deze tijd is en ik houd van auto’s die zonder compromis hun eigen koers varen.
Daarom irriteert de vraag over mijn voordeelstrategie me zo. We leven in een land waar iedereen tegenwoordig eerst naar de baten kijkt en dan pas naar de auto. Ik haat dat. Nu ik erop word aangesproken weet ik weer precies waarom ik geen subsidie wil; de prikkelbonus staat me op persoonlijke titel ongelooflijk tegen. Ik ben zéér voor overheidsondersteuning van elektrisch rijden, maar zeer tegen de manier waarop het geld wordt uitgedeeld aan mensen die het toch al hebben. Ik wil dat het gaat naar mensen die nu en nooit niet in de prijzen vallen, naar de gewone man en vrouw, de nagels aan de doodkist van de energietransitie. Zij kunnen niet mee. En met zo’n grote groep is het voor de overheid ondoenlijk om in de vorm van zeg een generaal fiscaal pardon voor Robin Hood te spelen.
Ik zeg het nog één keer; de goedkoopste EV van Nederland, de Dacia Spring, kost €18.000. Achterin is hij krap. Volgens de Euro NCAP is hij levensgevaarlijk; nul sterren. Het batterijpakket is met 22 kWh de absolute onderkant en een snellader zit er niet op. Daar heeft een modaal gezin met kinderen niets aan. Het kan hem thuis vanaf driehoog niet laden, en het heeft al helemaal geen zonneweide op het dak waarmee dat gratis kan. Het kan met het Roemeentje niet normaal naar Frankrijk. Het kan hem ook na aftrek van €3.350 staatstoeslag niet betalen. Ook €15.000 is tien mille teveel voor mensen die voor de laatste sociale huurwoningen van Amsterdam-Noord hun roestige bejaarde Corsa’s en Cuores parkeren tussen de Tesla’s van hoogopgeleide dertigers die hun vertrouwde buurt komen veryuppen.
Waarom zien beleidsmakers dat niet? Omdat ze met hun LinkedIn-mentaliteit denken dat ze alles kunnen oplossen. Misschien ook, omdat ze het zelf te goed hebben en zich achter het stuur van hun lease-Tesla’s moeilijk kunnen voorstellen hoe behoeftig een behoorlijk deel van dit statistisch rijke land is. Dat ze er niks aan doen, is omdat investeren in gewone mensen toch een bodemloze put is. Je verdient ze nooit terug. De welgestelden wel. Die gingen van hun bijtellingvoordeel nog duurdere huizen kopen, harder carrière maken, nog meer verdienen en nog meer inkomstenbelasting betalen - die consumeerden de balans weer helemaal break-even. Zo werkt dat. En als ze uit de achterzak particulier een stekkerauto kopen, pikken ze uit de staatsruif gratis even een modaal maandsalaris mee. Ik vind het niet kunnen.
Je zou in de subsidieregeling 2022 kunnen prijzen dat alleen EV’s met een cataloguswaarde tot €45.000 in aanmerking komen. Theoretisch maakt de overheid zo een gebaar naar niet-topverdieners die de stap willen zetten. Maar ik begrijp weer niets van het besluit om kopers van tweedehands EV’s af te schepen met een lager bedrag uit een veel kleiner potje. Juist daar zou je met hogere subsidies extra moeten pushen. Ik weet; dan loop je het risico dat dealers hun occasionprijzen opschroeven en de staat niet de klant maar de handel subsidieert. Maar er moet iets gebeuren, anders gaat een deel van de bevolking de boot missen, en dan wordt de auto het zoveelste pijndossier in een steeds onbehandelbaarder ongelijkheidsvraagstuk.

Bas van Putten
Columnist/Schrijver
Bas van Putten is schrijver en columnist voor diverse kranten en tijdschriften. Zijn wortels liggen in de muziek, maar zijn hart gaat al jaren uit naar auto's.