AutoWeek.nl heeft je steun nodig
We zien dat je een adblocker gebruikt. Dat vinden we jammer, want alleen dankzij advertenties kunnen we autoweek.nl gratis toegankelijk houden. We willen je vragen voor autoweek.nl een uitzondering te maken. Wil je jouw adblocker voor ons pauzeren? Zo werkt het
Wat wordt het meneer de president?
Het was geloof ik 1997 toen de Clintons Nederland officieel aandeden. Ik herinner me alleen nog dat ik niet-wetend over het Spui scharrelde (op de boekenmarkt vond ik er eens een prachtige stapel 'Auto Rensport' uit de jaren vijftig) toen er plotseling in allerijl dranghekken werden neergezet en er een imposante colonne motorfietsen de Spuistraat uitkwam. In hun kielzog zoemde een minstens zo imposante zwarte Cadillac, verlengd, verhoogd en ontegenzeggelijk gepantserd, die pal voor mijn neus stopte. Een piepkleine Hillary dribbelde in roze mantelpakje de enórme auto uit en verdween in de Oude Lutherse Kerk. De Cadillac bleef met draaiende motor voor de deur staan. Het was een vreemde gewaarwording, temeer omdat dit alles zich razendsnel voltrok.
De keuze voor een Cadillac lag voor Clinton en ook voor Bush nog voor de hand. Want Cadillac stond zo ongeveer sinds het ontstaan van de Verenigde Staten symbool voor het onbegrensde Amerika. Net zoals Coca-Cola of Uncle Sam dat deden. Of voor mijn part de in tuinbroek gehulde redneck die al wiebelend in zijn schommelstoel ongedierte van zijn veranda knalt.
Over rednecks gesproken: het is trouwens saillant dat Cadillac in de vroege jaren dertig werd beschuldigd van discriminatie tegenover zwarte klanten. Heel serieus bovendien – het merk verkocht voor die tijd simpelweg geen auto's aan niet-blanke Amerikanen. Omdat het de firma in die nadagen van de grote depressie toch al bepaald niet voor de wind ging, werd er een comité aangesteld om de zaak te onderzoeken. Tegen 1934 was alles in de doofpot verdwenen en waren Caddy's er voor iedereen. Een paar jaar later bestelde de Amerikaanse regering twee Cadillac-staatslimousines en sinds die tijd zijn er waanzinnige Cadillac-creaties afgeleverd op het Witte Huis. Maar in de tussentijd leverde ook Lincoln en Ford een aantal van dat soort auto's af. John Kennedy's open Lincoln Continental werd natuurlijk verreweg de beroemdste van allemaal.
Zonder in complottheorieën te willen verzanden weet ik trouwens niet of Kennedy opzettelijk voor een Lincoln koos. Misschien werd hem gewoon verteld in die auto te rijden. Ik las onlangs trouwens ergens dat er een aantal dagen voor zijn moord werd besloten om de auto van een gepantserde koepel te voorzien. Dat het ding er echter nog niet op zat toen de auto door Dallas gleed op 22 november 1963, dat mag duidelijk zijn.
Is het zo dat Lincoln beter bij een democraat past en Cadillac bij een republikein? In dat geval zou Lincoln met de komst van de nieuwe Amerikaanse president wel eens opnieuw aan een kroon op het werk gaan denken. Het merk kan in ieder geval wel wat positieve marketing hebben, want het huidige modellengamma is verschrikkelijk toe aan een opfrissertje.
Maar misschien kiest Barack Obama wel voor een hybride. We gaan het zien.
Plaats een reactie