Tunnelvlees

Al sinds mijn tiende heb ik iets met heilige koeien, maar ik zal nooit Partij voor de Dieren stemmen. Mensen die voor alle maatschappelijke problemen één, alles afdoende oplossing hebben, die wantrouw ik. Van die mensen hebben we er nu al te veel rondlopen, ook buiten de politiek. Ook al ben ik part time vegetariër, met Marianne Thieme als orakel zou ik meteen ruzie krijgen - terwijl ze me als persoon best aardig lijkt. Dit soort fanatiekelingen lijkt me niet lekker in hun (bontloze) vel te zitten. Ze willen de wereld - de dieren voorop - redden van rampen die (alleen) zij zien aankomen en die ze met bij elkaar geharkte cijfers proberen te bewijzen. Onze dierenpolitica probeert nu – vanuit een megadildo-Hummer nog wel - met film en cijferwerk het enorme effect van de totale zuivel-, vlees- en scheten-cyclus op het klimaat te bewijzen. Je zou er een pre-traumatisch stress-syndroom van krijgen, want ik ben namelijk dol op melk én spruitjes…. Tót die film voelde ik me niet "schuldig": ik ben al levenslang in eigen huishouden en (rij)gedrag en door veel fietsen consequent bezig mijn mondiale voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Dat lukt ook dankzij hooguit tien privé-vliegreizen in 61 jaar - terwijl ik dol ben op vliegen. (B)lijken al de koeien van de wereld zoveel scheten te laten en andere broeikaseffecten via de voedselketen te veroorzaken dat ze de CO2-uitstoot van alle heilige koeien en de industrie zouden overtreffen.
Ik ga eerst de bronnen van deze semi-wetenschappelijke vergelijking checken, want ik neem niets klakkeloos aan uit de mond van politici, hoe groen ook. Theoretisch gecijfer en onware vergelijkingen heb ik te vaak meegemaakt. Zo beweerde de RAI ooit dat de bus "slechter voor het milieu" is dan de auto. De cijfers klopten inderdaad, als je de (deeltjes/ NOx-)emissies van een dieselbus met zes mensen gemiddeld per inzittende vergelijkt met een benzineauto. Maar… zodra een automobilist zijn auto start komen er emissies bij, terwijl als hij in een bus stapt de emissies gelijk blijven. Gemiddelden geven dus nooit de echte, "marginale" veranderingen weer. En zo stelt Marianne dat ze liever een vegetariër in een Hummer heeft dan een vleeseter op de fiets. Iedereen met gezond verstand voelt aan dat ze met deze vergelijking gigantisch doorschiet. Toevallig heb ik van auto's meer verstand…. Meent ze echt dat een onsje vlees per dag slechter is voor deze wereld dan je ego en je kilootje hersens van A naar Beter te helpen met behulp van 2500 kilo blik dat elke 5 km 2500 gram CO2 en één liter fossiele brandstof (die je maar éénmaal kunt verstoken) de lucht in jaagt?! Als alle autoloze vleeseters met vegetarische Hummers richting PCHooft opstomen, dat zou pas een ramp zijn! Als schetengas [CH4] echt zo'n probleem is, dan zou ik - naast het terechte advies: "minder vlees, mevrouw" - eerder de aardgasketen vanuit Rusland lekvrij en de steenkoolwinning in China gasdicht maken. Misschien moeten we al die koeien maar meteen opeten, zoals een columnist voorstelde. Mogelijk kan Marianne ook iets doen aan de onderwater-scheetjes van die miljoenen zeehonden? Toch goed voor het klimaat dat de Inuit nog wat van die beestjes willen opeten – helaas stoten dierenfanatici deze laatste natuurvolken het brood uit de mond.
Het begint mij te veel op het verschijnsel tunnelvisie te lijken, dit soort probleemanalyses vanuit één vast geloof. Het doet me denken aan allerlei duistere figuren, waaronder bekende vegetariërs die meer van hun hond dan van mensen hielden. Jeder Konsekwenz führt zum Teufel is een waarheid die ook bij milieu en klimaat in het oog gehouden moet worden. Goede bedoelingen alleen leiden tot ideologische blikvernauwing en tunnelvisies, die mensen juist belemmeren om de vele kleine stapjes te zetten (bijv. een Greenwheels of kleinere auto met minder pk's nemen) die nodig zijn voor de grote verbeteringen die met inzet van allen bereikt moeten worden.