AutoWeek.nl heeft je steun nodig
We zien dat je een adblocker gebruikt. Dat vinden we jammer, want alleen dankzij advertenties kunnen we autoweek.nl gratis toegankelijk houden. We willen je vragen voor autoweek.nl een uitzondering te maken. Wil je jouw adblocker voor ons pauzeren? Zo werkt het
Stamvader
13
Ooit bezat ik een Lancia Delta HF Turbo; een '89-er. Een geweldige auto, waarvan diverse derivaten verantwoordelijk zijn voor de hegemonie die het Italiaanse merk in de internationale rallysport heeft beleefd. Het hoekige model is inmiddels volledig uit het straatbeeld verdwenen en door Lancia helaas nimmer meer geëvenaard. De prestaties en rijeigenschappen van de kleine vierdeurs hatchback waren subliem, maar Lancia wapende 'm belabberd tegen roest. Ook van mijn exemplaar heb ik jaren geleden afstand moeten doen omdat de carrosserie aan alle kanten gaten begon te vertonen. Daarnaast had de auto dusdanig veel kilometers gedraaid dat een revisie van de motor er eveneens aan zat te komen. Geen houden meer aan, met andere woorden. Met pijn in het hart heb ik m'n Lancia dus verkocht. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en ik startte een zoektocht naar een nieuw, gaaf exemplaar. Veel Delta's heb ik gezien de afgelopen tijd, maar alle waren ze kuis verrot; niet meer te redden. En net toen ik de moed liet zakken, trof ik bij Lancia-specialist Martin Willems in Emmer-Compascuum een HF uit 1984 in redelijke staat. De roestduivel had zich weliswaar al flink te goed gedaan aan portieren en achterklep, maar de bodem was hard en dragende delen bleken nog intact. Bovendien bracht de onderhoudshistorie aan het licht dat de motor relatief weinig kilometers achter de kiezen had. De specialist uit het noordoosten van het land had met deze Delta een puik restauratieobject in huis, meende ik. En toen ik enige maanden geleden ook nog een goeie prijs voor de auto kon bedingen, besloot ik het avontuur met deze youngtimer aan te gaan. De garagist, die ik bereid vond de restauratie op zich te nemen, stak direct de handen uit de mouwen. De koop was nog maar nauwelijks beklonken of hij stripte mijn aanwinst tot aan de grond en ontdeed 'm van alle corrosie. De auto heeft inmiddels een nieuw portier, een verse achterklep en een volledige nieuwe laklaag- in de originele kleur, natuurlijk. Ook het subframe is ontroest en getectyleerd. Daarnaast kreeg de techniek een grondige inspectie. M'n Delta-project nadert nu z'n voltooiing. En binnenkort kan ik dan ook m'n HF Turbo in concoursstaat in ontvangst nemen. Lancia viert dat het de nieuwe Delta heeft gelanceerd, ik dat ik diens stamvader in ere kan houden.
Lees ook
Weblogs
Weblog Bas – Met de Copen naar Hamburg is spelen met je leven
Weblogs
Weblog Bas - Geef die kleintjes subsidie
Weblogs
Weblog Joas – Hoffelijk rijden: ga op les in de VS
Weblogs
Weblog Bas – Waarom een elektrische GTI een illusie is
Weblogs