Snel terug naar de werkelijkheid
Met hybriden, spaardiesels en ander zuinig spul kun je zelf exact volgen hoeveel je verbruikt en hoeveel dat zelf gescoorde verbruik afwijkt van de fabrieksopgave. Met elektrische auto's is dat voorlopig nog even wat lastiger. Hier beneden in de redactiegarage hebben we tegenwoordig een geavanceerde meter hangen die tot ver achter de komma registreert wat de elektrische auto verbruikt. En in de praktijk valt dat verbruik eigenlijk nog best vies tegen.
Graag zou ik willen weten wat de verbruikscijfers zijn van andere elektromobilisten. Helaas zijn veel EV rijders aangewezen op laadpalen waarop je niet kunt aflezen hoeveel energie er tijdens het laden in de auto gestopt is. De enige informatie komt van het metertje op het dashboard dat de acculading aangeeft. Vrij onnauwkeurig. Het wachten is op het moment dat voor het gebruik van een laadpaal een rekening wordt gestuurd met daarop het elektriciteitsverbruik.
Ik vrees dat het nog niet weten wat EV's in werkelijkheid verbruiken verschillende partijen goed uitkomt. En dan heb ik het niet over de fabrikanten, want die weten uit veldtests exact wat hun eigen auto's doen. Nee, het gaat me meer om allerhande subsidiesponzen die baat hebben bij een positieve publieke opinie. Het is werkelijk ongekend hoeveel overlegorganen, bureautjes en andere vage factuurschrijvers zich over de elektrische auto hebben ontfermd. Zolang de elektrische auto nog als een wondermiddel wordt gezien kunnen ze hun gang gaan, maar weten ze zich ook te handhaven wanneer de werkelijke verbruikscijfers bekend zijn?
Cornelis Kit
Autojournalist
Cornelis Kit (1971) behaalde in 1996 z’n diploma aan de HTS Autotechniek na het met succes afronden van een afstudeerproject bij NedCar in Born. Na z’n studie kwam hij al snel in de journalistiek terecht. Sinds 1999 is hij full-time autojournalist. Naast de praktische inzetbaarheid van auto’s gaat z’n aandacht vooral uit naar nieuwe technologieën en in het bijzonder naar alternatieve aandrijving. Brandstofcellen, hybride aandrijflijnen, eind vorige eeuw reed hij al met prototypes en nog steeds volgt hij de ontwikkelingen kritisch, sinds 2004 voor de tijdschriften AutoWeek en GTO. Misschien tegenstrijdig, maar z’n warme belangstelling hebben ook klassieke auto’s (veel ‘moderne’ techniek stamt vaak al uit vervlogen tijden) en de autosport (met name de techniek om zoveel mogelijk prestaties uit een druppel brandstof te halen, in wezen hetzelfde wat gebeurt bij het zuiniger maken van auto’s).
