Schaap en wolf

Wat is stoer? Stoer is zonder met je ogen te knipperen van een skiskans springen. Stoer is Dakar uitrijden of het wereldkampioenschap F1 winnen. Stoer is de withete Chinese student die op het Plein van de Hemelse Vrede voor een tank gaat staan om een verschrikkelijke dictatuur te tarten.

De grens tussen lef en waanzin mag soms vaag zijn, de definitie van moed is glashelder: kunnen wat niemand kan durven zoals niemand durft. Wie dat in zich heeft, is een stoere jongen.

Wie niet stoer is, wil het lijken. Dan heb je in Nederland wel een probleem. De Kennemerduinen zijn de Sahara niet, de A4 is geen Silverstone. Juist omdat aan zijn Hollandse burgerbestaan niets heldhaftigs is, kan de ambitieuze automobilist zijn woonerftrauma alleen compenseren door groter en breder, sneller of luidruchtiger te zijn dan de medemens. Wat hij thuis is, wil hij ook in het openbaar zijn. Schaap in wolfskleren.

Gelukkig voor hem laat die drang zich te kust en te keur bevredigen. Met een Remus-uitlaat of een spoilerset, in het hogere segment met een X5, een 911 of – ja, ik ben ook maar een mens – een tweedehands M3.

Daarmee ben je er nog niet. Stoer doen is iets anders dan stoer zijn. Een Astra 1.4 met een taartschep onder de voorbumper is even zielig als – opnieuw, ik ben ook maar een mens – de man die een M3 koopt zonder er uit te kunnen halen wat er in zit. Dat is stoer doen. Stoer zijn, dat is die BMW op de limiet en zonder brokken naar de eindstreep jagen op park Zandvoort. Dat kunstje heb ik niet op mijn repertoire. Daarom ruil ik hem ook t.z.t. weer in tegen iets duffers. Ik verdien hem niet.

En al was ik Hamilton zelve, dit is geen land voor mannetjesputters. De Nederlandse actieheld eindigt met zijn Q5 in een greppel of met zijn BMW tegen een boom. Het is een even verdrietige als rustgevende gedachte. Laat die auto's rustig staan, koop een Astra, pak je winst, en boek een heerlijk laffe zonvakantie in de tropen.

Toch blijven ze komen, de uitgeklopte pseudo-ongelikte steroïdenstations die het woon-werkverdriet moeten verzachten met een vleugje spanning en sensatie. We hadden de Volvo XC 70 en de Audi A6 Allroad al. Nu hebben Saab en Audi hun 9-3 en A4 De Grote Beurt gegeven. Met beschermplaten op de bumpers, kunststof rond de wielkasten en genoeg bodemvrijheid voor de zuurste verkeersdrempel van Nederland.

Waarom zijn ze er? Voor het terrein? Nee. Voor de show. Ze zijn niet stoer. Ze doen alsof. Sierstoer. Ik word grenzeloos depressief van die auto's, hoe goed ze ook rijden. Zie ik de A4 Allroad Quattro, dan zie ik Ron Brandsteder in camouflagepak. Zie ik een 9-3X, dan zie ik uitverkoop.

Mijn buurvrouw, zag ik, heeft een oude Opel Astra 2.2 gekocht. Niks aan te zien. Een keurige bejaardenauto. Maar hij kan meer dan je denkt, veel meer. 147 pk. Top 215, van nul tot honderd in 8,8 seconden. Dat is pas een stoere auto. De echte held valt niet op. De ware wolf gaat in schaapskleren. En zelfs ik kan hem rijden. Zei ik stoer.