Oranje gaat verliezen

Als je binnen de milieubeweging werkt, moet je ergens goed tegen kunnen: dat de dingen niet zo gaan als je eigenlijk zou willen. Natuurlijk wil elke belangenorganisatie dat de piefen die je wilt beïnvloeden zich gedragen naar je ideeën, en natuurlijk gebeurt dat (lang) niet altijd.

Maar soms zakt de moed je wel zo gigantisch in de schoenen als je leest wat voor een stupide en schadelijke acties de hoge piefen met elkaar bekokstoven. Afgelopen maandag was zo'n dag. Bondskanselier Merkel van Duitsland en de Franse president Sarkozy werden het eens over hoe Europa de CO2-limieten van personenauto's aan banden moet gaan leggen

Ik zal je niet vermoeien met de details. Het komt er op neer dat Frankrijk, dat tot voor kort een redelijk standpunt innam in het debat, op de knieën is gegaan voor de belangen van de Duitse auto-industrie. Alleen verpakken ze het in mooie woorden, waardoor het lijkt alsof iedereen er beter van gaat worden. Ik heb de tekst van het akkoord gelezen, en dacht: 'Als ik dit werk niet deed, zou ik juichen omdat Frankrijk en Duitsland echt een goede deal hebben gesloten voor het klimaat'.

Dat is dus niet zo. Het akkoord komt neer op een nóg verdere versoepeling van de CO2-normen en nóg meer uitstel voor de auto-industrie. Die zuinige auto's, die we allemaal willen hebben, die komen er voorlopig dus niet.

Wie is daar uiteindelijk de grote verliezer van?

Niet 'het' milieu. Niet 'Moeder Aarde'. Ik ben me constant bewust van hoe klein het vlekje is dat (de nalatenschap van) onze beschaving is op de hele levensduur van onze planeet. Dieren- en plantensoorten kunnen uitsterven en dat moet je voorkómen, maar als de mens verdwijnt is er binnen pakweg 100.000 jaar weer een welig ecosysteem op aarde.

Nee, degenen die écht op korte termijn de pineut zijn, zijn wij zelf. Nederland is uiteindelijk de grote verliezer van Europa. Zodra de zeespiegel harder gaat stijgen, en de rivieren grilliger worden vanwege heftige regenbuien, zijn wij als delta van Europa de eersten met natte voeten.

Natuurlijk kunnen we de boel wel droog houden met dijkversterkingen, eilanden voor de kust en wie weet wat voor bizarre ideeën er nog komen. Maar dat gaat me een sloot geld kosten. En wedden dat de EU dat niet voor ons gaat financieren?

Of we op 29 juni nou Europees Kampioen worden of niet, door dit één-tweetje dreigen Frankrijk en Duitsland ons er definitief onder te krijgen. Onder water, welteverstaan.