Opgefokt
29
Weekendje mooi Maastricht. Lekker een drankje op 't terras van een sfeervol Vrijthof of Onze Lieve Vrouweplein. En bovendien, een mens moet af en toe eens zijn geboortestad bezoeken. Fijn ook om even weg te zijn uit de Randstad vol opgefokte accountmanagers en snelle petjes die je geen licht in de ogen en geen plek op de weg gunnen.
We zijn amper een halfuur gearriveerd wanneer mijn stapmaatje op een zebrapad nog net weet weg te springen voor een woest doorstormende fietser. Marge drie centimeter. Als toegift krijgt ze toegeschreeuwd dat ze door moet lopen. Welkom in het gemoedelijke zuiden.
Mijn reactie is verre van gemoedelijk en bevestigt vooroordelen die je als rustige provinciebewoner tegen Randstedelingen hebben kunt: mijn bloed kookt en ik zet de achtervolging in. Het drafje biedt de gelegenheid weer een beetje verstandig te worden: ik herzie mijn strategie van 'van zijn fiets afsleuren' naar een meer verantwoorde 'woordenwisseling'.
Iets verderop staat de duivelse fietsman rustig te wachten bij een winkel. Alle tijd van de wereld. Het kinderzitje voorop valt ons nu pas echt op. Een leuk blond kereltje kijkt vrolijk om zich heen, niet realiserend dat papa net nog van plan was hem als airbag te gebruiken.
We spreken de slechtgemutste fietser aan en proberen uit te leggen dat het niet tof is om iemand opzettelijk van de sokken te rijden. Het gesprek verloopt stroef maar nadat ik min of meer instinctief op het lokale dialect overga (altijd handig om je talen te spreken), barst de discussie los. We horen dat je niet 'zomaar' voor 'n fiets moet oversteken, dat het 'altijd hetzelfde' is enzovoorts. Onze boodschap komt niet aan. Verbaasd over zoveel gefrustreerdheid lopen we verder.
We gaan die avond lekker stappen. Er is een evenement, duizenden mensen staan dicht op elkaar. Geen spoor van agressie. De sfeer is top.
Een dag later zijn we er getuige van dat een voetganger de motorkap van een Toyota een stevige klap geeft. Ook een Belgische bezoeker moest het dit weekend ontgelden in het verkeer van de Limburgse hoofdstad, lezen we op een nieuwssite, zijn auto werd gemolesteerd omdat zijn hoogzwangere vrouw niet snel genoeg instapte en het verkeer ophield.
Zondagavond zijn we weer terug in onze thuisstad in de periferie van de Randstad. We maken nog even een avondwandeling en krijgen voorrang bij de zebra.
We zijn amper een halfuur gearriveerd wanneer mijn stapmaatje op een zebrapad nog net weet weg te springen voor een woest doorstormende fietser. Marge drie centimeter. Als toegift krijgt ze toegeschreeuwd dat ze door moet lopen. Welkom in het gemoedelijke zuiden.
Mijn reactie is verre van gemoedelijk en bevestigt vooroordelen die je als rustige provinciebewoner tegen Randstedelingen hebben kunt: mijn bloed kookt en ik zet de achtervolging in. Het drafje biedt de gelegenheid weer een beetje verstandig te worden: ik herzie mijn strategie van 'van zijn fiets afsleuren' naar een meer verantwoorde 'woordenwisseling'.
Iets verderop staat de duivelse fietsman rustig te wachten bij een winkel. Alle tijd van de wereld. Het kinderzitje voorop valt ons nu pas echt op. Een leuk blond kereltje kijkt vrolijk om zich heen, niet realiserend dat papa net nog van plan was hem als airbag te gebruiken.
We spreken de slechtgemutste fietser aan en proberen uit te leggen dat het niet tof is om iemand opzettelijk van de sokken te rijden. Het gesprek verloopt stroef maar nadat ik min of meer instinctief op het lokale dialect overga (altijd handig om je talen te spreken), barst de discussie los. We horen dat je niet 'zomaar' voor 'n fiets moet oversteken, dat het 'altijd hetzelfde' is enzovoorts. Onze boodschap komt niet aan. Verbaasd over zoveel gefrustreerdheid lopen we verder.
We gaan die avond lekker stappen. Er is een evenement, duizenden mensen staan dicht op elkaar. Geen spoor van agressie. De sfeer is top.
Een dag later zijn we er getuige van dat een voetganger de motorkap van een Toyota een stevige klap geeft. Ook een Belgische bezoeker moest het dit weekend ontgelden in het verkeer van de Limburgse hoofdstad, lezen we op een nieuwssite, zijn auto werd gemolesteerd omdat zijn hoogzwangere vrouw niet snel genoeg instapte en het verkeer ophield.
Zondagavond zijn we weer terug in onze thuisstad in de periferie van de Randstad. We maken nog even een avondwandeling en krijgen voorrang bij de zebra.
