Noodlot

Een anekdote over veiligheid. In het bos brak gisteren een zware tak van een boom af, die zich pal voor mijn voeten rechtstandig de grond in boorde. Het was zo'n heipaal-achtig ding dat het nog even in het zand bleef staan voordat het omviel.

Letterlijk bevend van de schrik boog ik me over het moordobject. Tien centimeter dik. Ik tilde het op, loodzwaar. Narrow escape. Was ik twee seconden later op pad gegaan of had ik twee seconden sneller gelopen, dan had ik nooit meer tot tien kunnen tellen. Dan had je zo'n ongeluk gehad waar geen airbag en geen kreukelzone je tegen kunnen beschermen, de dolkstoot in de rug die bijgelovigen het noodlot noemen.

Dat zit overal in een klein hoekje. Maar het wordt niet overal bestreden met de energie die autofabrikanten aan de dag leggen om je in te dekken.

Geen wetgever die bij mijn weten wandelaars verplicht gehelmd het bos te betreden. Ik zie geen veiligheidsgordels in de trein. Zo streng zijn we alleen met auto's, en zelfs dat vrij selectief. Ik kan legaal in een Eend stappen, geen ongevaarlijke hobby. Zoals een man met tien airbags zo in een vliegtuig stapt, vertrouwend op de veiligheidsstatistieken. Als hij neerstort is hij dood.

In filosofisch perspectief geeft het te denken. Wat heeft veiligheid voor zin met zoveel onvermijdelijke mazen in het net? Die tak was een leermoment.

Mercedes-Benz demonstreerde in Canada het automatische remsysteem van de nieuwe S-klasse. Het werkte. Keurig op tijd kwam de S tot stilstand voor een nepmuur.

Dat doen ze goed, dacht ik. Toch is het schijnbescherming. De zelfremmende Mercedes verplaatst je veiligheidsrisico door je leven te redden. Hij daagt het noodlot uit je op een andere manier te grazen te nemen. In een vliegtuig, in het bos, een Eend, of in een andere Mercedes.

Ik zag de foto die als een boemerang terugkeert bij het nimmer stokkende complotnieuws over de dood van Lady Di; het schrikbeeld van de verwoeste Mercedes S280 waarin ze in Parijs verongelukte. Bij vorige onthullingen over de zaak keek ik toch anders naar die beelden dan sinds 21 januari vorig jaar, toen ik exact dezelfde W140 kocht. De voorkant ligt compleet in puin tot aan de voorruit en de cabine is totaal ontzet.

Waarom overleefde alleen bodyguard Trevor Rees-Jones? Hij was de enige die zijn veiligheidsgordel droeg. Maar had Diana dat ook gedaan, dan had ze misschien kwijlend in een rolstoel gezeten.

Hoe zou mijn auto scoren in de Euro NCAP? De autovergelijker op autoweek.nl geeft onder het kopje botsproef-resultaat: 'niet getest'. De S-klasse van de prinses reed trouwens 105 en Euro NCAP test niet met die snelheid.

Zal ik er eens een vette kalenderspreuk tegenaan gooien? In de Euro NCAP van het leven verdient alleen geluk vijf sterren.