No, we can't!
14
Ze blijven maar komen, die slechte berichten over de Amerikaanse auto-industrie. De kwartaalcijfers van Ford en General Motors waren al maanden om te huilen, maar tot nu toe leken de miljardenverliezen de fabrikanten niet te deren. Het waren absurde bedragen, maar de schatkisten leken onuitputtelijk. Helemaal omdat General Motors in april bijvoorbeeld nog aankondigde dat het 9 miljard ging investeren in Opel en –vlak voor de presentatie van de desastreuze kwartaalcijfers nota bene- er nog voor 300 miljoen euro een fabriek in Rusland is geopend.
Wat kan er in een week veel veranderen. Vanochtend was er het nieuws dat zelfs Opel niet aan de radicale bezuinigingswoede van moederconcern General Motors ontsnapt. Het uitstellen van een geheid succesnummer als de nieuwe Meriva lijkt mij buitengewoon onverstandig, maar ik kan vanuit deze redactieruimte natuurlijk niet de exacte omvang van de nood zien. In het geval van staatssteun adviseer ik de Duitse overheid in ieder geval om alsnog de introductie van de Meriva in de lente van 2009 te eisen.
In Amerika liggen de zaken allemaal nog veel gecompliceerder. Er is nauwelijks draagvlak om miljarden dollars van de belastingbetalers te pompen in autofabrikanten die door jarenlang mismanagement zelf richting de financiële afgrond zijn gelopen. Wie goed de gevolgen van een eventueel faillissement van de drie Amerikaanse autofabrikanten analyseert, ziet echter in dat de overheid het zo ver niet zal laten komen.
Waarom? Laten we de cijfers er eens bijpakken, afkomstig uit een soort 'noodoproep' van General Motors op Youtube. Een faillissement van de drie Amerikaanse autofabrikanten betekent niet alleen het ontslag van 239.000 werknemers, ook het inkomen van 775.000 gepensioneerden en weduwes komt in gevaar. En het blijft niet bij de fabrieken, want ook de 14.000 Amerikaanse Ford-, GM- en Chrysler-dealers raken dan in de verdrukking. Ze hebben in totaal 740.000 mensen in dienst. Tel daarbij alle toeleveranciers nog op, en je komt op een Amerikaanse schade van 156 miljard dollar over de komende drie jaar alleen al.
"Yes, we can!", was de verkiezingsleus van Obama. In het geval van de auto-industrie is het echter "No! We can't!"; de kersverse president kan het zich simpelweg niet permitteren om de economie z'n werk te laten doen en de Grote Drie te laten afzinken.
Wat kan er in een week veel veranderen. Vanochtend was er het nieuws dat zelfs Opel niet aan de radicale bezuinigingswoede van moederconcern General Motors ontsnapt. Het uitstellen van een geheid succesnummer als de nieuwe Meriva lijkt mij buitengewoon onverstandig, maar ik kan vanuit deze redactieruimte natuurlijk niet de exacte omvang van de nood zien. In het geval van staatssteun adviseer ik de Duitse overheid in ieder geval om alsnog de introductie van de Meriva in de lente van 2009 te eisen.
In Amerika liggen de zaken allemaal nog veel gecompliceerder. Er is nauwelijks draagvlak om miljarden dollars van de belastingbetalers te pompen in autofabrikanten die door jarenlang mismanagement zelf richting de financiële afgrond zijn gelopen. Wie goed de gevolgen van een eventueel faillissement van de drie Amerikaanse autofabrikanten analyseert, ziet echter in dat de overheid het zo ver niet zal laten komen.
Waarom? Laten we de cijfers er eens bijpakken, afkomstig uit een soort 'noodoproep' van General Motors op Youtube. Een faillissement van de drie Amerikaanse autofabrikanten betekent niet alleen het ontslag van 239.000 werknemers, ook het inkomen van 775.000 gepensioneerden en weduwes komt in gevaar. En het blijft niet bij de fabrieken, want ook de 14.000 Amerikaanse Ford-, GM- en Chrysler-dealers raken dan in de verdrukking. Ze hebben in totaal 740.000 mensen in dienst. Tel daarbij alle toeleveranciers nog op, en je komt op een Amerikaanse schade van 156 miljard dollar over de komende drie jaar alleen al.
"Yes, we can!", was de verkiezingsleus van Obama. In het geval van de auto-industrie is het echter "No! We can't!"; de kersverse president kan het zich simpelweg niet permitteren om de economie z'n werk te laten doen en de Grote Drie te laten afzinken.
