Liever een Alpen Kreuzer

21 april 2006 om 16:00

Heb je het al gehoord? De firma Alpen Kreuzer is failliet. In vroeger dagen zakte half Nederland daarmee in de zomer af naar het zuiden. Tegenwoordig zijn er nog te weinig mensen die dat doen. Na Fokker, Van Gend & Loos en Wastora verdwijnt ook dit begrip uit ons laaglandschap. Elf mensen staan op straat.

Ik heb geen herinneringen aan de Alpen Kreuzer. De familie De Boer was van het andere kamp. Wij zakten 's zomers af naar een liefst niet al te ver oord, met de grootste Holtkamper die je kon kopen achter de BX. Onderweg keken we met meewarige blikken naar de vele kleine Alpen Kreuzertjes. Primitief volk! Pas toen ik zelf ging autorijden kwam ik er achter waarom die vouwwagentjes in de meerderheid waren: hoe kleiner de last op de trekhaak hoe prettiger het rijdt.

Het lot van de Alpen Kreuzer is wat mij betreft al enige jaren geleden getekend. Ik heb me er altijd over verbaasd dat mensen zelfs tijdens hun kampeervakantie een televisie meenemen – 't liefst met een schotelantenne. Als het zo moet, waarom niet gewoon een hotel geboekt? Echt geschokt was ik toen ik enige jaren geleden kennismaakte met de caravan met afstandbediening. Je koppelt je hut af op de camping en zet hem vervolgens met behulp van de afstandbediening op de goede plek. Niks geen gemanoeuvreer op de vierkante centimeter met de auto. De eerste keer dat ik het zag heb ik met open mond staan kijken naar de triomfantelijke campinggast met de radiografisch bestuurbare caravan.

Wanneer zelfs het kamperen moet zijn doorspekt van gemak en luxe, begrijp je dat er voor zoiets primitiefs als een vouwwagen - en helemaal voor die kleine Alpen Kreuzer - geen plek meer is. Maar geen paniek voor sentimentele zeikerds zoals ik. De Alpen Kreuzer zal nog lang tweedehands te koop zijn. Altijd beter dan zo'n nieuwerwetse caravan met afstandbediening. En ook liever dan zo'n lompe Holtkamper.

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

28 Bekijk reacties