Karakterloze auto's: the battle

29 oktober 2011 om 12:10

Wat maakt een auto leuk of niet leuk? Al is het een behoorlijk rekbaar begrip, maar 'karakter' is voor mij een toverwoord. Als een auto maar karakter heeft, is-ie al snel leuk. Wat daarvoor nodig is, is lastig. Zo is sportief zijn zeker een plus, maar een wat 'saai' rijdende auto met een comfortabel onderstel kan absoluut karakter hebben. Om met dit voorbeeld te beginnen: een Citroën C6 bulkt van karakter, net als een Mercedes E-klasse. Ook zijn er weinig kleine auto's die ik karakterloos noem. Een Aygo, een Yaris: beide leuke autootjes. Dat ik twee Toyota's aanhaal, is geen toeval. Dat merk heeft sinds ik dit vak doe de twee meest karakterloze auto's in het gamma die er bestaan. (En ja, dat is een mening: de mijne.) De Auris en de Avensis. Kan het saaier? Zelfs een Prius is stukker leuker dan een Auris, omdat de bijzondere aandrijflijn en aparte vormgeving die auto nog iets bijzonders geeft. Maar een Auris. Allemachtig zeg. Wat een hoop emotieloos metaal op wielen. Vervoermiddel pur sang. Niet meer, Brengt u van A naar B en gaat nooit stuk. De Avensis is al net zo erg, zo niet erger. Een 2.0 met CVT.... Zzzzzzzzz.

Het erg goede Engelse magazine Car schrijft bij elk verkrijgbaar automodel achterin een klein stukje over wat ze van de auto vinden. Bij de Avensis staat: To be honest, we can't remember driving it....neither will you. Briljante quote, die precies de vinger op de zere plek legt. Ik houd het er zelf altijd op dat Avensis rijden een goed alternatief is voor periodieke onthouding: je wordt er steriel van. Toyota kan op emotiegebied absoluut beter, zo bewijst de RAV4. Om over emotiekanonnen als de Landcruiser en Hilux maar te zwijgen.

Evengoed is er een kaper op de kust voor de titel van meest slaapverwekkende auto. De Passat is al sinds twee generaties terug niet bepaald mijn favoriete auto. En sinds de onthulling van de huidige generatie ben ik helemaal klaar met het model. Onlangs hadden we hem in een test en wel met een 1.4 TSI met 122 pk. Ik ging er een blokje mee om. Nou, dat was ook een opgave. Saaaaaaaai op elke mogelijk manier. Uiterlijk. Rijden. stuurgedrag. Gewoon niets. Helemaal niets. Ja, het is heel goed en soepel. Maar niet leuk. Kijk uit Avensis, je krijgt concurrentie en een sterke ook. Oh en aangezien het model in de comments wel voorbij zal komen: een Volkswagen Golf vind ik juist een heerlijke auto vol karakter. Des te verbazender is het dat de Passat zo slaapverwekkend is.

Roy Kleijwegt (1981) heeft Journalistiek gestudeerd en liep in 2004 bij AutoWeek stage. Hij werkte daarna een aantal jaar bij het vakblad Automotive maar keerde hij in 2008 terug bij AutoWeek als testredacteur en politiek expert. Hij houdt van supercars en lichte sportwagens, van moderne auto's met coole gadgets en de mensen achter bijzondere automerken. Waar velen de opkomst van EV’s zien als een ramp, vindt Roy de transitie bijzonder interessant. Evengoed zijn zijn favoriete auto’s hoogtoerig en atmosferisch: hij moest een traan laten tijden het testen van een Ferrari 812 Superfast. Roy heeft weinig met klassiekers, hoewel de liefde voor youngtimers groeit nu hij ouder wordt. Hij reed in zijn vrije tijd op z'n Kosmic Rotax kart maar die is door tijdgebrek verkocht. In zijn vrije tijd geniet hij van sporten, poker en zijn gezin. Roy heeft veel interesse in BPM-wetgeving en andere politieke zaken en probeert op dat vlak de mopperende Nederlander uit te leggen hoe dingen werken. Voor zijn eigen deur staat een Tesla Model 3.

149 Bekijk reacties