Het paard voor of achter de wagen?

Er zijn niet zo heel veel merken meer die consequent vasthouden aan achterwielaandrijving. BMW gaat er prat op, Mercedes-Benz deed met de eerste A Klasse al water bij de wijn en verder zijn het voornamelijk de sportwagenmerken die dit concept omarmen. Het gros van de auto's heeft voorwielaandrijving, dan wel 4WD. De voordelen van voorwielaandrijving zijn evident: meer interieurruimte, een lichtere aandrijflijn, geen middentunnel door de auto en een koersvast weggedrag. Niet voor niets adverteerde Citroen (het merk van de Traction Avant, ofwel aandrijving vóór) een paar decennia geleden met een foto van een wagen waar de paarden niet voor maar achter gespannen waren. Daarmee pleitte het Franse merk maar weer eens voor haar eigen principes.
Aan de andere kant heb je met een achterwielaandrijver geen aandrijfreacties in het stuur, is de gewichtsverdeling meestal net iets beter voor elkaar en heb je meer grip bij snel accelereren. Ik denk niet dat Sebastian Vettel en zijn collega's een wereldstart zouden maken als het brute vermogen van die V8 via de twee voorbandjes in snelheid omgezet moest worden... De vraag blijft: wat is beter in een modale auto? Ach, voor dagelijks gebruik kun je met voorwielaandrijving heel goed uit de voeten. Sterker nog: de laatste jaren heb ik met voorwielaandrijvers gereden (Mégane RS, Mini, Golf GTI) die ongelooflijk fijn sturen en met krankzinnige snelheden over een klaverblad gejaagd kunnen worden. Voetje van het gas in de bocht zorgt voor een beetje overstuur, maar gevaarlijk wordt het vrijwel nooit. En daarmee rijst de vraag waar een merk als BMW blijkbaar al lang mee worstelt: moet een auto per se achterwielaandrijving hebben? Met de Mini hebben de Duitsers ruimschoots bewezen dat dat eigenlijk niet altijd nodig is. Kortom, een kleine BMW mag (en moet waarschijnlijk ook) aandrijving op de voorwielen hebben. Waar gaat uw voorkeur naar uit en waarom?