Het ouwe liedje

14 juli 2009 om 08:39

Een paar maanden geleden dacht ik nog dat het definitief was gedaan met de Amerikaanse auto-industrie. Gelukkig kwam er hulp vanuit de overheid aldaar, die ook wel inzag dat ze een complete bedrijfstak niet zomaar teloor konden laten gaan. Een miljardenhulp zorgt ervoor dat Chrysler en General Motors opvallend vlug weer uit hun faillissement komen en de productie en werkgelegenheid zo goed en zo kwaad als het gaat worden behouden.

Chrysler heeft de laatste tijd geprobeerd te pionieren met elektrische auto's en bij GM staat de Chevy Volt klaar, die vanaf volgend jaar de wereld gaat veranderen. In hun media-uitingen buitelen de concerns over elkaar heen met beloften over hoe groen, economisch en slim ze de toekomst tegemoet treden. Ook realiseren ze zich terdege dat de Amerikaanse belastingbetaler ze een tweede kans geeft, die ze met beide handen gaan aanpakken. Dit keer kan het niet meer mis gaan.

Zou je denken.

Want de berichten die gisteren van over de Grote Plas kwamen baren me meteen al weer zorgen. Chrysler is 'extremely proud that de ultimate American-built sports car' Viper na een mislukte verkooppoging behouden blijft voor het merk. Wat is er dan in die paar weken gebeurd met alle beloften over 'groene' auto's? Om de Viper in de toekomst geloofwaardig te houden, zou de 600 pk sterke 8,4-liter V10 met een verbruik van één op een emmer toch minimaal moeten worden vervangen door een elektromotor. Bij een model met zo'n beperkte productie zou dat toch een perfecte vingeroefening zijn voor wat er in de toekomst gaat komen? Bij zo'n auto kan elk gebouwd exemplaar toch een prototype zijn? Chrysler rept er met geen woord over.

En dan General Motors: die houden Bob Lutz in dienst. Ik heb de goede man nog nooit ontmoet – dus ik kan het mis hebben. Maar volgens mij is deze cowboy, die in het verleden vaart heeft gezet achter de opkomst van de SUV en Hummer in het bijzonder, een karikatuur van zichzelf. Bovendien neemt hij het niet zo nauw met het milieu. Lutz heeft niets meer te zoeken heeft bij het bedrijf dat New GM wil zijn. Toch wordt op 77-jarige leeftijd nog eens zijn contract verlengd.

Ik krijg erg sterk het idee dat zowel Chrysler als GM meteen na hun herrijzenis vervallen in het gedrag dat ze in het verleden de das om heeft gedaan. Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Over tien jaar beleven we weer precies het zelfde, al hoop ik van harte dat ik ongelijk krijg.

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

45 Bekijk reacties