Het buffet is geopend!

Laatst een autobeurs gecovered, de grootste ter wereld, Frankfurt. Hoewel het één groot autofeest is, is het evengoed ook serieus werken. Want de hallen zijn uitgestrekt, de temperatuur hoog, de luchtvochtigheid laag. Je contactlenzen branden in de ogen, je voeten worden nat en beurs, je handen zweterig, je strot schor en je rug verstijft van het vele staan en hangen. Niet erg want hier is heel de automotive-wereld, hier gebeurt het, dit is wereldnieuws. Dus gaaf om erbij te zijn en het is niet elke dag. Alleen, je moet wel goed voor jezelf zorgen. En dat betekent: op tijd en geregeld eten en veel drinken, vooral water, niet teveel champagne. Dus stond ik om 11.20 uur bij Nissan waar men druk was met het prepareren van de lunch. "Wie spät fängt das Mittagessen an, bitte?" vroeg ik de bodyguard die bij de ingang stond. "In fünf minuten", hoor ik terug van de jongeman. En wat ik nooit doe, deed ik nu wel: ik ging staan wachten op de Nissan-stand tot het buffet open ging. Kwestie van planning. Als ik vroeg zou lunchen (ik had ook vroeg ontbeten) kon ik lekker door tot een uur of drie, vier voor een volgende ravitaillering. En ja hoor, het buffet ging open. En ik was de eerste. Ik had een lekker bordje met mie, vega sushi's en Griekse salade met feta. Toen ik dat soldaat had gemaakt, het had gesmaakt dank u, twijfelde ik of ik nog wat sushi's zou scoren. Maar Frankfurt is groot, Frankfurt is druk en ook, hongerig. Want toen ik voor de tweede shift wilde gaan, stond me er een rij voor het Nissan-buffet, niet normaal meer. En een rij zonder tempo. Mensen die uitgebreid gaan kijken wat er allemaal voor lekkers ligt, terwijl er honderd man achter ze staat te dampen van de trek. Dus ging ik door. Volgens planning.