Dikke Volvo C30?

30 oktober 2006 om 11:01

Volvo stapt met de C30 in een voor de Zweden nieuw segment, dat van de exclusieve compacte hatchbacks. Hiermee gaat Volvo de directe confrontatie aan met auto's als de Audi A3 en de BMW 1-serie. Of dat ambitieus of overmoedig is, kunt u later deze week lezen in de nieuwe AutoWeek.

Het topmodel van de C30-range is (voorlopig) de 220 pk sterke voorwielaangedreven T5, met de 2,5 liter vijfcilinder turbomotor onder de motorkap. Een prettige machine, zeker met het sportonderstel waar de auto van voorzien was. Maar de concurrentie biedt meer (Audi S3 en BMW 130i, allebei 265 pk), dus ik vroeg me af of er nog iets met meer vermogen op stapel staat. Een C30 R lijkt me dan ook een leuke afronding naar boven.

Wanneer ik tegen Stefan Svensson (de verantwoordelijke man voor het C30 onderstel) begin over een mogelijke R-versie, steekt hij meteen enthousiast van wal. De techneut stipt direct de noodzaak van vierwielaandrijving aan, dat heeft Volvo in principe kant-en-klaar liggen (van de S40 en V50, CK). "Maar", besluit Svensson, "ga er maar niet van uit dat er een R komt, allereerst wordt dat te duur en daarnaast: we zouden er te weinig aantallen van bouwen om er wat aan te verdienen."

Dan maar even proberen bij Håkan Abrahamsson, de projectdirecteur van de C30: de 300 pk 5-cilinder (bekend uit de S60 R en de V70 R) of de zescilinder uit de S80 in een eventuele C30 R? "De geblazen 5-cilinder, misschien met een aangepast vermogen" aldus Abrahamsson, "want de zescilinder past niet". Maar ook de projectdirecteur besluit zijn enthousiaste en vooral ook opvallend gedetailleerde relaas met de mededeling dat er geen R-versie komt, wederom uit kostenoogpunt.

Technisch lijkt dus niets een C30 R in de weg te staan. Alleen wordt het besluit om zo'n auto te bouwen niet op de ontwikkelingsafdeling genomen maar achter de directieburelen. Ben benieuwd...

Cornelis Kit (1971) behaalde in 1996 z’n diploma aan de HTS Autotechniek na het met succes afronden van een afstudeerproject bij NedCar in Born. Na z’n studie kwam hij al snel in de journalistiek terecht. Sinds 1999 is hij full-time autojournalist. Naast de praktische inzetbaarheid van auto’s gaat z’n aandacht vooral uit naar nieuwe technologieën en in het bijzonder naar alternatieve aandrijving. Brandstofcellen, hybride aandrijflijnen, eind vorige eeuw reed hij al met prototypes en nog steeds volgt hij de ontwikkelingen kritisch, sinds 2004 voor de tijdschriften AutoWeek en GTO. Misschien tegenstrijdig, maar z’n warme belangstelling hebben ook klassieke auto’s (veel ‘moderne’ techniek stamt vaak al uit vervlogen tijden) en de autosport (met name de techniek om zoveel mogelijk prestaties uit een druppel brandstof te halen, in wezen hetzelfde wat gebeurt bij het zuiniger maken van auto’s).

9 Bekijk reacties