Menu
In Zweden is het vanaf heden mogelijk je te verzekeren tegen snelheidsovertredingen. Voor 91 euro per jaar draait de verzekeringsmaatschappij op voor maximaal drie overtredingen per jaar tot dertig kilometer per uur te snel. Parkeerboetes kunnen tegen extra betaling in de polis worden opgenomen. Menig Nederlander zou tekenen voor zo'n verzekering. Met de manier waarop er in Nederland wordt bekeurd, zou met een premie van 91 euro per jaar zelfs mijn moeder uit de kosten komen.
In Zweden, maar ook in vele andere landen, zijn de boetes inkomensafhankelijk. Dat wil zeggen dat iemand met een dikke portemonnee voor hetzelfde vergrijp een hogere boete betaalt dan iemand met een smalle beurs. Het mooiste voorbeeld daarvan komt uit Finland waar een Nokia-directeur een ooit boete kreeg van zo'n 85.000 euro omdat hij met zijn Harley 75 km/u reed waar hij 50 mocht. In zo'n geval is die verzekering natuurlijk het ei van Columbus.
Wordt het trouwens niet eens tijd om ook de boetes in Nederland inkomensafhankelijk te maken? Het is scheef dat er bij tante Bep, die met haar Atos drie kilometer per uur te snel langs de flitspaal rijdt, dertig euro van haar AOW in beslag wordt genomen, terwijl bijvoorbeeld een Bentley Boy dat geld geeneens mist. Overigens zou inkomensafhankelijkheid niet alleen voor verkeersboetes moeten gelden. Misschien moet dit onderwerp in verkiezingstijd nog maar eens worden opgerakeld, want in Den Haag is er in een grijs verleden al eens over gesproken...
Autojournalist
Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.
