Betrapt!

Iedereen roept altijd graag dat hij keihard werkt, en wie je ook spreekt: hij heeft het altijd net iets drukker dan jij. En om dan maar meteen met de meute mee te draven: ja, ook ons werk is flink aanpoten. Bij nacht en ontij op vliegvelden rondhangen, snel een rij-impressie tikkend met je laptop in je middenrif porrend, met dank aan degene in de stoel voor je. En voor je weer thuis bent moet het verhaal al bij de drukker zijn. Begrijp me niet verkeerd, we hebben het mooiste beroep van de wereld, maar toch.
En ook de weken dat je gewoon in het land bent om aan uitgebreide tests te werken, zijn geen makkie. Auto's ophalen, metingen doen, informatie bijeenzoeken, tikken, en natuurlijk de fotografie. Toegegeven, die fotosessies zijn voor de redacteur relatief ontspannen momenten. Je moet erbij zijn, want jij schrijft immers het verhaal en stuurt alles dus aan. Maar op die dagen is het de fotograaf die het echte werk moet doen. En als redacteur sta je er, samen met de ingehuurde chauffeurs die alleen voor de rij-opnamens in actie komen, een groot deel van de dag redelijk ontspannen bij.

Helemaal niet erg, laat ze op de redactie maar denken dat ik me uit de naad werk. Gisteren waren we bezig met de nieuwe Fiat Bravo. Een heerlijke lentedag aan de waterkant, dus je kunt je voorstellen dat we hebben genoten. "Zware dag, maar het staat erop", antwoordde ik terug op de redactie op de vraag hoe het was gegaan. Grote hilariteit alom. Want er was net een mailtje binnengekomen:

Tja...