Balie-aso's
61
Een vriend van mij werkt bij een tankstation. Een goedlopend brandstofwalhalla aan een drukke weg waar vele honderden mensen per dag aan de balie verschijnen. Nu ga ik daar geregeld een bakkie koffie doen om even bij te kleppen, en het is schokkend hoe wij Nederlanders ons gedragen aan de balie. Wat zíjn we een asovolk.
Die vriend van me is het inmiddels wel gewend en lacht het laatdunkend weg, maar ik sta iedere keer opnieuw met verbazing en plaatsvervangende schaamte te kijken hoe hij wordt aangesproken. Afgelopen weekend was het weer raak, keer op keer. Geen idee of het door de Koninginnedagkaters kwam, maar ik vond het alarmerend. "Pomp vier!", bijt een jonge man m'n maatje toe. "En vier Marlboro's." Ik sta dan te kijken met een constante aandrang om "en wat zeg je dan?" of een belerend "alsjeblieft" terug te blaffen. En ik ben heus niet zo'n fatsoensrakker die alles goed doet, maar iemand vriendelijk benaderen is toch de normaalste zaak van de wereld?
Nou, niet voor de bezoeker van een tankstation blijkbaar. Zeker zeven van de tien bezoekers smijt chagrijnig z'n shopspullen op de toonbank, snauwt z'n pompnummer, ragt z'n pinpas door de gleuf en loopt weg zonder te bedanken. Ja, u ook een fijne dag... En voordat u conclusies gaat trekken, het zijn niet alleen de leden van één bepaalde bevolkingsgroep die zich zo opstellen. Jong of in de veertig, met buitenlandse wortels of oer-Hollands. 'Zonder dat we het zelf doorhebben, worden we steeds asocialer', roept SIRE, en als ik dit zo aanschouw is het nog bedroevender gesteld met Nederland dan ik al dacht.
Ah, Tameling de Doemdenker, hoor ik u denken. Wel, hoewel het nu misschien anders lijkt, zie ik graag het beste van mensen in en heb ik de neiging om negatieve zaken te bagatelliseren. Maar ik stoor me zo mateloos aan de balie-aso's die ik voorbij zie trekken. "Twee Pall Mall blauw!" Hoe komt dit toch, en belangrijker nog: hoe lossen we dit op? Moeten pompstations 'Zeg eens alstublieft'-stickers plakken op de glazen wanden die klant en bediende van elkaar scheiden? Moet de pompbediende z'n klanten op hun gedrag aanspreken? Of moeten we maar accepteren dat dit 'nu eenmaal bij de tijd hoort'? Dat laatste weiger ik pertinent! Maar hoe zit het met u?
Die vriend van me is het inmiddels wel gewend en lacht het laatdunkend weg, maar ik sta iedere keer opnieuw met verbazing en plaatsvervangende schaamte te kijken hoe hij wordt aangesproken. Afgelopen weekend was het weer raak, keer op keer. Geen idee of het door de Koninginnedagkaters kwam, maar ik vond het alarmerend. "Pomp vier!", bijt een jonge man m'n maatje toe. "En vier Marlboro's." Ik sta dan te kijken met een constante aandrang om "en wat zeg je dan?" of een belerend "alsjeblieft" terug te blaffen. En ik ben heus niet zo'n fatsoensrakker die alles goed doet, maar iemand vriendelijk benaderen is toch de normaalste zaak van de wereld?
Nou, niet voor de bezoeker van een tankstation blijkbaar. Zeker zeven van de tien bezoekers smijt chagrijnig z'n shopspullen op de toonbank, snauwt z'n pompnummer, ragt z'n pinpas door de gleuf en loopt weg zonder te bedanken. Ja, u ook een fijne dag... En voordat u conclusies gaat trekken, het zijn niet alleen de leden van één bepaalde bevolkingsgroep die zich zo opstellen. Jong of in de veertig, met buitenlandse wortels of oer-Hollands. 'Zonder dat we het zelf doorhebben, worden we steeds asocialer', roept SIRE, en als ik dit zo aanschouw is het nog bedroevender gesteld met Nederland dan ik al dacht.
Ah, Tameling de Doemdenker, hoor ik u denken. Wel, hoewel het nu misschien anders lijkt, zie ik graag het beste van mensen in en heb ik de neiging om negatieve zaken te bagatelliseren. Maar ik stoor me zo mateloos aan de balie-aso's die ik voorbij zie trekken. "Twee Pall Mall blauw!" Hoe komt dit toch, en belangrijker nog: hoe lossen we dit op? Moeten pompstations 'Zeg eens alstublieft'-stickers plakken op de glazen wanden die klant en bediende van elkaar scheiden? Moet de pompbediende z'n klanten op hun gedrag aanspreken? Of moeten we maar accepteren dat dit 'nu eenmaal bij de tijd hoort'? Dat laatste weiger ik pertinent! Maar hoe zit het met u?
