Aah, wat is dat!?

Afgelopen maandagmorgen nam ik plaats achter mijn bureau, startte ik mijn computer op en wierp – zoals iedere dag – een blik op www.autoweek.nl. Zodoende weet ik in ieder geval wat er speelt op autogebied en wat de collega's van de Nieuwsdesk boven tafel hebben getoverd. Deze maandag echter kwam mijn net verorberde ontbijt met een rotgang weer terug mijn slokdarm in. De oorzaak van die onaangename reactie is de Peugeot Prologue. Dit studiemodel van het Franse merk staat over een aantal weken op de Autosalon van Parijs en moet de opmaat zijn naar de productieversie van de 3008. Maar ik vraag me toch af waar Peugeot in vredesnaam mee bezig is. Wat is dit voor 'n onooglijk hok! De stijl van de modellen (denk aan de 306 cabriolet – fraai – en de 406 Coupé – ronduit schitterend) gaat wat mij betreft met een helse snelheid achteruit. De 308 SW – hoe goed ook – is al geen schoonheid, zo stelde ik onlangs vast toen we hem als testauto hadden, en de met chroom gemuilkorfde 4007 slaat qua looks gewoon alles. Is Peugeot volledig de weg kwijt? Kijk even mee: de grove grille heeft iets weg van zo'n machine die bomen tot snippers vermaalt, de plakken plastic onder de bumper springen op compleet de verkeerde manier in het oog, de koplampen reiken weer eens bijna tot aan de A-stijl en de bumper als geheel stroomt over van schots-en-scheve lijntjes die om aandacht schreeuwen. Pff, je zou er een maagbloeding van krijgen. Het silhouet valt me nog alles mee, al snap ik niet waarom iemand zonodig met een levensgrote kaasschaaf langs de wielkasten moest lopen. Die vreemde hoeken, maak die dingen toch gewoon rond! En die enorme zijspiegels waar zwart gespoten delen de illusie moeten wekken dat ze kleiner zijn. Is dat ontwerpershumor? De achterkant lijkt tot slot nog het meest op het opgezwollen gezicht van een bokser die net een gevecht verloren heeft: achterlichten die alle kanten op gaan, een lel van een onderbumper en een diffusor-achtige brok plastic waar ik het nut totaal niet van inzie. Jezelf onderscheiden is lovenswaardig, maar doe het dan in vredesnaam wel op een smaakvolle manier. Zo, en nu ga ik weer rustig ademhalen...