Volvo V70 T5 (2000)

T5 staat voor bloedsnel, maar hoe snel is hij echt? En kan hij dat eigenlijk wel aan? Om met dat laatste te beginnen: het is tobben met meer dan 200 pk op de voorwielen. De traction control maakt overuren. Het is af en toe niet leuk meer. Volvo krijgt al die paardenkrachten niet beschaafd op het asfalt. Zeker in bochtenwerk als de binnenste wielen minder belast zijn, is het spinnen geblazen, de traction control die erin komt en - hup - weer een paar tienden van seconden naar de haaien. In snelle bochten gaat het ook allemaal niet van een leien dakje. Als je in de bocht vol op het gas gaat, bijt de auto zich vast, verliest dan de grip en het vermogen gaat eraf. Het is dus verre van harmonieus en gelijkmatig het bochten nemen geblazen in deze grote bak. Over korte bochten zullen we het helemaal niet hebben. Het is dan echt gillen en graven geblazen. Heel ordinair allemaal bij zo'n dure, luxe klasseauto, maar het is niet anders. De wegligging is meer een compromis richting comfort/reisauto toe. Onderstuurd is hij in geringe mate. Het grootse probleem is die grip.

Gillen
In rechte lijn is het ook gillen, maar dan van plezier. Tjeemig, wat trakteert die T5 je op tussenacceleraties! En wat leuk dat die nuchtere Zweden nog steeds van deze schoftig snelle auto's op de weg zetten. Wat nou veiligheid? Wij willen 200+ rijden! Dat kan de V70 dus wel heel goed: hard rijden in rechte lijn. Hij blijft zeker aanvoelen als het hard tot erg hard gaat.
Bij constant toerental is de Volvo muisstil, maar ook als je flink gaat trappen klinkt hij nog vriendelijk. Als je het karakter moet samenvatten dan is de Volvo een machtig potente reisauto met een voorname uitstraling. Het bochtengedrag valt ons tegen, de prestaties in rechte lijn, de tussenacceleraties en het prominent aanwezige comfortgevoel blijven ons bij in positieve zin.
Dit is een station. Hoe staat het met de ruimte?
Volvo stationcars zijn bijzonder. Het zijn aan de ene kant machtige familieauto's (weliswaar een hoge laadvloer achterin, maar wel lekker veilig en stevig), het zijn soms klassiekers (240!) en ze ontwikkelden zich tot dynamische rij- en lifestyle-auto's voor de geslaagden van deze Westerse maatschappij.
Bivakkeren op de achterbank is een feest, ruimte zat. Bijzonder is verder het vernuftige gebruik van de bagageruimte en -kleppen in de Volvo-bagageruimte. Smöllen, een auto als deze. Al was het alleen maar vanwege die fantastische bestuurdersstoel. We zitten domweg subliem. De verstelbaarheid is top, de steun is precies goed, niet te zacht, niet te hard, niet teveel voorgevormd, niet te vlak.
Automaten, we komen ze steeds vaker tegen. In een auto als deze kunnen we daar goed mee leven. De nieuwe V70 zoals wij hem hadden, was voorzien van een automaat met daarbij een Geartronic. Daarmee kun je handmatig op- en terugschakelen. Er zijn dus twee schakelpatronen, een voor gewoon automaat rijden en een voor zelf op en terugschakelen middels een duw of een rukje aan de pookknop.
Het voorkomen van de Volvo lijkt werkelijk iedereen te kunnen bekoren. Hoe staat het met de uitrusting? De Volvo lijkt met zo'n 94.000 nog lekker onder te blijven. Vergeet het maar: de speciale Geartronic-automaat kost zo'n drie millen en dan was onze test-Volvo nog volgehangen met een aantal zogenaamde 'lines', pakketten van extra's. Bijvoorbeeld de Mobility-line met navigatie- en verkeersinformatiesysteem, radio-cd-speler en GSM-telefoon en bediening van al dat lekkers in het stuurwiel. Kost eventjes f 15.000 gulden! Ook aan boord: de Comfort-line met cruise control, boordcomputer, verlichte makeup spiegels en automatische dimmer op de binnenspiegel: f 4.000. Voor dat geld heb je dan wel een pracht van een verwarming- en ventilatiesysteem: electronic climate control. Vijf van de zes leverbare 'lines' zaten op onze V70 waardoor die zomaar eventjes f 26.000 duurder werd dan standaard! Maar dan heb je ook alles...
Bitter, bitter weinig minpunten zijn er te verzamelen als je nieuwkomer V70 T5 nog een keer de revue laat passeren. Het comfort en het ruimteaanbod zijn uitstekend, de prestaties formidabel, de hele uitstraling en afwerking zijn van topniveau. Gooien en smijten is onmogelijk en niet echt leuk met deze nieuwe Zweed maar misschien moeten we ook maar eens een keer normaal gaan doen. Wie een V70 koopt, schaft zich een prachtige auto aan. 't Was weer smöllen.