Test: Volvo S60 & V60 (2013)

Op thuisland Zweden na heeft Volvo nergens zo'n groot marktaandeel als bij ons. Aan de basis van dit succes staat het ingetogen imago, maar ook traditionele merkwaarden als veiligheid en praktisch gebruiksgemak spelen natuurlijk een rol. Maar de automarkt is de laatste jaren sterk veranderd. Zakelijke rijders kijken in verband met de bijtellingsregels alleen nog maar naar auto's met een zo laag mogelijke CO2-uitstoot. Tot voor kort had Volvo op dat gebied niet veel te bieden, maar het huidige motorenoffensief plaatst de Zweden weer in de voorhoede. Met de V40 D2 heeft Volvo een verkoophit in het C-segment. Dat is natuurlijk mede te danken aan de 14 procent bijtelling. Volgens de huidige plannen komt de nieuwe D4-diesel van de S60 en V60 ook volgend jaar in aanmerking voor 20 procent bijtelling, dus die auto's zouden wel eens net zulke succesnummers kunnen worden. Boude claim

De viercilinder dieselmotor zal op de markt komen met vermogens van 120 tot 230 pk en hiermee de andere zelfontbranders van het merk overbodig maken, maar de Drive-E gedoopte motor trapt af met 181 paarden. Volvo's vijfcilinderdiesel met 215 pk blijft ook nog even leverbaar, maar die is door zijn hogere CO2-uitstoot € 4.000 duurder dan zijn nieuwe stalgenoot. Die meerprijs is hij nuchter beschouwd niet waard. De nieuwe vierpitter heeft weliswaar niet het smeuïge geluid van de vijfcilinder, maar wat vermogen betreft heb je nergens het gevoel iets tekort te komen. De D4-motor is voorzien van twee turbo's en wat Volvo 'de tweede stap in de dieselrevolutie' noemt. Een boude claim, die verwijst naar een technische vondst die de druk bij elke brandstofinjector afzonderlijk monitort. Dit maakt het mogelijk de hoeveelheid ingespoten brandstof continu te controleren en aan te passen in elk van de vier pitten. Ook beschikt de motor over een zeer hoge injectiedruk van 2.500 bar. We zullen je niet vermoeien met de technische details, maar het resultaat van deze inspanningen is een vermogen van 181 pk en een verbruik dat volgens de fabriek in het geval van de V60 D4 met handbak slechts 3,9 l/100 km bedraagt. Tijdens onze testrit met relatief veel stadsverkeer kwamen we in de automaat volgens de boordcomputer tot 5,4 l/100 km, nog altijd een nette score. De D4 is bovendien lekker stil, mede omdat de achttrapsautomaat snel opschakelt. Als je met 50 km/h met het verkeer meetokkelt, staat de naald van de toerenteller net boven de 1.000 tpm, en bij 120 km/h maakt de motor nog altijd maar 1.800 omwentelingen. Trap je het gaspedaal vervolgens in, dan is de automaat goed bij de les en schakelt hij snel meerdere versnellingen terug, waardoor de tussenacceleratie lekker fel is. Geen wonder, met een koppel van 400 Nm dat al wordt geleverd bij 1.750 toeren per minuut.

Minder karakteristiek

Afgezien van de nieuwe dieselmotor en de eveneens nieuwe viercilinder benzinemotor in de T5 en T6 (behalve T6 AWD) behelst de facelift van de S60/V60 vooral uiterlijke wijzigingen en wat nieuwe veiligheidssystemen. De nieuwe koplampen en de breder ogende grille vallen nog het meest op. In onze ogen maken ze de 60-range van Volvo iets minder karakteristiek, maar niets is natuurlijk zo persoonlijk als smaak. Feit blijft dat de V60 een prima uitziende stationwagon is, hoewel het merk wel concessies heeft gedaan voor dat kekke achterkantje. De tijden van pakezels als de 240 en 740 Estate liggen al vele decennia achter ons; de V60 is ten prooi gevallen aan het 'lifestylevirus'. Dat betekent dat de bagageruimte met een inhoud van 430 liter relatief klein is en de been- en vooral de hoofdruimte op de achterbank aan de krappe kant zijn. Nee, deze Volvo koop je niet om zijn ruimte. De naar achter toe steeds lager wordende raampartij zorgt er bovendien voor dat het zicht bedroevend slecht is. Wat dat betreft komt de nieuwe automatische inparkeerhulp (die tegen meerprijs leverbaar is op de T5, T6 FWD en D4) als geroepen. Om dit systeem mogelijk te maken, werden deze uitvoeringen voorzien van snelheidsafhankelijke elektronische stuurbekrachtiging, waarvan je de sterkte kunt aanpassen.

Sportief-comfortabel

Wat rijden betreft, houdt de S60/V60 het midden tussen de nadrukkelijk op sportiviteit gerichte BMW 3-serie en de overduidelijk op comfort toegespitste Mercedes-Benz C-klasse. In dat opzicht doet hij sterk denken aan een Audi A4. Volvo's middenklasser houdt zich in bochten prima en volgt nauwkeurig de ingeslagen koers. Voor het echt sportieve werk zou de besturing echter best een tandje directer mogen en hij zou ook wat meer gevoel mogen bieden. Daar staat tegenover dat de auto heerlijk comfortabel is, niet in de laatste plaats door de subliem zittende (optionele) sportstoelen. Maar ook de vering vangt oneffenheden in het wegdek uitstekend op. Alleen op heel heftige dwarsrichels veert de S60/V60 wat stoterig. De krachtige D4-diesel is in onze testauto gekoppeld aan de nieuwe achttrapsautomaat, die beduidend alerter is en soepeler schakelt dan de oude Geartronic-automaat met zes versnellingen.

Prettig en comfortabel

Het dashboard van de vernieuwde 60-range is overzichtelijk en kan worden voorzien van het adaptieve lcd-instrumentarium dat we kennen uit de V40. Nieuw is Sensus Connect, dat veel sneller werkt dan Volvo's oude navigatiesysteem en dat ook toegang biedt tot onlinediensten. Het veiligheidspakket, dat in de S60/V60 al indrukwekkend wás, werd uitgebreid met zaken als automatisch geregeld grootlicht en een rijbaanassistent die tegenstuurt als de auto de rijbaan dreigt te verlaten. Ook kan de afstandswaarschuwing Distance Alert worden besteld (onderdeel van een pakket met een meerprijs van € 2.060). Daarvan zijn we echter niet erg gecharmeerd. Het systeem zag in flauwe bochten meer dan eens geparkeerde auto's als voorliggers en gaf vervolgens een waarschuwing dat we er te dicht op zaten.

De Volvo S60/V60 is in de uitvoering met de D4-diesel een zeer prettige, comfortabele auto, die heel wat zakelijke automobilisten over de streep zal trekken. En niet alleen omdat hij in de fiscaal gunstige 20 procent-bijtellingscategorie valt. Deze Volvo heeft genoeg kwaliteit in huis om de koper (of beter: leaser) op eigen kracht te overtuigen.