Volkswagen Touareg 3.2 V6 (2003)

Het programma van de Touareg start met de 3.2 V6. De handgeschakelde basisversie van de grote VW staat voor 56.500 euro in de prijslijst en dat is, hoewel het een sloot geld betreft, netjes geprijsd. Het is echt niet zo dat je met een uitgeklede en zwaar ondergemotoriseerde auto op pad moet. De Touareg heeft goed meubilair en een stil interieur, dat uit fraaie materialen is opgetrokken. Het dashboard lijkt zo te zijn overgenomen uit de Phaeton.
De prestaties van de 3,2-liter V6 vallen niet tegen; hij trekt de zware lobbes in een acceptabele elf tellen naar 'de honderd'. Hij spint er bij alle toerentallen lekker op los, maar moet flink aan de bak om de Touareg vlot vooruit te krijgen. Wij kwamen op een gemiddeld verbruik van 17,5 liter per honderd afgelegde kilometers! Hieruit concluderen we dat een iets zwaardere motor wellicht toch beter zou zijn.
Achter de V6 hangt een fijne zestrapsautomaat die ook handmatig te bedienen is én een sportstand kent. In koude toestand deed de koppelomvormer zijn werk schokkerig en vanuit de transmissie drong een hinderlijke dreun door tot het interieur. Op bedrijfstemperatuur was hiervan niets meer te bespeuren, maar het is ongepast voor een auto van bijna zestig mille. Met de pook in de stand 'S' blijft de V6 lekker op toeren. Opschakelen gebeurt aanmerkelijk later dan in 'D' en tijdens het afremmen voel je 'm mooi op tijd terugschakelen. Staat ie in 'sport', dan blijft hij bij 80 km/h in vier. Totdat je de cruise control activeert. Dan schakelt de bak meteen door naar vijf. En omgekeerd, daar is over nagedacht. Hier laat zich zelfs (ingebouwde) intelligentie bespeuren.

Elektronische gadgets
Omdat de auto over vierwielaandrijving en een grote bodemvrijheid beschikt, zijn we er maar eens het zand mee in gegaan. In de grote zandbak waar we mochten spelen, zat een leuk klimmetje. De Touareg haalde die zonder aanloop niet. Maar de Volkswagen, met zijn inschakelbare tussenbak en variabele wagenhoogte (optioneel), is tot meer in staat. Hij heeft sowieso permanente vierwielaandrijving. Vijftig procent van de aandrijving gaat naar de voorwielen, de andere helft naar achteren. Een extra handigheidje is het Hill Descent Control, waarmee het mogelijk is om afdalingen te nemen zonder dat de bestuurder zich hoeft te bekommeren om rem of koppeling. Toch maakt de vracht aan elektronische gadgets het terreinrijden met de Touareg soms knap irritant. De regeleenheden gaan namelijk zo te keer, dat je bijna zou gaan denken dat er iets ernstig mis is. En na een kwartiertje baggeren en klauteren is buiten goed te ruiken dat er flink gezwoegd is door de computers. Een soldeerboutachtige geur stijgt op vanuit de motorruimte.
Op verharde wegen is de Touareg heel goed te hebben. De testauto is voorzien van luchtvering, die in verschillende standen is in te stellen. De demping wordt tijdens het rijden voortdurend aangepast aan de omstandigheden. Hij laat hoge bochtsnelheden toe, heeft geen sterke overhelneiging en heeft een onderstel dat redelijk communicatief is. Op de snelweg zakt een luchtgeveerde Touareg automatisch dichter naar het asfalt, waardoor hij een iets hogere topsnelheid (203 km/h in plaats van 197 km/h) heeft dan de versie met stalen veren. In extreme situaties kan de bodemvrijheid tot 30 cm worden vergroot. Met 3.610 euro 'n prijzige optie, maar wel een aanrader.