Volkswagen New Beetle 2.0 Highline (1999)

Als dát je grootste probleem in het leven is hebben weinigen medelijden met u. Maar wij zijn de beroerdsten niet en willen ook bij deze situatie best de helpende hand bieden. Dus voelen we deze keer de Beetle eens flink aan de tand. Op zich verschilt de Beetle totaal van bijna alle andere 'normale' auto's. Hij is eigenlijk nergens mee te vergelijken, dat is nu juist een grote attractie. En daarmee appeleert hij aan hen die iets heel aparts zoeken.
Hoewel de grote Kever-gekte in Europa lang niet zo ernstig heeft toegeslagen als in de V.S., trekt de New Beetle hier ook veel aandacht. Een raar en vertederend ding, zo'n high-tech Kever, die onderhuids eigenlijk een Golf is. Diverse malen hebben we al beschreven dat het voor VW nog een hele toer was om Kever-vormen over een Golf-bodem heen te boetseren. Met als praktisch gevolg een aanzienlijk minder efficiënt ingedeeld interieur, met weinig ruimte achterin. Je hebt wel een meterdiep nutteloos dashboard voor je, dat half over de motorruimte heen hangt, en meer motorgeluid naar binnen laat dan een echte Golf.
Je zou de New Beetle met zijn korte, ronde achterste als een soort Golf Coupé kunnen zien. Zij het dat-ie bepaald niet sportief rijdt, juist eerder met een opvallend soepele vering is afgestemd op Amerikaanse wensen. We zullen niet in herhalingen vervallen, maar merken - zonder in details te treden - bij het instappen toch op hoe leuk allerlei details in Kever-stijl zijn gemaakt. Waartussen typisch Amerikaanse elementen haast detoneren, zoals de kleine dakconsole met uitklapbare zonnebrilhouder en digitale metertjes voor tijd en buitentemperatuur.
Een Kever rijdt keurig. Nog iets meer dan de nieuwste Golf veert hij uitgesproken soepel en soms (op lange golven in het wegdek) echt op het deinerige af. Verder vertoont de New Beetle meer dan de Golf onderstuur-neiging in bochten, hij wil niet zo graag hard een hoek om. Zeker mede door de soepele vering slaat het ruimer-de-bocht-nemen bij gas loslaten om in een licht naar buiten duwende achtersteven, dat heeft een Golf ook niet zo. Nog niet eens zo'n gek idee dus om op een New Beetle ook ESP te monteren.

Kever geluid
De Beetle is niet zo erg sportief van aard. Het veercomfort is goed. De motor geeft overigens af en toe een verdienstelijke imitatie ten beste van het oude Kever 1500-geluid.
De Beetle-achterbank is niet echt ruim. Met name het ronde dak hangt te laag om volwassenen voldoende hoofdruimte te bieden. Wel wordt de achterinzittende, net als bij de Audi TT, gewaarschuwd het hoofd in te trekken als de achterklep van de Beetle dichtslaat.
Onder de achterklep is, door de ongunstige carrosserievorm, niet bar veel kofferruimte beschikbaar. Door de ongedeelde achterbankleuning neer te klappen kan meer ruimte worden gecreëerd. Overigens heeft de Beetle een boodschappentildrempel om vol ontzag U tegen te zeggen. De veiligheid is wel in orde in de Beetle: airbags rondom, evenals schijfremmen met ABS, en ESP. En een 'bots-technisch' gezien zeer doordachte constructie. Hoe zit het met de verdere aankleding? Volkswagen houdt het simpel: elektrische raambediening behoort tot het comfortpakket (f 1825), evenals afstandsbediening voor de deurvergrendeling. En airco, hebben we dat wel? Nee, in de testauto zat een niet-automatische airco die extra betaald moet worden - ondanks de niet malse basisprijs van deze mobiel.
Een laatste samenvatting dan, gevolgd door het 'moment suprème', onze beoordeling. Op hartveroverend leuk wint de New Beetle het zeker in verhouding tot de meeste wat saaie alledaagse auto's. Hij biedt ook nog een goed comfort en een goed weggedrag. Maar je moet wel veel aan praktische nadelen door de vingers zien. Een ronduit beroerde overzichtelijkheid van de carrosserie, bijvoorbeeld, dus héél voorzichtig doen bij het parkeren. Verder is hij wat rumoerig en niet echt sportief. Maar, voor de tweede auto in ons huishouden zouden wij graag dat leuke bieteltje hebben.