Volkswagen Amarok

"Laat de rem maar los", zegt de instucteur zonder blikken of blozen. Pardon? We staan halverwege een helling van zo'n veertig graden, in de achteruitkijkspiegel gaat het tientallen meters steil de diepte in; dan is het lichtelijk tegennatuurlijk om op het anti-terugkruipsysteem te vertrouwen. Dat doe ik echter toch. Gelukkig blijft de Amarok, dat 'wolf' betekent in het Inuït, als in het zand genageld staan. Actie is nu wel snel geboden, want na enkele seconden gaat de rem er vanzelf af. "Koppeling op laten komen, geen gas", hoor ik naast me. Weer lichte verbazing. Geen gas? Dan kan ik net zo goed gelijk de contactsleutel eruit trekken en uit het raam gooien, lijkt me. Maar nee hoor, met de transmissie in de lage gearing zijn het koppel en de souplesse van de 2.0 TDI voldoende om de bijna twee ton zware pickup omhoog te sleuren.
Eenmaal op de top wacht een minimaal zo steile afdaling. Ook hier dient het gemak echter de mens. Schakel de Hill Descent Assist in - dat gekoppeld is aan het standaard aanwezige ESP - en een kind kan de was doen. Terwijl de neus voor het gevoel loodrecht naar beneden wijst en we met ons volle gewicht in de gordels hangen, kruipt de Amarok zonder drama naar beneden. Je hoeft niet te remmen, geen gas te geven en zelfs nauwelijks te sturen; middels individuele remingrepen per wiel zakt de truck langzaam en in keurig rechte lijn naar beneden.
Onderaan de berg krijg ik nog een elektronisch hulpmiddel gedemonstreerd. Met een druk op de knop schakelt de instructeur het ABS in de offroad-modus en dat blijkt zomaar een meter of tien te schelen bij een remproef bij 80 km/h. Dit wordt bereikt door langere intervallen van het ABS, waardoor er zich kleine zandophopingen voor de wielen vormen de auto zich als het ware een klein beetje ingraaft.

Kruisbestuiving
De Volkswagen Amarok toont een indrukwekkend staaltje terreincapaciteit. Laat je niet foppen door de aanduiding 4MOTION, die normaal gesproken bij Volkswagen staat voor een 4x4-systeem met een Haldex-koppeling (waarmee bij rechtuit rijden alle aandrijving op de voorwielen zit); de Amarok heeft, voor deze klasse gebruikelijk, ouderwetse vierwielaandrijving die je handmatig in dient te schakelen als het terrein daarom vraagt en die vervolgens een vaste 50/50-verdeling levert. Dit is voor veel omstandigheden al voldoende, mocht het écht ruig worden dan heb je nog een lage gearing tot je beschikking. En als je er dan nóg niet doorheen komt, kun je het differentieel sperren. De Amarok is overigens ook met alleen achterwielaandrijving leverbaar.
In een later stadium komt hiernaast nog een permanent AWD beschikbaar met een - zoals de oorspronkelijke quattro-aandrijving van Audi - Torsen-differentieel en daarmee een continu variabele verdeling tussen voor- en achteras. Een meer geciviliseerd en comfortabel (en iets minder terreinspecifiek) systeem, waarmee gelijk een brug wordt geslagen naar het doel dat VW zichzelf stelt met de Amarok. "We willen de Volkswagen onder de pickups worden", aldus hoofd ontwikkeling Wolfgang Schreiber. En dat kan net zo goed met een kleine 'v' worden geschreven, want de Wolfsburgers mikken met de in Argentinië geproduceerde auto op een bredere doelgroep dan gebruikelijk in het segment. Dus probeert het merk een beetje twee werelden te verenigen in het model. De belangrijkste waarde is en blijft robuustheid, daarom zien we aan de puur praktische kant een ladderchassis, bladveren achter en een grote laadbak. Die laatste is 1,56 meter lang, en bovendien met 1,62 meter de breedste in het mid-size segment. Ook het maximale laadvermogen van 1.147 kilogram wordt door geen enkele concurrent geëvenaard.
Aan de andere kant heeft de Amarok een grote en relatief comfortabele vijfpersoonscabine (een variant met enkele cabine komt in 2011) en een voor zijn klasse omvangrijke uitrusting. Standaard is de Amarok voorzien van onder andere ABS, ESP met Hill Descent Assist en vier airbags. De Trendline voegt daar airco, een radio/cd speler, cruise control en meegespoten bumpers plus spiegels aan toe. De Highline staat weer wat hoger en biedt climate control, een high performance audiosysteem, 17 inch lichtmetaal en diverse chromen accenten. Onder de motorkap vinden we een moderne dieselmotor met commonrailinspuiting en een bi-turbo. Die levert volgens fabrieksopgave 163 pk en 400 Nm en troeft met een gemiddeld verbruik van 7,8 liter per honderd kilometer en een CO2-uitstoot van 206 g/km wederom de concurrentie af. Een 122-pk versie volgt begin 2011.

Asfaltcapaciteiten
Wereldwijd worden er jaarlijks zo'n twee miljoen pickups afgezet (600 in Nederland), met de Amarok hoopt Volkswagen daar - met name in Zuid-Amerika en Afrika - een graantje van mee te pikken. Misschien nog wel belangrijker is dat met het model nieuwe marken moeten worden betreden.
Wat heb je er echter in Nederland aan als je geen aannemer bent of regelmatig een paardentrailer hoeft voort te sleuren? Biedt de Volkswagen voldoende toegevoegde waarde om bijvoorbeeld als lifestyle-pickup door het leven te gaan? In theorie zou dat best kunnen. Na de eerder beschreven terreinavonturen kiezen we het asfalt. We rijden in Highline-uitvoering, en daarin is het op zich prima toeven. Oké, het design binnenin is sober en functioneel, maar de ergonomie en afwerking zijn zoals je mag verwachten van een Volkswagen. Met de in hoogte verstelbare stoelen zit je niet perse 'op de bok', maar kun je ook een lagere zitpositie kiezen. Hoewel de besturing wat aan de lichte kant is, voel je aan de wat zwaardere zware koppeling en het dito schakelen dat de mechaniek iets robuuster is dan in een reguliere personenwagen of SUV, maar op zich biedt de bediening ruim voldoende souplesse om je er comfortabel mee door het verkeer van alledag te begeven. Hetzelfde geldt voor het weggedrag. Uiteraard mag je niet dezelfde stuurreacties verwachten als in een gewone auto, maar zelfs met de heavy-duty bladveren die onder onze testauto zijn geschroefd (drie zware en twee lichte bladen in plaats van andersom) is het afrolcomfort opmerkelijk voor deze klasse. Dat is met name te danken in aan de relatief gemoedelijke demping. Wel heeft de lichte (onbeladen) achterkant in hobbelige bochten de neiging om af en toe en beetje weg te dribbelen, maar dat wordt onmiddellijk opgevangen door het veilig afgestelde ESP. Wat betreft de motorisering ben je met de 163 pk-versie goed bediend, al moet die er gezien het wagengewicht en de Cw-waarde af en toe behoorlijk aan sleuren en dringt er opvallend veel geluid het interieur binnen.