Toyota Sienna - Auto-immigratiedienst

Net als in Europa heeft de ruimtewagen in Noord-Amerika stevig last van de SUV. Die is daar immers uitgevonden en kan zeker met drie zitrijen prima dienstdoen voor (groot) gezinsvervoer. Toch is er aan de overkant van de Atlantische Oceaan nog wel een markt voor de ‘minivan’, zoals het personenbusje daar heet. Dat verklaart waarom Toyota in 2020 nog een geheel nieuwe Sienna presenteerde. Dit model is voor Noord-Amerika ontwikkeld en wordt daar (Indiana) ook gebouwd. Net als veel andere Aziatische auto’s is de Sienna dus primair een Amerikaans product, zij het dat de vorige generatie van dit model kortstondig in Zwitserland is geleverd. De nieuwe loopt voor het eerst ook in China van de band.

Toyota Sienna is er sinds 1997

De Toyota Sienna verscheen in 1997 voor het eerst. Het was toen de Noord-Amerikaanse opvolger van de eerste Previa. Anders dan bij ons is de tweede generatie van dat eigenzinnige model er dus nooit geleverd. Het onderscheid tussen het Europese en Amerikaanse aanbod is op minivan-gebied misschien nog wel het grootst. Dat is best logisch, omdat zaken als brandstofverbruik, gewicht en parkeerruimte in Europa toch net even wat belangrijker zijn. Zonder die restricties kun je een ruimteauto zonder problemen zo groot en comfortabel mogelijk maken en dat is dan ook precies wat er met veel Amerikaanse minivans is gebeurd.

Langer dan een Ford Galaxy

Ook de Sienna is behoorlijk aan de maat. Met een lengte van 5,17 meter is hij bijvoorbeeld 33 centimeter langer dan de Ford Galaxy, een van de laatste grote MPV’s die bij ons op de prijslijst stonden. De auto oogt ook fors en ziet er met zijn opvallend vlakke, maar hoge motorkap en hoog geplaatste koplampen behoorlijk stoer uit. Nog een mooie illustratie van zijn formaat: de wielen van de geteste auto zijn 18 inch groot, maar ogen vrij klein. Het koetswerk vol scherpe hoeken en vouwen onderscheidt hem van de vorige Sienna, die wat ronder en rustiger was gelijnd. Onderhuids is ten opzichte van die auto bijna alles anders.

2.5 Hybrid van Toyota RAV4 en Lexus ES

Voorheen werd de Sienna vrijwel altijd aangedreven door een V6, maar inmiddels is een hybride aandrijflijn met een 2,5-liter viercilinder de enige beschikbare optie. We kennen deze aandrijflijn ook in Europa goed, want hij zit onder meer in de Lexus ES en de Toyota RAV4. Net als in de Toyota Highlander gaat het bij de Sienna om de versie met 248 pk. Dat is voldoende, maar het voelt in combinatie met een wagengewicht van zo’n 2.100 kilo ook weer niet direct overdadig aan. Dat komt vooral doordat de motor zich bij vollast best wel laat horen, meer ook dan in de genoemde RAV4 en Lexus ES. Het is daarom prettiger om het rustig aan te doen, iets wat gelukkig uitstekend past bij deze grote, vriendelijke ruimtereus. Het verbruik blijft dan zowaar nog best binnen de perken. Toyota geeft in de VS omgerekend 1 op 15 op en we twijfelen er geen moment aan dat dat mogelijk is. Knap!

Sienna kleiner dan hij is

Het interieur van de Sienna oogt net als de buitenkant lekker modern en het is keurig afgewerkt. Wel valt het infotainmentsysteem wat uit de toon, want dat is van een wat verouderd type. Waar veel ruimteauto’s een enorm diep dashboard hebben, staat de voorruit hier relatief dichtbij. Samen met de hoge, schijnbaar zwevende middentunnel en prettig dichtbij geplaatste bedieningselementen zorgt dat ervoor dat de auto hier opvallend compact aanvoelt, bijna als een RAV4. Zijn rijgedrag strookt met dat beeld. De Sienna deelt ook zijn TNGA-platform met de genoemde kleinere modellen en rijdt zoals we dat daarvan gewend zijn: uitstekend. Vering en demping zijn keurig in balans en bieden veel comfort, terwijl de auto toch niet zweverig aanvoelt. De besturing is mooi afgewogen en best communicatief, zodat de auto zich verrassend precies laat plaatsen. Alleen een blik in de binnenspiegel herinnert je eraan dat je met een lel van een auto onderweg bent.

Zelfs als achtzitter

De Sienna biedt afhankelijk van de uitvoering zeven of acht zitplaatsen, in een 2-2-3- of 2-3-3-opstelling. Drie zitplaatsen achterin dus. Dat is in Europa ongebruikelijk, maar eigenlijk erg prettig; kleine kinderen kunnen in de zevenzitter naar achteren kruipen zonder dat eerst de middelste rij naar voren moet klappen, terwijl het dankzij deze indeling achterin ook minder claustrofobisch aanvoelt. In de breedte houdt de achterste bank voor drie personen niet over, maar verder is het hier verrassend ruim. De bank is bijna letterlijk met een handomdraai in de vloer te klappen. De middelste stoelen niet, maar die zijn wel uitgebreid verschuifbaar. Zelfs achter de achterste zitrij, traditioneel een heikel punt bij zevenzitters, is er nog een imposante hoeveelheid bagageruimte beschikbaar.

Sienna mag 1.600 kilo trekken

Is het niet genoeg? Geen nood, want de Sienna mag ook nog een aanhanger van 1.600 kilo aan de haak slaan. Het praktisch gebruiksgemak stopt niet bij ruimte, maar uit zich ook in allerlei handigheidjes. De hoeveelheid vakjes en bakjes lijkt eindeloos en de auto heeft niet minder dan achttien (!) bekerhouders. In luxere versies krijgt elke zijruit achterin zijn eigen zonneschermpje mee, terwijl achterpassagiers ook genieten van eigen klimaatregeling, tal van usb-aansluitingen, een eigen (video)scherm en, in de topversie, zelfs een koelkast en – jawel – een ingebouwde stofzuiger. De enorme schuifdeuren openen uiteraard elektrisch en kunnen ook vanaf de voorstoelen of met een schopbeweging onder de dorpel worden bediend. Het zijn allemaal zaken die we normaliter nooit zouden missen, maar die in de gezinspraktijk van alledag toch wel erg handig zijn. Geen wonder dus dat er via de grijze import toch nog best wat van dit soort Amerikaanse ruimtereuzen op Europese wegen verschijnen. Dat is overigens wel een genoegen dat voor een select gezelschap is weggelegd, want zo’n Sienna is hier geen koopje. Terwijl je hem in de VS al voor 35.000 dollar koopt, dienen Nederlandse kopers rekening te houden met minimaal 70.000 euro. Een luxere versie loopt al snel richting de 85 mille. Veel geld, maar voor héél veel auto.