Toyota iQ (2008) - Test

Het milde belastingklimaat voor kleine, zuinige auto's speelt de Nederlandse importeur perfect in de kaart. Dankzij de geplande BPM-vrijstelling in 2009 voor deze categorie, staat de IQ voor € 13.000 in de prijslijst. Zonder die geste van de overheid zou de kleinste Toyota een mille of vijftien gaan kosten. En aan wegenbelasting is de IQ-rijder jaarlijks (vanaf 2009) nog geen vijftig euro kwijt. Wie dat allemaal gaat betalen? De bezitters van auto's die niet onder deze regeling vallen! Maar goed, dat is een ander verhaal, wij richten ons nu op de IQ. Daarbij zijn we vooral razend benieuwd naar de rijeigenschappen en de ruimte voor de achterpassagiers. Kan Toyota de claims waarmaken? Daarvoor stappen we achter het stuur van een IQ met automatische transmissie, een CVT. Er is ook nog een handgeschakelde versie. De hoofdruimte valt tegen, want met een lengte van 1,91 m zit je al tegen het dak. De stoel is niet in hoogte verstelbaar, waarschijnlijk vanwege het feit dat de benzinetank eronder ligt. Geen noviteit trouwens, de Honda Jazz heeft dat al sinds jaar en dag. Toyota zet de IQ hoger in de markt dan de – grotere - Aygo en dat is aan de afwerking en uitrusting te zien. Dit doet niet onder voor een Avensis.

Rijdt volwassen

Vanaf het vliegveld draaien we meteen de snelweg op. Een sprinter is de IQ niet met z'n 68 pk en CVT, maar dat was te verwachten. Stil is hij wel. De motor is bij een tempo van 130 km/h nauwelijks te horen, waarbij opvalt dat het toerental steeds verder terugzakt. Soms tot minder dan 3.000 toeren! Dat is het voordeel van de variabele overbrenging. Windgeruis blijft ook achterwege, het meeste geluid komt van de banden. Achter het stuur heb je niet in de gaten dat je met een wagentje van nog geen drie meter op pad bent. Niet alleen visueel, maar ook wat rijbeleving betreft. Ondanks de korte wielbasis, weet de IQ oneffenheden vrij netjes te nemen en stuitert hij nooit. De vering is zelfs opmerkelijk soepel, totaal anders dan die van een Smart. Bezitters van een IQ die zo nu en dan de stedelijke regio willen ontsnappen, hoeven een rit over de buitenweg dus niet te vrezen. Het interieur is breed, want je zit niet schouder aan schouder met de voorpassagier. Even later zitten we in het drukke stadsverkeer van Milaan. Eerlijk gezegd is hier de bus, tram of scooter in het voordeel. Kleine auto of niet, je staat veel stil. Hij mag dan een superkorte draaicirkel hebben (7,8 m), dat helpt niets. Hooguit is de beperkte buitenmaat een pluspunt bij het vinden van een parkeerplaatsje. Het zicht opzij is slecht, door de brede en hoge b-stijl.

Geen echte vierzitter

Rijden doet de IQ dus prima, Toyota heeft z'n huiswerk goed gedaan. En hoe zit het met die 'twee' zitplaatsen achterin? Niet voor niets spreekt het Nederlandse persbericht over drie plus één. Waarmee al wordt aangegeven dat één van de twee stoeltjes niet geschikt is voor een volwassene. Dat is dan de plek achter de bestuurder, waar feitelijk geen beenruimte is. Achter de voorpassagier is de ruimte eveneens beperkt, tenzij de stoel een eind naar voren gaat. En dat kan, want door de slimme indeling van het dashboard – met onder meer een zeer compacte unit voor de airco en verwarming – is er altijd beenruimte. Korte ritjes met drie niet al te royaal bemeten personen zijn mogelijk. De hoofdsteun van de achterpassagier zit trouwens bijna tegen de achterruit. Daarom heeft de IQ ook daar een airbag! In totaal telt het kleintje maar liefst negen plofzakken, waaronder eentje voor de knieën van de bestuurder en een exemplaar in de rechtervoorzitting. Dit om te voorkomen dat je onderuit glijdt tijdens een crash. En er is meer op veiligheidsgebied, want de IQ is standaard voorzien van Vehicle Stability Control (ESP) en hoopt daarmee het maximale aantal van vijf sterren te halen bij de EuroNCAP veiligheidstests. Vanaf medio 2009 is ESP namelijk een vereiste voor die vijfde ster.

Compleet uitgerust

Met de achterstoelen in gebruik, is er zo goed als geen bagageruimte. Een paraplu kun je er kwijt, veel meer ook niet. Met de leuningen plat, is er ruimte voor twee forse Samsonites. Maar dat is onveilig, want bij een ongeval wordt je dan door je eigen bagage platgedrukt… Een voorziening die we missen op de IQ, is een start/stop-systeem. Juist iets voor een stadsauto, zou je toch denken! Toyota zegt in de toekomst (tweede kwartaal 2009) met zo'n systeem te komen en wel in combinatie met een nieuwe 1,3-litermotor. Een diesel is er wel, maar die wordt in Nederland veel te duur. En een hybride-IQ? Volgens Toyota is hybride interessanter voor grotere auto's, omdat bij die modellen meer energie verloren. Zit wat in. Toyota stapt op tijd in met de IQ. Het A-segment groeit en de vraag naar luxere modellen daarin eveneens. Naar schatting leeft ongeveer 70% van de Europeanen in 2015 in stedelijk gebied. Dat vraagt om nieuwe vormen van mobiliteit. Het basismodel Comfort is al goed aangekleed. Lichtmetaal, airco, veel airbags, VSC een radio/cd-speler; het zit er allemaal in. Voor 1.000 euro heb je een leuk optiepakket (zie kader) en de automatische transmissie kost 1.300 euro. Vanaf 23 januari 2009 staat de IQ bij de dealer. Gezien de prijs, uitrusting, rijeigenschappen en het fiscale voordeel zal het ons niet verbazen als ook deze compacte Toyota goed gaat verkopen.