Menu
| Uitvoering | iQ 1.0 VVT-i Comfort |
|---|---|
| Versnellingen | 1, Automaat |
| Bouwjaar | 2012 |
| Jaar van aanschaf | 2018 |
| KM-stand bij aanschaf | 18.700 km |
| KM-stand laatst | 26.000 km |
Een nieuwe baan voor mijn vrouw had meer gevolgen voor mijn autoleven dan ik vooraf had verwacht. Onze zeer gewaardeerde Subaru XV werd vervangen voor een leasebak. Eerst een Renault Clio, pfffff. Daarna een Opel Astra en nu dus een nieuwe BMW X1. Gelukkig had ik mijn droomauto, mijn SLK nog. Maar een klein jaar later leek het ons toch het beste om ook van de SLK afscheid te nemen. Als je elke week 1000 km op de weg zit dan krijgt “lekker toeren” in het weekend een andere dimensie. Heel jammer maar een kleine, zuinige tweede auto zou beter tot zijn recht komen. En met dat gegeven begon mijn autohart toch weer te kloppen. Geloof het of niet, een van mijn oude droomauto’s kwam direct in me op: de Toyota iQ. In het verleden hebben we heel wat over de iQ gediscussieerd. Ik was er helemaal weg van maar mijn vrouw vond het helemaal niks: veel te klein en daarmee veel te duur. Maar die bezwaren bleken nu lang niet meer zo scherp. Ze worden al even niet meer gebouwd dus hoefde ik ook niet te lobbyen voor 20.000 euro. En ook het micro formaat blijkt heel wat praktischer te zijn ingedeeld dan b.v. de ruimte in de SLK. Ik kreeg groen licht en de zoektocht naar het beste exemplaar begon. Dat bleek nog best lastig. Mijn wens - een 1.3 automaat - heb ik na enkele weken zoeken (ook in Duitsland) bijgesteld. Na ongeveer 2 maanden zoeken heb ik gekozen voor een 1.0 Comfort automaat uit 2012 met 18.700 km op de klok bij Louwman in Amersfoort. Ja, wel een automaat. De iQ is mijn derde traploze automaat en qua comfort kun je wat mij betreft geen fijnere automaat kiezen. Na 12 jaar automaat rijden in 7 verschillende auto’s beschouw ik mezelf op dat gebied behoorlijk ervaringsdeskundig. Ik ben ook van mening dat deze automaat in de iQ 1.0 3-cilinder beter tot zijn recht komt dan in mijn vroegere Auris hybride.
Verwacht van de 68-pk sterke iQ geen sportauto maar ik ben heel tevreden over zijn souplesse. Eigenlijk geniet ik van elke rit. In de stad is de iQ natuurlijk het beste in zijn element maar ook buiten de bebouwde kom en op de snelweg kan hij prima mee. Het inhalen van een vrachtauto gaat vlot genoeg. Ik ben echt aangenaam verrast door de wegligging en het comfort. Ik besef dat niet iedereen het zal begrijpen maar ik vind de iQ nog altijd heel leuk en bijzonder. Anderzijds wordt je als kleine Japanner niet zo maar opgenomen in de Aston Martin familie. In de Engelse Reliability Index staat ie al lange tijd op plek 1 en de traploze automaten van Toyota staan bekend als bijzonder duurzaam. De vaste kosten (belasting en all-risk) zijn met 50 euro per maand heel vriendelijk te noemen. Het verbruik heb ik nog niet goed bijgehouden. Dat is voor de volgende keer.
Een jaar en 3700 km verder. Niet heel veel kilometers maar de iQ wordt goed gebruikt: woon/werk, boodschappen en andere meestal kortere ritten. En dan ook nog een paar langere ritten. In een enkel geval hebben we er met z’n drieën in gezeten. Ook dat ging probleemloos. De hoofdsteunen achterin bewaar ik standaard in de garage. Die nemen me te veel zicht weg en ik gebruik ze zelden. Bovendien is het zonder de hoofdsteunen eenvoudiger om de achterbank neer te klappen. Ook het luxe roodlederen dashboard(dames)tasje heb ik opgeborgen. Daar kan je eigenlijk toch niets mee en het trekt teveel aandacht wat mij betreft. In plaats daarvan heb ik achter de middenconsole een flexibele opbergbak geplaatst. Dat levert me precies de opbergruimte op die ik miste. Verder heb ik aan mijn iQ niets gewijzigd.
Het bescheiden motorvermogen stoort me totaal niet. Mede dankzij de fijne CVT-bak kan de iQ wat mij betreft prima mee met het verkeer. Het rijdt wel relaxt. Stiekem geniet ik gewoon van dit micro premium autootje. De verbruikskosten zijn zoals verwacht bijzonder laag en daar zijn ook geen onvoorziene kosten bijgekomen. Misschien doe ik de iQ nooit meer weg :)
Zoals in mijn autohistorie te zien heb ik behoorlijk wat voertuigen gehad. In het lijstje ontbreken nog 7 motorfietsen. Ook dit jaar heeft weer wat auto wisselingen opgeleverd. Mijn cabriogevoel begon weer op te spelen, mede door de Corona beperkingen. In april heb ik een Nissan Micra c+c aangeschaft en deze heb recent vervangen voor een jonge MX-5. Maar.... de iQ blijft. Mijn MPC (micro premium car) vult precies aan waar ik de MX liever in de garage laat. Dat is het rationele verhaal. Eigenlijk ben ik nog altijd zo enthousiast over mijn iQ dat afscheid nemen niet in me op is gekomen. Qua sturen toont de iQ zelfs gelijkenis met de MX-5. Hij stuurt minstens zo direct. En natuurlijk maken de bescheiden kosten het ook mogelijk om ‘m erbij te houden. Eigenlijk wordt hij steeds leuker en ook steeds zeldzamer.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
