Toyota Aygo 1.0 12v VVT-i Sport (2005) - Test

Toyota heeft z'n best gedaan om de Aygo een identiteit te geven die aansluit bij die van 't merk. De voor- en achterkant zijn totaal verschillend van die van de andere twee drielingbroertjes. De Aygo in deze test heeft drie deuren. De voorstoelen zijn weliswaar eenvoudig voorover te klappen, maar de stoelen in de oorspronkelijke positie terugvouwen, vraagt aandacht. Daarom is het goed te weten dat hij er ook met vijf deuren is. Het lijnenspel in het interieur is vriendelijk en origineel. De snelheidsmeter staat op de stuurkolom, erbovenop de toerenteller.  Het klimaat regel je met grappig vormgegeven draaiknoppen, die een lichtgevend paneel op de middenconsole flankeren. De lucht stroomt vervolgens het interieur binnen via ventilatieroosters die bekend zijn van Citroën.

In de Aygo kun je voorin zonder problemen een plekje vinden, maar je zit vrij rechtop. Het stuur is in hoogte verstelbaar. Je rechterbeen leunt continu tegen de middenconsole en je moet ook uitkijken  dat de contactsleutel niet in je been prikt. Verder hadden we in de driedeurs Aygo last van een dode hoek doordat de B-stijl in de weg zit als je over je schouder kijkt.

Wanneer de voorstoelen in hun achterste stand staan, en dat staan ze al snel, is het achterin net wat te krap. De term 'boodschappenauto' klinkt wat denigrerend, maar auto's als de Aygo worden vooral vanwege hun functionele ruimte aangeschaft. De inhoud van de bagageruimte stelt daarom teleur: met 130 liter kun je de wekelijkse inkopen nauwelijks kwijt. De bergruimte voor kleine spulletjes is wel in orde.

Kenmerkend geluid

Dankzij het kenmerkende motorgeluid is direct duidelijk dat we te maken hebben met een driecilinder. De motor is inmiddels een bekende uit de Yaris en hij komt voort uit de jarenlange driecilindertraditie van Toyota-dochter Daihatsu. Wanneer hij op toeren gehouden wordt, is het 998 cc metende motortje in zijn element. Eigenlijk moet je alles in een versnelling lager doen dan je gewend bent. Dit veroorzaakt iets meer geluid, maar de souplesse wordt er een stuk beter van. Wanneer de naald van de toerenteller boven de 4.000 klimt, wordt het kenmerkende driecilindergeluid echter een stuk indringender. De toerenteller is onderdeel van de Sport-uitvoering, hij kan op ander uitvoeringen worden bijbesteld maar nodig heb je 'm niet. Je kunt evengoed afgaan op het geluid en de trekkracht die de driecilinder produceert.

De Aygo is in elke uitvoering voorzien van stuurbekrachtiging. Echt nodig is 't niet, makkelijk wél. Het onderstel geeft korte hobbels duidelijk door. Soft is hij dus niet, toch blijft er genoeg comfort over en op de snelweg is de Aygo vrij stabiel. Airconditioning, toerenteller, mistlampen of make-upspiegel in de zonneklep zijn optioneel; sommige opties zijn alleen verkrijgbaar in combinatie met andere zaken. Elektrisch bedienbare ruiten zitten niet in alle uitvoeringen; de kalere versies hebben raamslingers. Airbags in het stuurwiel en het dashboard zijn wél op alle versies standaard, maar de beschikbaarheid van bijvoorbeeld zij-airbags hangt af van het gekozen luxeniveau. Het is niet mogelijk om te kiezen voor de simpelste uitvoering en die te voorzien van maximale veiligheid. Wil je op safe gaan, dan word je gedwongen om accessoires te kopen die je misschien niet hebben wilt.

Tot slot mag niet onvermeld blijven dat Toyota een navigatiesysteem aanbiedt: de TomTom Go 500 is een erg prettige aanvulling op de uitrusting. Het systeem werkt simpel door op het beeldscherm te drukken op de functies of letters die je hebben wilt.