Toyota Mega Cruiser - Blits bezit

Yokozuna

AutoWeek 36 2021 Toyota Mega Cruiser
AutoWeek 36 2021
AutoWeek 36 2021

Je leest het in AutoWeek 36 2021

De hoogste rang in het de edele Japanse sumo­worstelen is die van Yokozuna. Een Yokozuna bezit kracht en vaardigheden, maar moet ook waardigheid uitstralen. De Toyota Mega Cruiser is de Yokozuna onder de auto’s. Zijn indrukwekkende aanwezigheid dwingt niets anders dan diep respect af.

Toyota’s stralen altijd uit dat ze onverwoestbaar zijn, maar de Mega Cruiser oogt het meest onverzettelijk van allemaal. Hij ziet eruit alsof je hem in de Grand Canyon kunt gooien, kunt afzinken in de Marianentrog en er met een kudde Leopardtanks op kunt schieten zonder dat hij een spier vertrekt. Rambo zou er verlegen van worden, en de Terminator zou zijn plasje laten lopen bij zoveel brute kracht en onverwoestbaarheid.

Hij lijkt wel een Hummer, vind je? Dat kan kloppen, want de Toyota Mega Cruiser is niet ontworpen voor het plebs. Nee, dit monster was, net als de Hummer, vooral bedoeld voor de soldaat. En eisen stellen, dat wordt de soldaat met harde hand verboden door zijn officieren. Een motor kon hij krijgen, iets om te zitten, en verder vooral een hoop ruimte om zoveel mogelijk infanteristen in te proppen. Een terreinauto in zijn meest basale vorm, dat is de Mega Cruiser in een notendop.

Daarmee doe je de gigantische Toyota echter tekort, want in zijn korte carrière – die van 1996 tot 2001 duurde – werd de Mega Cruiser vooral beroemd als reddingsvoertuig. Niet alleen het leger, maar ook de politieen brandweerkorpsen konden de Mega Cruiser waarderen. Niet zozeer om zijn ruimte, maar vanwege het feit dat deze Toyota vrijwel overal kon komen. Geen helling of ondergrond die deze gigant tegenhoudt. De reputatie onverwoestbaar te zijn, hadden Toyota’s al, maar de Mega Cruiser was ook nog eens letterlijk bijna niet te stoppen.

TWEE PLANKEN

Maar lijken op een Hummer? De publieksversies van de Hummer deden nog hun best om als luxury SUV te worden erkend, met dikke zetels, leren bekleding en flonkerende beeldschermen. Niets van dat alles bij de Toyota Mega Cruiser. Een Mega Cruiser is niet voor watjes, die zijn er domweg niet welkom in. Om te zitten krijg je twee planken, één voor je achterwerk en één voor je rug, met een lapje vinyl als bekleding. Verder ontbreekt alle luxe, tenzij je een stuur als zodanig wilt kwalificeren. Elektrische ramen heeft de Mega Cruiser niet, hij heeft zelfs geen raamslinger. Die loodzware ruiten kun je gewoon zelf omhoogsjouwen als je het koud hebt. Geen zin in, zeg je? Een Hummer heeft wel elektrische ruiten, zeg je? “Watje”, snuift de Mega Cruiser in zijn zware dieselbrom.

Die brom vormt het kloppende hart van de Mega Cruiser. Een indrukwekkend koppel van 379 newtonmeter rukt aan de vier g igantische wielen en hoewel dat getal voor actuele Land Cruisers een lachertje is, werd iedereen in 1996 nog stil van zulke cijfers. Bovendien komt al dat koppel niet uit een achtof zescilinder, maar uit een vierpittertje. Dat wil zeggen: een exemplaar, waarvan elke cilinder een inhoud van 1,026 liter heeft. Je voelt de kracht van de turbodiesel door de aandrijflijn sidderen. Dat de Mega Cruiser loodzwaar is, voel je ook, maar de bekrachtigde besturing en de vierwielsturing – jazeker! – maken de enorme Toyota wendbaarder dan een Starlet. Dat is niet overdreven.

Eerlijk waar: de Starlet heeft een draaicirkel van negen meter, terwijl die van de Mega Cruiser – met zijn wielbasis van 3.395 millimeter volgens Toyota slechts 5,6 meter bedraagt. Dat de Bridgestone-banden van tractor-achtige proporties zijn, is gunstig, want dat brengt toch nog een vorm van comfort. Ze kunnen desnoods centimeters inveren en dat is fijn voor je achterwerk, dat de martelingen van de ‘stoel’ moet ondergaan.

FACTOR TIEN

Bij pijnlijke billen is het voordeel dat ze naar de achtergrond verdwijnen als er maar genoeg af leiding is. Die is er, want de motor loopt relatief rustig en de automaat schakelt soepel. Als je eenmaal in een flow zit, kom je erachter dat de Mega Cruiser op langere afstanden best een rustgevende metgezel is. Die rust bewaar je het beste door niet na te denken over triviale zaken als wegenbelasting of brandstofverbruik. Veel leuker is het om het asfalt achter je te laten en een bospad te kiezen. Dan leer je de Mega Cruiser pas echt kennen. Geen wonder dat de Japanse hulpdiensten de gigant in hun hart hebben gesloten.

Als een soort Hulk baant hij zich een weg door wat-dan-ook. De blubber, boomstronken en stenen die je in een willekeurig West-Europees bos vindt, maken geen enkele indruk op de Toyota. Weliswaar is lang niet elk bospad breed genoeg, maar het lijkt alsof zelfs dat geen probleem is. Je hoeft geen overactieve fantasie te hebben om je te kunnen voorstellen hoe de Mega Cruiser desnoods zelfs een rijtje dennenbomen neerhaalt in zijn drift om dóór te kunnen. Het gevoel van onverzettelijkheid dat een normale 4x4 als een Land Cruiser of een Defender je geeft, wordt in de Mega Cruiser met een factor tien vermenigvuldigd.

De Mega Cruiser past maar nét op een gemiddelde rijstrook. Je zou denken dat dit maar één ding betekent voor de bestuurder – peentjes zweten! – maar dat valt erg mee. Dat de Toyota twee meter en zeventien centimeter breed is, wordt hooguit een probleem als je op pad gaat met een passagier op wie je erg bent gesteld. Die zit namelijk zo ver weg dat je een verrekijker nodig hebt om hem of haar in de ogen te kijken. Op het rijden heeft de breedte gelukkig veel minder invloed dan je zou denken. Dat komt deels doordat de hoekige koets enorm overzichtelijk is, en het alerte stuursysteem je helpt om de enorme Toyota heel precies te plaatsen, maar het komt vooral door de andere weggebruikers. Tegenliggers gaan namelijk bijna zonder uitzondering angstvallig aan de kant, zelfs chauffeurs van trucks met enorme bullbars. Hoe traag je ook bent – en dat ben je – bumperkleven durft niemand. Als je rijdt met een Mega Cruiser heb je de allergrootste van allemaal.

NACHTMERRIE

Mocht je ook ambiëren de grootste van allemaal te hebben, dan is er slecht nieuws. Een Mega Cruiser koop je niet bij de lokale Toyota-dealer. Of je er überhaupt één kunt kopen, is nog maar de vraag, want de Mega Cruiser is nog veel zeld zamer dan hij breed is. Nederland kon er sowieso naar fluiten. Het overgrote deel van de 3.000 Mega Cruisers die er werden gebouwd, ging naar het Japanse leger. Een burgerversie was er wel, maar daarvan zijn er hooguit 150 verkocht, misschien zelfs nog minder. Zelf op zoek gaan is een recept voor een nacht merrie, want zelfs als je een Mega Cruiser zou vinden, wordt invoeren een nachtmerrie met de diesel-, gewichtsen uitstoothaat die het huidige belastingbeleid kenmerkt. Ondanks al die beren op de weg is er een lichtpuntje: op dit moment staan er in Nederland twee Toyota’s Mega Cruiser te koop. Sla dus je slag of buig je hoofd voor het feit dat het beste van het beste – of beter gezegd: het grootste van het grootste – niet voor iedereen is weggelegd.

De Japanse sumocultuur leert ons dat je respectvol je hoofd dient te buigen wanneer je als gewone sterveling een Yokozuna tegenkomt. Wees dan simpelweg gelukkig dat je getuige mocht zijn van zoveel grootsheid.

Verder lezen?

Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.

Inloggen of Registreren

PRIVATE LEASE Toyota