Test: Voyah Dream - Luxe Chinese MPV heeft finetuning en nog meer verwennerij nodig

Is de MPV dan nu hot in Azië?

Ruimte als vorm van ultieme luxe. Hoewel MPV’s hier, na de hoogtijdagen van modellen als de Renault Espace, Chrysler Voyager, Opel Zafira en Volkswagen Touran, uit de gratie raakten en allang zijn verdrongen door SUV’s, zijn ze in Azië populairder dan ooit. De aloude ruimtewagen wint gestaag terrein ten opzichte van modellen als de Audi A8 en Mercedes S-klasse.

Welke moderne MPV's zijn er allemaal?

Heel langzaam komt dit soort modellen ook bij Europeanen met veel geld en weinig tijd in beeld. Terwijl Mercedes-Benz druk bezig is om de volgende generatie van de V-klasse en EQV zo aan te kleden dat de modellen passen bij de hogere positionering van het merk en ze bij Volkswagen het overzicht dreigen te verliezen met de ID Buzz, Multivan en Transporter zijn de Aziatische spaceshuttles klaar om deze niche te vullen. Onlangs zag je wellicht al de video met onze ervaringen met de Lexus LM, bij Volvo spelen ze met het de idee om de EM90 naar ons continent te halen en Denza stelde de D9 niet voor niets aan de wereld voor tijdens de Autosalon van Genève.

Wat is de Voyah Dream?

Dongfeng is als eerste Chinese bedrijf klaar voor de strijd en levert de Voyah Dream nu ook in Europa. Ondanks de imposante ledverlichting, een flinke portie chroom en andere glitter en glamour worden grote hoekige modellen zoals de Voyah natuurlijk nooit echte schoonheden, maar hij maakt wel indruk met zijn imposante formaat. Met 5,32 meter is hij wat betreft lengte vergelijkbaar met een S-klasse. Het verschil is dat je in de Chinees nog meer ruimte voor lijf en leden hebt. Ten eerste meet de wielbasis een indrukwekkende 3,20 meter en ten tweede staat de Dream op een skateboardplatform en heeft hij daardoor een vlakke vloer. De twee captain's chairs hebben het formaat van een troon en schuiven automatisch naar achteren als de schuifdeuren worden geopend. Dan is er zelfs nog meer beenruimte voorhanden. Al snel vergeet je de hectische buitenwereld. Je kunt je tablet stallen op het klaptafeltje voorin, de tijd doden met Netflix en andere streamingdiensten, je rug laten koelen of verwarmen door de airconditioning en de massagekussens je rug laten kneden, terwijl je je heerlijk kunt uitrekken op de verstelbare stoel met elektrisch verstelbare beensteun. Er is ook nog een derde zitrij voor noodgevallen of voor de kinderen, maar dat bankje biedt aanmerkelijk minder comfort en laat een irritante verhoging achter in de bagageruimte als je hem neerklapt. Dat doen andere merken beter.

Hoe rijdt de Voya Dream?

Op de eerste rij zit je nauwelijks slechter dan de passagiers achter je; voor je neus staat een groter scherm met drie clusters dat bijna de gehele breedte van de auto beslaat. De twee elektromotoren leveren samen 435 pk en 620 Nm. Daarmee accelereert de Dream fluisterstil in 5,9 seconden naar 100 km/h en pas bij 200 km/h trekt de elektronica de teugels aan. Deze auto is niet alleen geschikt voor ritten over de ringweg of boulevard, ook op de snelweg is hij in zijn element. In de dubbele bodem zit een 108 kWh accu met een maximale actieradius van 482 kilometer.

En het opladen?

Het opladen verloopt helaas wat traag: met 10 kW op wisselstroom en met slechts 125 kW op gelijkstroom. Het vermogen speelt bij deze auto sowieso een ondergeschikte rol. De Dream is niet bedoeld om je hart sneller te laten kloppen, hij wil je hartslag juist zo laag mogelijk houden. Zijn gewicht van maar liefst 2,7 ton draagt er mede toe bij dat hij rustig voortglijdt. De vering geeft echt het gevoel dat je over de weg zweeft, hoe cliché dat ook klinkt. De besturing vergt weinig krachtsinspanning en het is heerlijk stil aan boord, alsof de buitenwereld in watten is gewikkeld. Dongfeng stuurt de Dream in de krachtigste aandrijvingsvariant naar het Westen en die heeft ook vierwielaandrijving, hetgeen je tevergeefs zoekt in de Mercedes EQV.

Waar ontbreekt het nog aan?

Als het op uitrusting aankomt, vinken de Chinezen niet alle vakjes aan voor de export. Ten opzichte van de concurrentie ontbreekt het aan fullsize schermen en de beenruimte had nog royaler kunnen zijn als de toch al nauwelijks bruikbare achterbank simpelweg achterwege zou zijn gelaten, zoals bij het topmodel dat in China te koop is.

En wat kost het?

Een koopje is de Dream niet. Hij is verkrijgbaar vanaf €89.990 in de Business Model-versie en voor €3.000 meer heb je de – overigens wel zeer compleet uitgeruste – Flagship-uitvoering. Voor ‘ruimtereizigers’ is het desalniettemin een interessante optie. De Dream laat zien dat het niet altijd een SUV hoeft te zijn als je een praktische en prestigieuze auto zoekt. Het ‘ruimtereizen’ op wielen hebben de Chinezen nog niet helemaal geperfectioneerd, althans niet in het exportmodel. XXL-fauteuils of megaschermen hadden voor nog meer weldaad kunnen zorgen. Er is echter een begin gemaakt en de aloude ruimtewagen kon best weer eens verloren terrein gaan terugwinnen.