Test: Mitsubishi ASX (2024) – al na anderhalf jaar een nieuwe neus

Waarom na anderhalf jaar al een facelift?

Begin vorig jaar maakten we voor het eerst kennis met de Mitsubishi ASX. Nu, nog geen anderhalf jaar later, komt Mitsubishi al met een facelift voor die auto. Opmerkelijk? Ja. Maar ook vrij simpel te verklaren. De ASX is eigenlijk niets anders dan de uit 2019 stammende Renault Captur, alleen dan met andere logo’s. Die Captur kreeg onlangs een update waardoor er voor Mitsubishi weinig rest dan daarin mee te gaan.

Net als de Renault Captur heeft ook de Mitsubishi ASX nieuwe koplampen.

Komt er na de ASX en de Colt nog meer badge-engineering?

Mitsubishi heeft momenteel twee gerebadgete Renaults in het gamma, naast de ASX ook de op de Renault Clio gebaseerde Colt. Deze vorm van badge-engineering is voor Mitsubishi een manier om snel met een paar modellen op de proppen te kunnen komen nadat het gamma met eigen modellen flink was uitgedund (nadat het er even op leek dat het merk bij ons van de markt zou verdwijnen). Volgend jaar volgt een volledig elektrische Mitsubishi, een compacte middenklasser gebaseerd op de Renault Scenic. In tegenstelling tot de Colt en de ASX zal die EV een meer eigen Mitsubishi-identiteit krijgen. Maar goed, zo ver is het nog niet.

Net als de Colt is ook de ASX een Renault met Mitsubishi-logo's.

Is er onderscheid tussen de Mitsubishi ASX en de Renault Captur?

Qua praktische inzetbaarheid komt de ASX helemaal overeen met wat we onlangs nog hebben ervaren met de Renault Captur. De afwerking, het materiaalgebruik en de bediening is gelijk, niets mis mee. En in de ASX heb je net als in de Captur voorin ook genoeg ruimte. De achterbank is ook hier alleen geschikt voor een stel kinderen. De bagageruimte heeft een inhoud van 422 liter bij de benzineversies en 326 liter bij de hybride.

Zeker wanneer je een Android-telefoon gewend bent, vraagt de bediening van de ASX weinig gewenning.

Wat is de fijnere aandrijflijn?

We hebben bij de eerste kennismaking met de gefacelifte ASX zowel met de 1.6 Hybrid als de 1.3 met DCT gereden. Het onderstel en de besturing van die versies ontlopen elkaar nauwelijks, ondanks dat de hybride bijna 80 kg zwaarder is. De nadruk ligt bij beiden op comfort. Wie van plan is er met de caravan op uit te gaan komt al snel uit bij de versie met DCT. De 1.3 met DCT mag namelijk een aanhanger van 1.500 kg trekken terwijl je bij de 1.6 Hybrid maar 750 kg mag aankoppelen. En dan is er nog de praktijk. De 145 pk hybride heeft dezelfde hybride aandrijftechniek die we ook kennen uit verschillende Renaults en Dacia’s. Het is een systeem dat prima functioneert zolang je in stadsverkeer alleen de elektromotor nodig hebt. Maar ga je verder en sneller, dan toont deze constructie zich niet de meest verfijnde. Er is weliswaar trekkracht genoeg, daar ligt het iet aan, maar het systeem schakelt op onverwachte momenten en laat de verbrandingsmotor soms langere tijd (te) veel toeren maken. Kortom, het maakt een weinig verfijnde indruk. En interveniëren in de versnellingskeuze zit er niet in. Je kunt alleen de pook van D naar B schakelen om iets meer op de motor af te remmen wanneer je gas loslaat.

Na de hybride maakt de 160 pk 1.3 DCT een beduidend verfijndere indruk. De verbrandingsmotor kan het allemaal keurig in zijn eentje af. De versnellingsbak kwijt zich prima van zijn taak door telkens op het juiste moment vliegensvlug van verzet te wisselen. Geen moment worden er teveel toeren gemaakt. En dat komt direct de rust aan boord ten goede. En mocht het toch een keer nodig zijn, dan heb je achter het stuur twee schakelflippers om zelf een versnelling te kiezen. Een kort tikje betekent dat je korte tijd in een zelf gekozen versnelling kunt rijden, terwijl iets fanatieker aan de flipper trekken betekent dat de versnellingsbak langere tijd in de door jouw geselecteerde versnelling blijft hangen.

Bij de hybride aandrijflijn kun je de mate van afremmen op de motor instellen door de pook van D naar B te bewegen.

Waarom zou je voor de Mitsubishi kiezen?

Om zich onderscheiden biedt Mitsubishi acht jaar garantie waar dat bij Renault beperkt is tot twee jaar. Verder is er verschil in uitvoeringsniveaus en opties. Mitsubishi en Renault kleden hun auto’s allebei net even anders aan, waardoor het kan lonen om te kijken welke functionaliteit je wel of niet nodig hebt. Verder heeft Renault een uitgebreide optielijst terwijl dat bij Mitsubishi niet veel verder gaat dan een trekhaak en de lakkleur. Als leaserijder hoef je je natuurlijk geen zorgen te maken over de duur van de garantie, de lange garantie is vooral interessant voor de particulier. Maar, zeggen ze bij Mitsubishi: “Wanneer de auto na bijvoorbeeld vijf jaar uit de lease komt, zit er nog drie jaar garantie op. Dat maakt de auto tweedehands iets interessanter. Hierdoor wordt de afschrijving voor de leasemaatschappij iets lager, waardoor het maandbedrag voor de leaserijder ook iets scherper gecalculeerd kan worden.”