Test: Jeep Avenger - Geen echte Jeep, wel een goede

Een nieuwe Jeep, vast en zeker geweldig off-road?

Niet echt nee. De Avenger mag eruit zien als een Jeep, onderhuids is het grotendeels dezelfde auto als de Peugeot e-2008, Opel Mokka-e of de DS 3 E-Tense. Dat betekent een elektrische aandrijflijn en alleen kracht op de voorwielen. Jeep heeft weliswaar moeite gedaan om de auto iets verder op te hogen, de wielen op de hoeken te zetten zodat de aan-, over- en afloophoek bovengemiddeld groot zijn en een speciaal ESP-programma te ontwikkelen voor zand, modder en sneeuw, maar veel verder dan een drassig weiland zul je er niet mee gaan. Lage gearing, sperdifferentiëlen of vierwielaandrijving zijn niet mogelijk en het geremde trekgewicht is precies 0.

Veel ruiger dan dit moet je niet willen.

Ok, en op het asfalt dan?

Daar rijdt de nieuwe Jeep Avenger gelukkig heel erg prettig. Er zit weliswaar geen dynamische vezel in het chassis, maar dat hoeft voor een B-segment SUV natuurlijk ook niet. Belangrijker is dat het onderstel drempels neemt alsof ze er niet zijn en zelfs op slecht wegdek alle narigheid goed kan absorberen. Alleen de besturing valt in dat licht een beetje tegen. In ‘Normal’ is die zo licht en indirect dat het af en toe een beetje eng wordt. In Sport gaat het beter

Gaat de Avenger ook harder in Sport?

Zeker. De Avenger deelt z’n elektrische aandrijflijn met de DS 3 E-Tense en dat betekent maximaal 156 pk en 260 Nm. Maar dat doet-ie alleen in Sport, in Normal en Eco wordt de motor afgeknepen om de actieradius te vergroten. Wil je dan toch het volle vermogen, dan moet je kickdown geven. In alle gevallen kun je in minimaal 9,0 seconden van 0-100 en bij 150 km/h houdt het op met versnellen. Uiteraard gaat dat stil en naadloos, wat goed past bij het comfortabele karakter van het onderstel.

Fijn: fysieke knoppen en veel opbergruimte. Dat iPad-hoesje als afsluiter voegt dan weer niet zoveel toe.

Klinkt niet gek, is de aandrijflijn ook een beetje efficiënt?

Jeep claimt een gemiddeld verbruik van 15,2-15,9 kWh per 100 kilometer, wat voor dit segment redelijk is. Dankzij een batterij met een capaciteit van 54 kWh bruto en 51 kWh netto kom je daar net geen 400 kilometer ver mee op de WLTP-cyclus. Laden kan met 11 kW op wisselstroom en maximaal 100 kW bij een snellaadstation. Dat zijn allemaal waardes die weliswaar niet grensverleggend zijn, maar voor een B-segment SUV zeker niet verkeerd.

Verder nog pluspunten aan de Avenger?

Vooral de ruimte valt in positieve zin op. Zoals gezegd opereert de Avenger in het B-segment en dan is 355 liter bagageruimte bovengemiddeld goed. Ook de ruimte op de achterbank valt in positieve zin op. Nederlandse volwassenen van gemiddeld postuur kunnen er prima een plekje vinden. Voorin claimt Jeep 34 liter aan aflegruimte. Dat is een vrij abstracte waarde in deze context, maar neem gerust aan dat je niet snel verlegen zit om een plek om je zonnebril of portemonnee te leggen. Het ziet er bovendien allemaal lekker ruig uit. Hoewel je echt wel herkent dat het een Stellantis-product is, geeft Jeep er een eigen draai aan.

Zier er leuk uit en werkt heel aardig.

Hoe zit het dan met de bediening?

Opvallend goed. Jeep heeft goed gekeken naar onder meer Opel en monteert dus de nodige fysieke toetsen voor de bediening van de airco en er zijn sneltoetsen om makkelijker door het uitgebreide maar vrij trage infotainmentsysteem te navigeren. Zowel dat systeem als het digitale instrumentarium zien er goed uit en de stoelen zitten erg fijn. Combineer dat met het goede ruimteaanbod, prettige onderstel en een vanafprijs van €37.000 en je hebt een auto die best goede kaarten in handen heeft. In ieder geval meer dan ‘echte’ Jeeps.