Test: Hyundai i30 Wagon

Hyundai heeft de i30 een tussentijdse update gegeven. De opgefriste editie herken je aan een gewijzigde neus waarbij de koplampunits met V-vormige dagrijverlichting het meest in het oog springen. Verder is het motorenpallet herzien, heeft-ie het multimediasysteem dat we onlangs ook al bij nieuwe Hyundai i20 hebben gezien en zijn de uitrustingsniveaus tegen het licht gehouden. Dieselmotoren komen we in de i30-prijslijst niet meer tegen. De i30 wordt alleen nog aangeboden met benzinekrachtbronnen. Hierbij kan er worden gekozen tussen een 120 pk éénliter driecilinder en een 160 pk 1,5 liter viercilinder. Beide zijn voorzien van 48 volt mild hybrid-techniek en naar wens verkrijgbaar met een handgeschakelde zesbak of een zeventraps-DCT-automaat.

Trillingen en vibraties

De 160 pk Hyundai-motor blijkt in de praktijk prima samen te werken met de automatische transmissie. Het is een prettige combinatie waarmee je ongemerkt al snel te hard rijdt. Dit komt omdat de motor in alle rust zijn werk doet en het op zijn sloffen af lijkt te kunnen; trekkracht lijkt instant voorhanden. Het maximum koppel van 253 Nm wordt al bereikt bij 1.500 toeren per minuut en kan desgewenst vastgehouden worden tot 3.500 toeren.

Steeds vaker zien we dat fabrikanten voor hun compacte middenklasser twee achterassen ontwikkelen. De simpele en goedkopere torsieas wordt doorgaans gebruikt in combinatie met lichtere motoriseringen en de complexere en daardoor duurdere onafhankelijke multilink ophanging komt tot inzet om grotere prestaties het hoofd te bieden. Onze i30 heeft de laatste constructie. Hyundai zit met de afstemming meer aan de comfortabelere dan aan de dynamische kant, daar doen de Michelin Pilot Sport-banden weinig aan af. Overigens zorgen die banden wel voor een flinke dosis grip, de auto lijkt niet makkelijk uit zijn baan te willen. Niet dat de auto er trouwens toe uitnodigt om de grens op te zoeken, daarvoor is de stuurinrichting te veel in lijn met het onderstel, die is namelijk licht en afstandelijk. Er zit niet veel gevoel in.

Glazen plafond

Aan de interieurruimte is bij de tussentijdse update van de i30 niets veranderd, dat was in orde en dat is het nog steeds. Voor in de Hyundai zit je relatief hoog, maar de ondersteuning is – mede dankzij zittingverlengers – dik in orde. Bovendien heb je voorin genoeg ruimte. Achter in de Hyundai hebben voldoende beenruimte. Wanneer hoofdruimte achterin van belang is doe je er bij de Hyundai overigens goed aan om de auto te bestellen zonder glazen dak. Het kan het verschil maken tussen nét wel of nét niet met de hemelbekleding in contact komen. En waar het bij stationwagons om draait: bagageruimte. De Hyundai kan 602 liter meenemen, en dat is een mooie waarde.

Het instrumentarium bestaat uit een digitaal display voor de snelheidsweergave, geflankeerd door fysieke meters voor het toerental, de benzinevoorraad en de koelwatertemperatuur. Aan overzichtelijkheid laat het weinig te wensen over. Het multimediaschermen staat bij de i30 bovenop het dashboard, goed in het zicht. Om het te bekijken hoef je hierdoor je blik niet te lang van het verkeer af te wenden. Het vernieuwde scherm van de Hyundai is groot en de bediening werkt prettig. En het systeem heeft niet langer links en rechts van het scherm fysieke toetsen voor de hoofdmenu’s, maar voortaan zitten er onder het scherm aanraakgevoelige vlakken voor dezelfde functies, waardoor je direct op de gewenste plek in de menu’s komt. Ronduit fijn is het dat de Koreaan nog altijd beschikt over een separaat paneel met fysieke knoppen voor de bediening van de airco. Om de temperatuur aan te passen hoef je niet eindeloos door menu’s te zwerven.

Bij de les

Hyundai probeert met allerhande elektronische systemen je kilometers uiterst gerieflijk voorbij te laten glijden. Actieve rijbaanassistentie en adaptieve cruisecontrol mogen tegenwoordig in feite niet meer ontbreken. De Hyundai krijgt ze standaard mee. De Koreaan houdt ook standaard in de gaten of je nog bij de les bent en je krijgt zonder bijbetaling grootlicht-assistentie mee, net als automatische bochtverlichting en een noodstopsysteem dat fietsers en voetgangers herkent. Met uitzondering van lederen bekleding, een glazen dak en andere wielen kent de i30 geen opties; er zijn in combinatie met de 1.5 T-GDI-motor slechts twee uitvoeringsniveaus. De Wagons staat er in deze vorm, als i30 N-Line, aangekleed bij. De aanduiding is een directe verwijzing naar de serieus potente versies en dat betekent dat dat deze auto is voorzien zijn van sportieve accenten zoals uitlaten met een dubbel eindstuk, veel rood stiksel in het interieur. Verder komen we in de Hyundai op verschillende plekken een grote N tegen, opdat je niet vergeet met welke uitvoering je op pad bent. Met automaat en glazen dak, zoals de rode auto in deze test, hangt er aan de i30 een prijskaartje van € 36.795.