Test: Dacia Sandero

Om het CO2-spook te temmen, zien we meer en meer PHEV’s en BEV’s verschijnen, alsof je zonder stekker niet meer meetelt. Wel hangt aan die elektrotechniek vaak een stevig prijskaartje. Het kan ook anders. Onder het motto ‘alle kleine beetjes helpen’ kun je ook zonder te diep in de buidel te tasten al een bijdrage aan de CO2-reductie leveren. Dacia grijpt daarvoor naar lpg. Van de nieuwe Sandero is er net als bij zijn voorganger wederom een autogasvariant. Dat zorgt voor een
lagere CO2-uitstoot dan met louter benzine en dientengevolge levert dat in Nederland een lager bpm-bedrag en dus een lagere verkoopprijs op. En dan betaal je aan de pomp ook nog eens beduidend minder voor lpg dan voor benzine. Tel uit je winst!

Harde kunststof

Op basis van de platformarchitectuur van de Renault Clio heeft Dacia een compleet nieuwe auto getekend. Dat betekent niet alleen een fris uiterlijk, maar ook een nieuw interieur. De vormgeving is vrij strak en zakelijk, met hier en daar duidelijke Renault-invloeden. Dat de kosten voor een belangrijk deel worden gedrukt door eenvoudige materialen wordt snel duidelijk. Veel van wat we zien, bestaat uit harde kunststoffen. Om te voorkomen dat het saai wordt, loopt er een strook stof over het dashboard, die ook terug komt in de portierbekleding en op de rugleuning van de voorstoelen. De Sandero is in alle richtingen iets gegroeid ten opzichte van zijn voorganger en dat vertaalt zich direct in meer binnenruimte. Voorin valt er op dat vlak niets te klagen; er is vooral veel hoofdruimte en ook achterin gaat het nog gerust aardig. Op de achterbank van de Dacia houden we het prima uit. Ook als het gaat om bergruimte, zowel voor losse spullen in het interieur als voor grote stukken bagage in de kofferbak, staat de Sandero zijn mannetje.
De bediening vraagt weinig gewenning. Dacia monteert een instrumentarium met grote, analoge meters, die aan duidelijkheid niets te wensen overlaten. Ertussen vind je een boordcomputer. De Sandero heeft standaard geen multimediascherm; voor infotainment moet je je telefoondisplay gebruiken. Het 8-inch scherm in de auto in deze test maakt onderdeel uit van de Comfort-uitvoering. De functionaliteit is bescheiden, maar het scherm zit wel prettig hoog. Aardig detail is de telefoonhouder links van het scherm met daar direct achter een usb-aansluiting. Zo heb je alle informatie direct bij elkaar en hoeft er geen spaghetti van snoeren langs de middenconsole te lopen. Wel stuitten we tijdens het navigeren enkele keren op een bevroren scherm. Vervelend. Je regelt het audiovolume met tiptoetsen. Dat is jammer, want we hebben liever een fysieke draaiknop. Gelukkig heeft Dacia de bediening van de airco buiten het multimediasysteem gehouden en regel je de temperatuur gewoon met knoppen op de middenconsole.

Autogas

In een tijdperk waarin PHEV’s en BEV’s steeds vanzelfsprekender worden, heeft de Dacia een nog relatief conventionele aandrijflijn: een verbrandingsmotor met een handgeschakelde versnellingsbak. Daarbij probeert de fabrikant op zijn eigen manier met deze techniek de uitstoot en daarmee het verbruik zoveel mogelijk binnen de perken te houden. Onder de motorkap van de Sandero huist een 1,0-liter driecilinder turbomotor die af fabriek op lpg loopt en samenwerkt met een zesbak. De Dacia-motor is niet de stilste in zijn soort en doet zonder echt te sprankelen goedmoedig zijn werk. Hij reageert keurig op het gaspedaal en de maxima van 100 pk en 170 Nm komen er vrij soepel uit. De zesde versnelling is duidelijk een overdrive; de motor maakt op kruissnelheid niet al te veel toeren en dat komt naast het verbruik ook direct de rust in het interieur ten goede. Hoogstens moet je af en toe terugschakelen voor een vlotte inhaalactie. Op benzine zou een gemiddeld testverbruik van 1:11,2 teleurstellend zijn, maar op lpg valt dat mee en ben je met de prijzen zoals we die zagen tijdens onze testperiode 6,8 cent per kilometer kwijt aan brandstof. De lpg-nippel is keurig weggewerkt achter het tankklepje en de gastank zelf is verdekt opgesteld onder de kofferbakvloer in de reservewielkuip. Wie bij de Sandero prijs stelt op een automatische transmissie is aangewezen op de 92 pk sterke benzineversie van de driecilinder. Die is behalve met dezelfde handbak als de lpg-versie ook verkrijgbaar met een cvt-transmissie.

Comfortabel deinen

Dacia heeft de Sandero een nogal soepele afstemming van veren en schokdempers meegegeven. Sommigen zullen dat ervaren als comfortabel; het veroorzaakt nogal wat bewegingen van de carrosserie. De elektrische stuurbekrachtiging is gevoelloos en weinig communicatief. Toch volgt de auto stabiel zijn weg met een onderstel dat de aandrijfkrachten moeiteloos de baas kan.

In de Dacia-prijslijst vinden we een pagina vol fabrieksopties, al dan niet in pakketvorm. Tegen bijbetaling geeft Dacia de Sandero parkeersensoren, dodehoekwaarschuwing en een achteruitrijcamera mee.