Suzuki Swift 1.5 Exclusive (2008)

Bij de laatste facelift kreeg de Swift onder meer nieuwe achterlichten en licht gewijzigde bumpers. Binnenin vind je een hoop grijze kunststof. De middenconsole ziet er gelukkig aardig uit, maar het doorzichtige plastic is erg besmettelijk, omdat stof snel zichtbaar is. De klokkenwinkel bevalt ons prima. Goed afleesbaar, een behoorlijke toerenteller en een koelvloeistoftemperatuurmeter.
De aflegruimte kan beter. Zo zijn de kaartenbakken in de portieren zo goed als onbruikbaar. Jammer is ook dat het stuur, dat lekker in de hand ligt, niet te verstellen is. Telkens wanneer je de stoel omlaag wilt zetten, kom je tot de ontdekking dat-ie al in de laagste stand staat. Je zit echt hoog op een troon, wat natuurlijk niet ideaal is. De instap is hierdoor wel gemakkelijk.
De knoppen op het stuurwiel voor de radio zijn met de facelift iets aangepast en zijn nu prettiger te bedienen. De ergonomie is redelijk, maar er zijn een paar missers. Zo zit de knop voor de mistlampen vóór buiten bereik links van het stuur. Het brandende lampje op die knop dat aangeeft dat de lampen ingeschakeld zijn, zit bovendien uit het zicht, zodat je ze vaak vergeet uit te doen als de mist opklaart. Des te vreemder is het dat de knop voor de mistachterlamp, die je veel minder vaak nodig hebt, wél gewoon aan de stuurstengel zit. Kon dat nu niet andersom? Of nog liever, beide knoppen rondom het stuur!
Voorin heb je wat betreft ruimte niets te klagen. Achterin valt het mee. De beenruimte is redelijk. Dit heeft ook te maken met de hoge zit van de bestuurder, die hierdoor minder naar achteren hoeft. Qua hoofdruimte kom je in de Swift ook niets tekort. De relatief ruime zit achterin gaat ten koste van de bagageruimte, die met 213 liter niet overbemeten is.

Toerenmachine
De 1,5-liter van de Swift levert 102 pk en daarmee voorziet hij de 975 kilo zware auto van redelijke prestaties. Daarvoor moet je dan wel toeren maken, want pas boven de 4.000 tpm komt de krachtbron echt los. De 1,5-liter klinkt dan al snel een beetje rauw. We vinden deze motor géén goede keus. Niet dat-ie heel slecht is, maar het verschil met de andere benzinemotor waarmee de Swift leverbaar is – een 1,3-liter met 90 pk – is simpelweg te klein. Je levert daarmee nauwelijks prestaties in, maar gaat er qua verbruik, aankoopprijs en rijgedrag op vooruit.
Het rijden met de Swift is een spelletje. Omdat het onderstel wat zacht is, heeft de Suzuki duidelijk wat tijd nodig om zich te zetten voor een bocht, waarna hij ook duidelijker in de veren gaat hangen. Toch hapt de auto lekker naar de binnenkant van de bocht wanneer je fel instuurt. Bij het uitaccelereren is de auto wel wat onderstuurd. Ook met koerswisselingen heeft de auto moeite. Op bijvoorbeeld een rotonde is de Swift snel tot onderof overstuur te verleiden.
Het schakelgedrag vinden we prettig: veel gevoel en niet te zwaar. De vijf is een echte overdrive, zodat de motor bij 120 km/h maar 3.150 tpm maakt. Dat scheelt herrie, vooral bij hogere snelheden. De remmen in de Swift kunnen beter. Zo viel de remweg van meer dan 41 meter ons wat tegen. De neus van Swift wordt daarbij wel erg zoekerig. Het sturen gaat in de Swift niet erg direct en niet zwaar, maar wel met veel gevoel.