Subaru Legacy Outback 2.5i Executive (2007)

De Japanse fabrikant heeft bumpers, lampen en enkele details aan het inte-rieur en uitrusting gewijzigd. De Outback is een stijlvolle verschijning, dat moet gezegd.
Een auto met een eigen gezicht, die zich niet hoeft te schamen tussen 'premiums'. Leuke details zijn de twee profielen op de motorkap, de langwer-pige koplampen met in het midden een kleine ronding onderin en de fraai gestileerde
achterlichten. Subaru is er goed in geslaagd om het windgeruis van de raamstijlloze portieren te elimineren. De inklapbare buitenspiegels zijn royaal van formaat en bieden plaats aan de zijknipperlichten. Ze moeten het echter stellen zonder asferisch gedeelte, zodat er tóch nog sprake is van een dode hoek.

Beperkte beenruimte
Het interieur van de Outback ziet er keurig uit. Afgezien van de bekleding op het bovendeel van de portieren ogen de materialen mooi. In de middenconsole treffen we een radio met cd-wisselaar, die helaas niet via knoppen op het stuur te bedienen is. Tussen de bovenste ventilatieroosters zit een opbergvakje, op de plaats waar bij de duurdere Executive-uitvoering het beeldscherm zit van het navigatiesysteem. De voorstoelen bieden geen optimale zit. De bestuurdersstoel is te vlak en op de passagiersplaats is de beenruimte beperkt, zelfs met de stoel in de achterste stand. De achterbank biedt voldoende bewegingsvrijheid, ondanks het schuifdak. Helaas biedt de zitting zelf niet zo veel steun en staat de rugleuning vrij rechtop. De twee armsteunen die je als bestuurder tot je beschikking hebt, zijn te laag geplaatst. Bij lange ritten irriteert dat. Handig zijn de verwarmingsstrips onder in de voorruit, die 's winters de wisserbladen lossmelten.

Typische roffeltje
De motor is van een bijzonder soort. Het Japanse merk houdt vast aan de boxer. Pluspunten van dit motorprincipe zijn volgens de makers een lager zwaartepunt van de auto en minder trillingen van de motor. De 2,5-litermotor loopt inderdaad mooi rustig en laat zijn typische roffeltje pas horen als je hem echt op zijn staart trapt. Je rijdt ongemerkt veel harder dan je denkt, dus die cruisecontrol komt goed van pas als het gaat om voorkoming van ongewenste post uit Leeuwarden. De boxer heeft wel wat moeite bij lage toerentallen.
Dat zien we onverbiddelijk terug in de tussenacceleraties. De vijfversnellingsbak
van de Subaru blinkt bovendien niet uit in een vlotte bediening. Tijdens de acceleratiemeting lukt het de eerste paar keer niet om heel snel van één naar twee te schakelen. Daarvoor moet overmatig veel kracht worden gezet. De handgeschakelde versie van de Outback heeft overigens wel de beschikking over een hoge en lage gearing.
Het onderstel verwerkt kleine oneffenheden goed, zodat er nooit sprake is van irritant gestuiter. En heb je eens zin om lekker hard te gaan, dan stelt de Subaru ook al niet teleur. De besturing doet weliswaar iets wolliger aan, maar je hebt nog steeds het gevoel de controle te hebben. Met deze auto kun je halverwege de bocht al flink op het gas, want dankzij de permanente vierwielaandrijving bijten de wielen zich gretig in het wegdek vast.