Subaru Legacy

Lichtpunt

Subaru Legacy
Subaru LegacySubaru LegacySubaru LegacySubaru LegacySubaru Legacy
Ondanks zijn standaard vierwielaandrijving blijft de Subaru Legacy een middenklasse-figurant. Inmiddels is de vierde generatie gearriveerd: lichter, ruimer en completer dan voorheen. De eerste kilometers zijn best overtuigend.

Zoals bij de lancering van de allereerste Legacy in 1989 biedt Subaru de auto aan als sedan en als stationcar, de Touring Wagon. En ook de keuze voor 4-cilinder boxermotoren voorin, een 2.0 en een 2.5, is gehandhaafd. De sedan is het duidelijkst als nieuw te herkennen. Behalve een frisse neus, kozen de Japanners ook voor een opmerkelijk achterste met een fikse wigvorm in het rechtopstaande deel van de kofferbak. De Touring Wagon is bijna alleen aan de voorkant zichtbaar anders.
We pakken de 2-liter met handbak in gezinsuitvoering en kunnen goed nieuws melden op praktisch gebied: Legacy's waren al ruim maar nu is de achterbank ronduit riant. Hoofd en benen zwemmen in de ruimte. De auto groeide 3,5 centimeter in de lengte, en twee centimeters van die groei kwamen ten goede aan de wielbasis. Een gemakkelijk te openen achterklep biedt toegang tot een keurige bagageruimte van 459 liter. Da's normaal voor dit formaat stationcar. Schoon aan de haak doet de Legacy 2.0i Touring Wagon 1.335 kilogram. Dat was… 1410! Die opmerkelijke reductie – helemaal tegen de autotrend van dit moment in - komt mede door het gebruik van aluminium voor de achterklep, de bumperbalken en de stuurkolom. Minstens even belangrijk voor de afslanking is de toepassing van een sterkere staalsoort, waardoor bepaalde extra verstevigingen niet meer nodig zijn.


Natte droom
Wat gelukkig is gebleven, is die herkenbare Subaru-boxerroffel. Toch leuk in deze tijd van lijnmotorische eenheidsworst. De motor (138 pk en 187 Nm) is volgens Subaru verfijnd, maar daar merken we niets van. Ook de handgeschakelde vijfbak kreeg een opknapbeurtje en op dat punt constateren we wel vooruitgang. Wilde de vroegere Legacy's nog wel eens hakerig en onexact pookwerk afleveren (geldt ook voor Impreza, trouwens), deze nieuwe schakelt uitstekend. Samen met een zeer aanvaardbaar prestatieniveau, maakt dat de auto fijn om mee onderweg te zijn. Temeer omdat ook is vastgehouden aan het comfortabel afgeveerde onderstel. Het is meteen de sterkste troef van deze nieuwkomer: reislust. Geen strepentrekker, geen opzienbarend afwijkende of innovatieve middenklasser, maar een vlotte, soepele allrounder met een kei van een reputatie op het gebied van duurzaamheid en betrouwbaarheid. En daar gaan we bij deze nieuwe ook maar weer van uit.
En die standaard symmetrical AWD dan, zoals Subaru zijn permanente vierwielaandrijving nu noemt? Ja, dat geeft zeker meerwaarde. Het onderscheidt de auto sowieso van alle andere spelers in deze klasse, levert stabielere rijeigenschappen op en het is de natte droom van elke Kip- of Dethleff-caravan. Maar overpeinzend waar je deze Subaru nu moet neerzetten op dit moment, kunnen we toch niet beweren dat de nieuweling niet boven een Accord of Avensis uitstijgt. De nieuwe Legacy voelt gedegen aan, bijna voornaam, zit vorstelijk en is in de omgang een fijne kameraad. Maar scherper sturen dan bijvoorbeeld die Honda doet 'ie echt niet.
Alleen op de handgeschakelde Touring Wagon (de 2.0i en de 2.5i, ook een 4-cilinder, 165 pk) wordt overigens een versnellingsbak met Dual Range geleverd. Daarmee kun je kiezen tussen hoge of lage gearing. Handig als de Kip in de bagger een plekje moet krijgen.
De Legacy's zijn er nu, in januari komt de 3,0-liter zescilinder van, jazeker, 245 pk. Natuurlijk is dat ook een boxer.