Test: Smart Fortwo Cabrio Electric Drive (2017)

Vorig jaar reden we in eigen land uitgebreid met de Smart Fortwo cabrio, eerder dit jaar maakten we in Miami kort kennis met de Fortwo Electric drive. Omdat genieten van de frisse lucht toch een van de basisgeneugten van open rijden is, was het wachten op een combinatie van beide variaties en die is er nu. Tussen onze uitgebreide kennismaking met de Mercedes-Benz E cabrio en de vlucht terug naar Schiphol door rijden we een kort rondje met de Electric Drive cabrio.

Technisch gezien is de cabrio gelijk aan de gewone elektrische Fortwo en dat betekent 82 pk en 160 Nm op de achterwielen. Maar omdat de dakconstructie hem zo'n dertig kilo zwaarder maakt, is z'n actieradius volgens de NEDC-norm met vijf kilometer afgenomen naar 155 km. Dat betekent in de dagelijkse praktijk iets meer dan honderd kilometer, wat voldoende moet zijn voor de gemiddelde zonaanbiddende stadsforens, meent Smart. Wat dat betreft, rijden we hem op de juiste plek op het juiste tijdstip; we bevinden ons in de middagspits van het immer chaotische Genève en het kwik begint al aardig richting de veertig graden te kruipen. Je zou het dak bijna weer dichtdoen met de airco op tien, maar dat vreet dan weer actieradius, dus doen we stoer in de verzengende hitte. Het is een kwestie van het tempo erin houden en dat is de Smart wel toe te vertrouwen. Dankzij de elektrische aandrijving in combinatie met de compacte buitenmaten duw je hem ondanks de hectiek overal razendsnel tussen en voordat medeweggebruikers hun woede op je kunnen loslaten, ben je alweer uit beeld verdwenen. Loop je vast in een van de vele doodlopende steegjes? De absurd korte draaicirkel zorgt ervoor dat je meestal zonder te steken weer op weg kunt.

DRIE ETAPPES

De wat vreemde verhoudingen geven de Smart Fortwo een merkwaardig rijgevoel en bij de cabrio wordt dat er bepaald niet beter op. Toch lijkt de elektrische cabrio er juist weer minder last van te hebben. Dat is gemakkelijk te verklaren; de Electric Drive is tweehonderd kilo zwaarder en het grootste deel van dat gewicht, de accu, zit heel laag ingebouwd. Op slecht wegdek wiebelt hij algauw alle kanten op, maar op beter asfalt stuurt de Electric Drive een stuk beter dan zijn benzine-aangedreven broeder.

Het openen van het dak van de Smart gaat in drie etappes. Smart gaat er zelf prat op dat het in twaalf seconden is gepiept en rijdend bij elke snelheid; twee dingen waarmee ze elk prestigemerk op achterstand zouden zetten, maar dan hebben we het alleen over het schuifgedeelte en de achterruit. Om het maximale open gevoel te ervaren, moeten ook de dakbalken eruit, wat enige noeste handarbeid vereist. Na wat gepuzzel kun je ze in de achterklep kwijt en dan heb je alleen nog maar de voorruit, achterste zijruitjes en de C-stijlen tussen jou en de elementen. Het gaat wat ver om dit écht cabriorijden te noemen, maar het is een heel aardige benadering en dat maakt van deze Smart een leuk alternatief voor stedelijk woon-werkverkeer. Geen goedkope keuze overigens, net als de benzine-cabrio. Een statement is de Smart Electric Drive echter des te meer, en dan hebben we het nog niet eens over de barbieroze uitvoering waarmee wij reden.