Rolls-Royce Ghost

Alles is relatief: de Rolls-Royce Ghost staat op het platform van de BMW 7-serie, maar toch is het de kleinste pony van stal. Hij werd in september 2009 op de beursvloer van Frankfurt onthuld en heeft het wellicht meest nobele merk ter wereld sindsdien bepaald geen windeieren gelegd. De gemiddelde koper van een Phantom is zo'n zeventig jaar oud, terwijl de typische Ghost-koper achterin de dertig zit. Nou is er weinig mis met een zeventigjarige die zijn handtekening zet onder een koopcontract van een half miljoen, maar hij komt meestal niet meer aan een herhalingsaankoop toe. Met een dertiger zit dat anders, dus is de 3,5 ton die hij aftikt in de showroom op termijn gezien veer interessanter. Ziehier waarom Rolls-Royce de Ghost koestert en hem na minder dan vijf jaar dienst al van een facelift voorziet. Omdat een uitmuntende receptuur met grote voorzichtigheid dient te worden bijgesteld, is die facelift eigenlijk alleen voor fijnproevers op te merken.

Vandaar dat we je een eindje op weg helpen. De meest ingrijpende maatregel zijn de nieuwe koplampen, die je herkent aan de geknikte onderrand en het led-montuurtje. De voorbumper is anders vormgegeven om de auto hoger en voornamer te doen lijken en de lamellen van de grille liggen dieper, wat dat stukje gezichtsbedrog nog moet versterken. Op de motorkap ligt de chroomstrip voortaan in een soort goot en op de flanken is de J-vormige vouw een stukje aangescherpt.

Kat uit de boom

Vanbinnen zijn de verschillen zo mogelijk nog subtieler, eigenlijk zelfs een tikje gênant. De zittingen van de voorstoelen zijn in lengte verstelbaar (al jaren doodgewoon op een fatsoenlijke BMW) en de automaat maakt voortaan gebruik van voorinformatie van de navigatie, eveneens iets wat we al een tijdje kennen van mindere goden. Enfin, dat kat uit de boom kijken kennen we ook bij Bentley; de edele Britten zijn liever de beste dan de eerste, zullen we maar zeggen. En laten we wel zijn, behoudendheid heeft ook zijn mooie kanten. Wat heet. Rolls-Royce heeft is de Ghost zijn klassieke erfgoed op een schitterende wijze in eer weten te houden. Niet alleen de grote lijnen zijn in de geest van de oude Rollsen gehouden, ook het hoogglans gelakte notenhout in overweldigende hoeveelheden herinnert aan vervlogen tijden. Prachtig is ook het tegelijkertijd moderne en retro stuurwiel, die met het perfect ronde hart en de drie spaken aan het verleden herinneren. En wat te denken van het ontbreken van een toerenteller, iets wat eveneens een oude traditie uit Crewe is. Om de berijder toch wat informatie daaromtrent te verschaffen zit er in de Ghost een teller die het percentage resterend vermogen aangeeft, power reserve, en dat kennen we dan weer uit de Phantom. Het zal je niet verbazen dat de naald van die meter nooit ver van zijn uiterst rechtse uitslag komt. Ooit gaf Rolls-Royce op de vraag naar het maximale vermogen altijd het enigmatisch antwoord enough. Nu is het een droge 563 pk, maar dit metertje is een leuke knipoog naar die mythische anekdote.

Natuurlijk is er voor de oplettende bestuurder veel overeenkomt met BMW, maar Rolls-Royce heeft zijn best gedaan dat te verbergen. Zo is de vormgeving van het infotainmentsysteem helemaal anders, maar herken je er toch de routing van BMW in (hoewel je in een BMW met menu waarmee je de Spirit of Ecstacy kunt laten verzinken, tevergeefs zult zoeken). Zo ook in de rij zelf toewijsbare knoppen, die in de Rolls-Royce niet zwart, maar transparant wit met mintgroene verlichting. Het is bijna oneerbiedig om in een Rolls-Royce over ergonomische missers te gaan zeuren, maar omdat we deze auto bij lange niet kunnen betalen maar een brutaal mens de halve wereld heeft, doen we het toch. De wieltjes waarmee je de temperatuur kunt instellen, hebben geen schaalverdeling en zelfs op het scherm is nergens de ingestelde temperatuur terug te vinden. Hoe warm is het? Enough.

Verheven

Het moge voor zich spreken dat de fauteuils riant zitten. Al is dit geen Phantom, je zit nog steeds hoog en verheven boven het gewone volk om je heen. En al is de Ghost ten opzichte van de Phantom dan meer de Rolls die je als bezitter zelf rijdt, in deze Ghost is gechauffeerd worden ook bepaald geen afzien. Een groot deel van de 5,40 meter die de koets lang is (voor de Phantom moet je het meetlint maar liefst 580 centimeter uitrollen) komt ten gunste van de passagiers achterin en de ruimte is dan ook riant.

En dat zelf rijden wil je in de Ghost, vooral wanneer we hem nogmaals naast zijn grote broeder houden. Een Phantom, hoe prachtig, riant en voornaam ook, stuurt als een kleine vrachtwagen. De Ghost is nog steeds erg afstandelijk, maar is in de besturing niettemin veel preciezer en verfijnder. Het gewicht van de enorme V12 zorgt in snelle bochten voor een bescheiden dosis onderstuur, terwijl de luchtvering de koets mooi horizontaal houdt. Desondanks voel je wel dat je een flinke massa over de weg dirigeert.

Dat zou je onder andere omstandigheden als hinderlijk kunnen ervaren, maar de Ghost staat ver verheven boven dergelijke banaliteiten. Deze auto wil in alle rust worden gereden. Hij heeft dat enorme vermogen, maar je zult zelden worden uitgedaagd het aan te spreken. Opvallend is wel dat hij vanuit stilstand nogal fel op het gas reageert. Als chauffeur moet je dat even onder de knie krijgen, anders riskeer je dat mevrouw een teug champagne in haar decolleté krijgt wanneer het stoplicht op groen springt; iets waar dames van stand niet altijd even sportief op reageren. De stilte rond deze gigantische V12, zowel aan boord als daarbuiten, is bijna onwerkelijk. Een sereniteit die je in de gelegenheid stelt om van alle luxe en verfijning om je heen te genieten en dat is maar goed ook, want opmerkelijk genoeg is veel daarvan niet eens inbegrepen bij de prijs van zo'n 3,5 ton. Lamswollen vloerbekleding, RR-logo's op de hoofdsteunen, loungestoelen achterin, maar ook de in veel goedkopere auto's standaard veiligheidsvoorzieningen als rijbaanassistentie, grootlichthulp en headup-display zijn hier meerprijs. Maar ach, wat zou het? Om met nog een mythische Rolls-onliner te besluiten: als je naar de prijs vraagt, kun je hem niet betalen.