Rij-impressie Volvo S60 Polestar Concept

Ze hebben zelfs de stoelen aangepast. De wangen zijn steiler en de zit sportiever dan bij een normale Volvo S60, en meteen na het instappen pakken ze ons overtuigend beet. De zescilinder-in-lijn is al warm, dus tijd om de met alcantara beklede pookknop handmatig (!) in te leggen en Volvo's über-S60 de sporen te geven. Ik laat de koppeling rustig opkomen, geef een dotje gas en 'pok' … uit is de motor. Zo zeg, dat is wel andere koek dan de foolproof koppelingspedalen van tegenwoordig! Deze hardcore Volvo staat duidelijk geen onoplettendheid toe: de arbeidsslag van het linker pedaal is kort, de aandrijflijn verschrikkelijk alert.

Eenmaal rollend blijkt deze supersedan een erg gretige machine. Hoe dat precies voelt, lees je straks. Eerst eens kijken welk Scandinavisch geweld we onder onze billen hebben. Deze blauwe S60 is beetgepakt door de huistuner van Volvo, Polestar, die ook de raceauto's in het Zweeds Toerwagen Kampioenschap (STCC) ontwikkelt. Het grootste geheim van de S60 Polestar is zijn motor, want de T6 buldert voortaan met 508 paarden over de Zweedse steppe. In plaats van de standaard 304. Met dank aan onder meer een aangepast inlaattraject, een andere cilinderkop en verstevigde verbrandingskamers. Afgetopt met een gigantische turbo van Garrett. Maar dat is nog lang niet alles…

Serieus pakket

Voor leken is deze concept car – inderdaad, géén productiemodel – vast weinig méér dan een leuk gekleurde S60. Maar Polestar ging grondig te werk en heeft om te beginnen de spoorbreedte vergroot; vóór twintig millimeter, achter veertig. Daardoor moesten de engineers de wielkasten uitkloppen, de achterportieren verbreden én vettere bumpers monteren, die net als de voorschermen en dorpelverbreders zijn opgetrokken uit koolstofvezel. Om het geheel af te maken, draagt de achterklep een nét wat grotere spoiler voor méér neerwaartse druk. Klein logootje in de grille, en klaar is uw Polestar.

Alhoewel, ook onderhuids ging er heel wat op de schop. Zo ging het onderstel dertig millimeter omlaag, werd de ophanging vervangen door drieweg instelbare sportschokdempers van Öhlin en komen de voorremmen van Brembo. Dit blauwe gevaarte is dus, al met al, een behoorlijk serieus pakket.

Harde 'kloink'

Die inborst blijkt nogmaals zodra we de S60 laten kennismaken met het verlaten Zweedse vliegveld waarop we rijden. Voor het eerst gaat het gaspedaal naar de vloer en versnelt de Polestar eerst behoorlijk gelijkmatig, maar naarmate de schoepen van de fikse turbo meer uitlaatgassen verwerken, ontwaakt er een boos beest in de buik van de S60. Bij zo'n 5.000 toeren suist 'vriend Garret' duidelijk hoorbaar, brullen de open pijpen overtuigend en sleurt de zescilinder als een bezetene, om pas bij 7.100 toeren te smeken om de volgende versnelling. Het is onvoorstelbaar hoe snel de naald omhoog schiet!

De close ratio handbak – prettig geplaatst in een 45 millimeter verlaagde middentunnel – schakelt prachtig helder met aangenaam korte schakelwegen. Bij het overschakelen schiet er keer op keer een harde 'kloink' door de aandrijflijn. Wat voelt dit hardcore, zeg! Dat zal even wennen zijn tijdens het forensen, de automaatrijder zit toch heel wat relaxter in zijn Audi RS4… Maar dat is juist zo gaaf aan deze Polestar. Hij is rauw en onbehouwen, en dat zijn we bijna niet meer gewend in een tijd van feilloze automaten die zelfs in hun hardste stand als fluweel aanvoelen vergeleken bij deze handbak.

Toch heeft deze Volvo ook een geciviliseerde kant. Ten eerste veert hij ondanks zijn sportieve afstemming nog redelijk comfortabel. Strak is het zeker, maar je hobbelt niet in een oncomfortabele bobslee over het parcours. Ten tweede raakt hij zijn vermogen mooi kwijt; Polestar sleutelde aan de software van het Haldex-systeem waardoor de auto sneller vermogen naar de achterwielen schakelt, maar je moet de S60 provoceren om hem van zijn lijn te krijgen. Wie midden in een bocht als een boer op het gas gaat, krijgt met dank aan een elektronisch sper tussen de achterwielen een vierwieldrift geserveerd, maar de Polestar trekt liever in één strakke streep uit de bocht. Al is het wel bedenkelijk dat door dit rijgedrag tot twee keer toe een aandrijfas sneuvelde bij de testauto…

Makkelijk enthousiast

Oké, misschien is het wat flauw om Volvo te confronteren met dat mankement (het is immers een concept car), maar het belichaamt wel onze grootste klacht over deze super-S60. Deze Polestar is een waanzinnig gave auto, maar vooralsnog zijn er geen plannen voor een productieversie. Bij voldoende interesse gaat Volvo naar eigen zeggen een 'gelimiteerde serie' maken, maar je kunt er vergif op innemen dat die voor astronomische bedragen naar sjeiks en filmsterren gaan. En dus blijft al dat lekkers – ook als het eenmaal uitontwikkeld is –buiten bereik van 'normale stervelingen'. En daar kunnen we het niet mee eens zijn! Want het is enorm makkelijk om enthousiast te worden van een 508 pk sterke bliksemschicht op een afgesloten vliegveld, maar wij gaan pas echt hard applaudisseren zodra Volvo en Polestar deze S60 in serieproductie nemen. Dus, fijne Zweedse vrienden: aan het werk, maak ons trots!