Test: Mazda 2 (2015)

Oef, dat bochtje ging maar net goed! Terwijl we steeds enthousiaster over de wegen rondom Barcelona kronkelen met de nieuwe Mazda 2, kletteren de regendruppels alsmaar harder uit de hemel. In combinatie met stoffige Spaanse binnenwegen is dat een potentieel recept voor drama, want binnen enkele minuten ontstaat er op het asfalt een spiegelgladde combinatie van regenwater, zand en olieresten. Wie in dit soort omstandigheden niet oppast, maakt grote kans op een ongewenste portie opgekruld plaatwerk.

Gelukkig weten we de 2 snel weer in het spoor te krijgen, maar het blijft schrikken wanneer je auto over de voorwielen naar de buitenkant van de bocht glijdt. Zeker omdat je dit terminale onderstuur normaal gesproken niet snel zult voelen in de compacte Mazda. Bij gunstige omstandigheden is dit namelijk een erg vermakelijk, strak sturend machientje om op hogere snelheid over een bergweg te loodsen. De nieuweling weegt – dankzij allerhande gewichtsbesparingen – slechts 945 kilo en dat maakt hem, in combinatie met een strak onderstel, aangenaam wendbaar. Bovendien werkt de besturing (zij het wat licht) prettig direct en voel je snel waar de limiet van de auto ligt. Eerder stelden we al vast dat de 2 één van de scherpst sturende keuzes is in zijn klasse, en dat geldt gelukkig ook voor deze productieversie. Helaas heb je daar op spekglad wegdek alleen niet zo veel aan…

Wakker schudden

Z'n speelse karakter is een groot pluspunt van de Mazda 2, want het onderscheidt hem van andere nieuwe B-segmenters. Modellen als de Skoda Fabia en Hyundai i20 zetten namelijk meer in hun op allround kwaliteiten maar zijn geen vermakelijke auto's om in te sturen. De Mazda is dat wel. Daarbij is het wel jammer dat het motorenaanbod niet altijd overtuigt: wij hebben deze keer gereden met de sterkste versie van de ongeblazen 1,5-liter SkyActiv-G benzinemotor (met 115 pk) en die mist het gevoel van een topmotorisering. Tenminste, zo lang je hem rijdt als de vele turbomotoren die we tegenwoordig gewend zijn. Hij is uiteraard voldoende sterk maar vroeg opschakelen levert een wat loom karakter op, deze atmosferische machine wordt pas boven de 4.000 toeren echt een feest. Je moet hem dus wakker schudden. Mazda zegt bewust voor dit karakter te hebben gekozen, maar bij de meest krachtige variant had het er wel iets dikker bovenop mogen liggen. Voordeel is wel dat Mazda de motor koppelt aan een fabelachtige handgeschakelde zesbak (vijf bij de zwakkere varianten), dus schakelen is allerminst vervelend.

Over de sfeer aan boord zijn we erg te spreken. Het kinderachtige dashboard van de vorige generatie Mazda 2 – met die Mickey Mouse-achtige middenconsole, weet je nog? – heeft plaats gemaakt voor een volwassen geheel dat strak is vormgegeven, solide in elkaar steekt en ergonomisch klopt met dank aan een (optionele) centrale bedieningsunit op de tunnelconsole. Ook wat betreft materiaalgebruik kan de 2 zich voortaan meten met de betere kandidaten in zijn segment. Een grote stap voorwaarts.

Scoren

Die vooruitgang missen we op het gebied van ruimte, want hoewel de 2 veertien centimeter langer is dan zijn voorganger ontstijgt de Mazda op de achterbank de middenmoot niet en ook het aantal liters in de bagageruimte blijft steken op modaal. Met maximaal 280 liter zit hij een flink stuk onder andere nieuwelingen die zelfs al tegen de 330 liter (Fabia/i20) aan schurken. Die richten zich zoals gezegd meer op praktische inzetbaarheid, de Mazda laat hier punten liggen. Voor wie op zoek is naar een allround B-segmenter voor de familie vormt de 2 wellicht niet de beste keuze, maar hij is een veel leukere vriend voor mensen die blij worden van een sportieve inborst.

Op het eerste gezicht is de Japanner geen koopje. Voor 14.490 staat de 75 pk sterke S klaar maar dat showroomlokkertje zouden wij laten staan. Je wordt blijer van de 90 paardenkrachten en die kost als TS ruim zestien mille, die dan wel cruise control en handbediende airco biedt. De TS+ voegt daar nog snufjes als een rijbaanassistent, LED-koplampen, een multimediasysteem en parkeersensoren aan toe, terwijl de GT-M je verwent met een noodremsysteem bij lage snelheden (had standaard moeten zijn, Mazda!), 16-inch lichtmetaal en een ingebouwd navigatiesysteem. Voor krap 19.000 euro staat er dan een behoorlijk complete auto, al is het jammer dan het Driver Pack (€ 750, met onder meer dodehoekdetectie, een head-up display en 'n grootlichtassistent) alleen leverbaar is op de dikste uitvoering. Voor zakelijke rijders bestaat de Skylease GT, die voor 18.990 euro wel over al die snuisterijen beschikt. Bovendien bieden de handgeschakelde versies – met uitzondering van de 115 pk – twintig procent fiscale bijtelling. Niet zo gunstig als de 14% die je bij sommige concurrenten ziet, maar schreeuwend duur is de auto dus ook weer niet. Wij raden je aan de 2 zeker op je shortlist te zetten, want Mazda stuurt met deze auto een aangenaam eigenwijze speler het veld op met voldoende kwaliteiten om te scoren.