Test: Lexus IS 300h (2017)

De hoeveelheid modellen in het premium D-segment neemt hand over hand toe. Naast de gevestigde orde willen ook merken als Jaguar, Infiniti, Cadillac en Alfa Romeo een graantje meepikken in de dure middenklasse. Doordat mensen extra willen betalen voor dit formaat auto, valt er immers geld te verdienen. Het is een segment waarin Lexus al jaren probeert voet aan de grond te krijgen met de IS, iets wat best redelijk lukt. Het is een auto die in deze tijden natuurlijk een wat ongelukkige naam heeft. Hopen dat de associatie overwaait, is vermoedelijk de beste strategie; Lexus was sowieso het eerst met de term. Het model heeft het door de jaren heen helemaal niet verkeerd gedaan.

Tot de komst van de CT 200h (die in Nederland zijn succes vooral dankt aan de lage bijtelling) was de IS het belangrijkste model voor Lexus. De huidige generatie heeft het tij mee in de vorm van, ook hier, lage bijtelling. De IS 300h is de enige versie voor Nederland;
de 2.0 turbo prijst zich door zijn te hoge CO2-uitstoot uit de markt.

ZUINIG EN RUSTIG

Aan de aandrijflijn van de hybride 300h is weinig veranderd. Nog altijd leveren de 2,5-liter viercilindermotor en de elektromotor samen 223 pk, meer dan genoeg voor een auto als deze. De cvt-automaat is niet zo onprettig als in de CT 200h, omdat de IS veel meer koppel heeft; de motor jaagt zichzelf minder snel hoog in de toeren wanneer er vermogen wordt gevraagd. Het voordeel van zeer lage toerentallen bij cruisen blijft overeind, wat zorgt voor rust in de auto. In tijden waarin dieselmotoren steeds meer kabaal gaan maken doordat ze zo zuinig mogelijk worden afgesteld (in de Jaguar XE en Alfa Giulia is dit gewoon gênant),
maakt dat deze Lexus tot een extra aantrekkelijk alternatief voor een zelfontbrander. Dit is ook precies hoe Lexus de auto in Nederland graag presenteert.

Het design van de IS met zijn gigantische grille is nog altijd verre van saai. De mistlampen en koplampen zijn aangepakt zonder dat de auto daardoor anoniemer werd. De wijzigingen aan de achterkant zul je alleen zien als oud en nieuw naast elkaar staan. Het interieur kreeg ook een lichte update. Zo is de middenconsole nu verder verzonken tussen de twee rechtopstaande randen. Helaas bleef de muisbediening van het multimediasysteem; die werkt ergerlijk, waardoor je te vaak en te lang genoodzaakt bent om je ogen van de weg te halen.

SCHERPER

Het onderstel is eveneens aangepakt. De wielophanging kreeg een update, waardoor de bodyroll is verminderd. Tijdens het rijden merken we bovendien dat er veel minder onderstuur is dan voorheen. Op het moment dat je verwacht dat de auto rechtdoor glijdt, gaat de neus toch goed naar binnen. De totale balans van de auto is erg goed. Lexus mikt qua karakter duidelijk op de Mercedes-Benz C-klasse, die comfort biedt zonder dat de auto week is of gaat deinen. Lexus probeert met de IS hetzelfde te bereiken. Hierdoor biedt de auto veel rust en comfort, maar gaat hij dynamisch rijgedrag niet uit de weg. Je moet geen stuurmansauto als de BMW 3-serie of Alfa Giulia verwachten, ook niet in de uitvoering F-sport, maar de IS biedt wel degelijk rijplezier. Zijn grootste minpunt komt hier wel naar voren; de auto weegt fors meer dan 1.600 kilo en dat is een massa die flink doorduwt wanneer je remt of een bocht in stuurt. De accu's liggen laag, dat scheelt. Maar het is Lexus niet gelukt om de aanwezigheid van alle kilo's te verbloemen.

De Lexus IS 300h heeft erg veel concurrenten en je onderscheiden in dit segment is voor een kleine speler erg moeilijk. Het merk heeft zijn positionering in elk geval voor elkaar. De lage TCO (total cost of ownership) moet twijfelaars over de streep trekken.